Yazık

Yazık

Yekta Güngör Özden


İstemiyoruz ama direnmiyoruz
Sürükleniyoruz bir karanlığa
Koyu ve kaskatı
Çıkmışken Atatürk’le aydınlığa.
Ölü toprağı serpilmiş sanki üstümüze
Ne oldu bize?

Soyluluktu, onurdu
Unuttuk kıvancı, coşkuyu, 
Yitiriyoruz kazandıklarımızı,
Kaleler düşüyor bir bir,
Kan yüreğimizi yakıyor
Düşüncelerde zincir.

Anaların, bacıların acısı
Çocukların çığlıkları düşlerde
İnsanlığın yüz karası.
İşbirlikçiler ilkelere kıyıyor,
Sapkınlar, satılmışlar çevrede
Aymazlar döneklerle kaynaşıyor.

İnanç ve soy sömürüsüyle karıştı toplum
Yaşamsal ilkelerimiz gölgelendi,
Bilemedik değerini Atatürk’ün
Yalanla, soygunla, karşıtlıkla
Yönümüzü yitirdik, yolumuzdan saptık
Sırt çevirdik bilime, usa
Yazık.


http://www.turksolu.com.tr/260/ozden260.htm


..