1946-1950 YILLARI ARASINDA AYDIN’DA SİYASAL YAŞAM BÖLÜM 41

1946-1950 YILLARI ARASINDA AYDIN’DA SİYASAL YAŞAM BÖLÜM 41

1950 seçimleri tam serbesti ve esit sartlar altında ama bir o kadar tansiyonu yüksek bir kampanya döneminden sonra gerçeklesmistir. 
Bu seçimlerde öncekilerin tersine katılım oranının çok yüksek oldugu görülmüstür. Türk halkının güven duydugu kosullarda bilinçli oy kullanabilecegini kanıtlayan ilk büyük seçimdi. 
Tek Parti iktidarında yapılan seçimlerin isin dogasından kaynaklanan sebeplerle bu denli heyecanlı geçmemistir. Aydın ili bu süreçte tarihinde sahit olmadıgı renkli olaylara sahne olmustur. Çogunlukla siyasi partiler arası rekabetten kaynaklanan nedenlerle Aydın ili büyük bir kalkınma hamlesine ugramıstır. 

1950 genel seçimlerinde CHP’nin kazandıgı iller Ankara’nın dogusunda kalmıstı 
ve bu illerin toplum dokusu asiretlere dayanmaktaydı. Bu bölgelerde CHP’ye baglı asiret reisleri, toprak agaları ve esraf halkın özgür iradesiyle kullanması gereken oyları denetlemislerdir. Ancak Aydın ilinde halk biraz daha bagımsız dokuya sahipti. Meydana gelen sosyal ve siyasal olaylardan ve ekonomik sıkıntılardan ilk etkilenen illerden birisi Aydın’dı. Biz bu çalısmamızda 1950 seçimlerini direk etkileyen Aydın ilinin sosyal ve ekonomik yapısını çok ayrıntılı bir sekilde ele aldık. Çalısmamızı önemli kılan nedenlerden birisi de budur. 
Bu tez çalısması sonucu Türkiye’de çok partili yasama geçis sürecinde iktidar ve muhalefet arasında yasanan en çetin mücadelelerin geçtigi illerden birisinin Aydın oldugu tarafımızdan belirlenmistir. Ankara’da meydana gelen siyasi gelismeler anında Aydın’ı etkilemis, Aydın ilinin buna verdigi tepki diger illere de hızla yayılmıstır. Aydın’ı çok partili yasama geçis döneminde bu denli etkili kılan ilin tüm sosyal ve ekonomik dinamikleri ortaya konmustur. 

Tarafımızdan yapılan literatür çalısmasında çok partili yasama geçis sürecini 
yerel boyutta ele alan tezimize benzer bir çalısmaya rastlayamadık. Bu nedenle 
tezimizin sahasında önemli bir boslugu dolduracagı düsüncesinde oldugumuzu ve bu konuda yapılacak çalısmalara ihtiyaç duyuldugunu belirtmeliyim. 

KAYNAKÇA 

Arşiv Kaynakları: 

Başbakanlık Devlet Arsivleri Genel Müdürlügü Cumhuriyet Arşivi 

BCA/490.01/139.560.1. 
BCA/490.01/233.718.2. 
BCA/490.01/233.918.2. 
BCA/490.01/245.973.1. 
BCA/490.01/245.974.1. 
BCA/490.01/291.1170.1. 
BCA/490.01/824.261.1. 
BCA/490.01/825.263.1. 
BCA/490.01/825.974.1. 

TBMM 

Düstur, Tertip 3, c.XXIII. 
Resmi Gazete s. 5010(19.01.1942) k.s.247, kn.2/17141,(13.01.1942). 
TBMM ZC, D.5, C.26, I.3(28.06.1938),TBMM. 
TBMM ZC, D:6, C.8, I.1,(18.01.1940),TBMM. 
TBMM Tutanak Dergisi, D.7,c.17,T.2(29.5.1945), TBMM. 
TBMM Tutanakları Dergisi D. 8, c.I (14.8.1946), TBMM. 
TBMM, TBMM Üyelerine Ait Sicil Defterleri, VIII. Dönem, Zarf No:6, Defter No:93, 96, 97, 98, 99, 101, 102, 103, 105, 106, 107, 108,109, 110. 

GAZETELER 

Aksam 
Anadolu 
Cumhuriyet 
Demokrat zmir 
Halkın Sesi 
Hizmet 
Tasvir 
Ulus 
Vatan 
Yeni Asır 

Diger Arşiv Belgeleri 

Aydın, İncirliova, Erbeyli İlkögretim Okulu, 1 ve 2 Numaralı Ögrenci Kütükleri (1933-1953). 

Sözlü Kaynak 

Kadir Özden, 1932-Bozdogan, Güvendik Köyü Dogumlu. 
Mehmet Göçen,1930-Kavaklıdere Dogumlu. 
Mustafa Budaklı, 1934-Aydın, Çakırbeyli Köyü. 
Necati Özçöllü, 1924 Aydın Dogumlu. 
Sadettin Demirayak, Eski Aydın Senatörü. 
Mustafa Kemal Yılmaz, Eski Aydın Milletvekili. 
Ünal Uyguç, Eski Bakanlık Danısmanı. 

TEZLER 

Bal (Akkasoglu), D. (2001) Demokrat Parti’nin Kurulus Çalısmaları ve Çok Partili 
Siyasi Yasama Katkıları/1930–1950,. Basılmamıs Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniv. Sos. Bil. Ens.: Ankara.

Çelik, B. (1996), Cumhuriyet Dönemi’nde Aydın’ın Sosyo- Ekonomik Yapısı (1923- 1950), Basılmamıs Yüksek Lisans Tezi, Dokuz eylül Üniv. Atatürk İlk. İnk. Ens.: İzmir 
Çolak, F. (1995) Demokrat Parti’nin zmir’de Kurulusu ve Gelisimi(1946–1950), 
Basılmamıs Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: İzmir. 
Deniz, A. (2002) Kapanıs Sürecinde Türk Ocakları, Basılmamıs Yüksek Lisans Tezi Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü: Konya 
Haytoglu, E. (1994) Millet Partisi-Cumhuriyetçi Millet Partisi-Cumhuriyetçi Köylü 
Millet Partisi (1948-1960), Yayınlanmamıs Doktora Tezi, İzmir Dokuz Eylül 
Üniversitesi Atatürk lkeleri ve nkılap Tarihi Enstitüsü: İzmir. 

Haytoglu, E.(1990) Milli Kalkınma Partisi ve Siyasi Hayatı, Yayımlanmamıs Yüksek Lisans Tezi Dokuz Eylül Üniversitesi, Atatürk İlkeleri ve nkılap Tarihi Enstitüsü: İzmir 
Sönmez, S. (1998) 1946–1950 yılları arasında İktidar-Muhalefet İliskileri Açısından Demokrat Parti’nin İslevi, Basılmamıs Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Ens.: Konya. Tosun, E. (2002) II. Dünya Savası Sonrası Türkiye’de Kültürel Degisimlere Yol Açan İç ve Dıs Etmenler(1945–1960), Basılmamıs Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, İnkılap Tar. Enstitüsü: Ankara. 

Ugur A. (2003), Aydın Sehir Cografyası, Basılmamıs Doktora Tezi, Ankara 
Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü: Ankara. 
Yediyıldız, N. (1996) VIII. Dönem Türkiye Büyük Millet Meclisi(1946-1950), 
Basılmamıs Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Enstitüsü: Ankara. Yesil, A. (1992) Türkiye Cumhuriyeti’nin İlk Teskilatlı Muhalefet Hareketi: 
Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası, Doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Atatürk 
İlkeleri ve İnkılap Enstitüsü: Ankara. 

Yayımlanmış Eserler 

Adnan Menderes’in Konusmaları ve Demeçleri-Makaleleri ( 1991), Cilt:1, Demokratlar Kulübü Yayınları: Ankara. 
Agaoglu, S. (1993) Serbest Fırka Hatıraları, İstanbul. 
Agaoglu, S. (1993) Siyasi Günlük / Demokrat Parti’nin Kurulusu (2. Baskı), Yayına Hazırlayan: Cemil Koçak, İletisim Yayınları: İstanbul. 
Agaoglu S. (1993) Serbest Fırka Hatıraları, İstanbul. 
Agaoglu, S. (1972) Demokrat Parti’nin Dogus ve Yükselis Sebepleri Bir Soru, Baha Matbaası: İstanbul. 
Ahmad, F. (1999) Modern Türkiye’nin Olusumu (2.baskı), Kaynak Yayınları: İstanbul. 
Ahmad, F. (1996). Demokrasi Sürecinde Türkiye 1945-1980(2. Baskı), Hilal Yayın: İstanbul. 
Ahmad F., Bedia T. (1976) Türkiye’de Çok Partili Politikanın Açıklamalı Kronolojisi (1945-1971), İstanbul. 
Akandere, O. (1998) Milli Sef Dönemi Çok Partili Hayata geçiste Rol Oynayan İç ve Dıs Tesirler (1938-1945), İz Yayıncılık: İstanbul. 
Akkerman, C. (1950) Demokrasi ve Türkiye’de Siyasi Partiler Hakkında Kısa Notlar, Ankara. 
Aksin, S. (1995) Osmanlı Devleti Tarihi/1600–1908(4. Basım), C: 3 Cem Yayınları: İstanbul. 
Aras, Tevfik R. (1968) Görüslerim, II. Kitap, İstanbul. 
Armagan S. (1978) Memleketimizde İlk Parlamento Seçimleri, Kanun-i Esasi’nin 100. Yılı Armaganı, Ankara. 
Armaoglu F. (2000). 20. Yüzyıl Siyasi Tarihi/1914-1995(13. Baskı), Alkım Yayınları: İstanbul. 
Atatürk, Mustafa K. (2005) Nutuk, Afa Yayınları: İstanbul. 
Avcıoglu, D. (1997). Türkiye’nin Düzeni, Dün-Bugün-Yarın, I. Kitap, Tekin Yayınları: İstanbul. 
Aybars, E. (2000) Atatürkçülük ve Modernlesme, Ercan Kitabevi: İzmir. 
Aydemir, Sevket S. (1968) II. Adam(1938–1950), C: 2, İstanbul. 
Aydın İl Yıllıgı, (1967). 
Aydın İl Yıllıgı, (1973). 
Baglum, K. (1991) Anıpolitik 1945-1960, Bilgi Yayınevi: İstanbul. 
Barutçu, Faik A. (1977). Siyasi Anılar(1939-1945), İstanbul. 
Basar, Ahmet H. (1981) Atatürk’le Üç Ay ve 1930’dan sonra Türkiye(2. Baskı), Ankara. 
Basgil, Ali F. (1966) 27 Mayıs İhtilali ve Sebepleri, Çev. Av. M. Ali Sebük ve Av. İ. Hakkı Akın, İstanbul. 
Bayar, C. (1986) Basvekilim Adnan Menderes, Derleyen: İsmet Bozdag, Tercüman Gazetesi: İstanbul. 
Bayazıt, M. T. (1992) İzmir Basınında Demokrasi Mücadelesi (1923-1950), İzmir. 
Birand, Mehmet A., Dündar, C. Çaplı, B. (1995). Demirkırat Bir Demokrasinin Dogusu (7. Baskı), Milliyet Yayınları: İstanbul. 
Boratav, K. (1982). Türkiye’de Devletçilik, Ankara. 
Burçak, Rıfkı S. (1979) Türkiye’de Demokrasiye Geçis(1945-1950), Olgaç Matbaası: Ankara. 
Candar, N. C. (1961) Aydın’da Demokrasi Mücadelesi, Karınca Matbaası: zmir. 
CHP Aydın İl Kongresi Zabıtları (1949). CHP Basımevi: Aydın. 
CHP Aydın Aydın İl Kongresi (1948) CHP Basımevi: Aydın. 
CHP Büyük Kurultayı Zabıtları (1939), Ulus Basımevi: Ankara. 
Çavdar T. (1983) Halkevleri, Cumhuriyet Dönemi Türkiye Ansiklopedisi, C: IV İletişim Yayınları: İstanbul. 
Demirel, A. (1994) Birinci Meclis’te Muhalefet İkinci Grup, İletisim Yayınları: İstanbul. 
Demokrat Parti Tüzük ve Programı (1946) Galata Merkez Basımevi: İstanbul. 
Deringil, S. (1994). Denge Oyunu, Tarih Vakfı Yurt Yayınları: İstanbul. 
DİE (TÜİK) Genel Nüfus Sayımı Sonuçları (1945) 
Dumont P. (1995) Osmanlı mparatorlugu Tarihi II, Cem Yayınları: İstanbul. 
Erer, T. (1965) Yasakçılar, Toker Matbaası: İstanbul. 
Erer, T. (1964). Türkiye’de Parti Kavgaları, Düsünen Adam Yayınları: İstanbul. 
Erkanlı, O. (1972). Anılar Sorunlar Sorumlular, Baha Matbaası: İstanbul. 
Erkin, Feridun C. (1980) Dısislerinde 34 Yıl Anılar Yorumlar, C.I, Ankara. 
Erkin, Feridun C. (1968) Türk-Sovyet liskileri ve Bogazlar Meselesi, Ankara. 
Erogul, C. (1970). Demokrat Parti (Tarihi ve deolojisi), Ankara Üniv. Siyasal Bil. Fak. Yayınları: Ankara. 
Esmer,Ahmet S., Sander O. (1974) Olaylarla Dıs Politika (1919–1973), TTK: Ankara. 
Fersoy, Cemal O. (1971), Bir Devre Adını Veren Basbakan Adnan Menderes, Maytas Yayınları: İstanbul. 
Giritlioglu, F. (1965), ‘Türk Siyasi Tarihinde Cumhuriyet Halk Partisi’nin Mevkii’, Ay yıldız Matbaası: Ankara 
Gologlu, M. (1982) Demokrasiye Geçis (1946-1950), Kaynak Yayınları: İstanbul. 
Gologlu, M. (1974) Milli Sef Dönemi (1939-1945), Ankara. 
Gologlu, M. (1972) Devrimler ve Tepkileri (1924-1930), Basnur Matbaası: Ankara. 
Göçek, Fatma M. (1999) Burjuvazinin Yükselisi mparatorlugun Çöküsü, İstanbul. 
Gönlübal M., Cem S. (1974) Olaylarla Türk Dıs Politikası, AÜSBF Yayınları: Ankara. 
Gönlübol M., Ülman A. H. (1996) Türk Dıs Politikası’nın Yirmi Yılı, C.XXI, AÜSCFD:Ankara. 
Günes, G. (2006). Serbest Cumhuriyet Fırkası’nın Aydın’da Teskilatlanması ve 1930 
Belediye Seçimleri Üzerinde Olusan Tartısmalar, Tarih Arastırmaları Dergisi, C:XXV, 
Ankara Üniversitesi DTCF: Ankara. 
Günes, G. (2006) Atatürk ve Aydın, Aydın Ticaret Odası Yayınları: Aydın. 
Günes, G. (2004) Atatürk’ün Nazilli Seyahatleri ve Seyahatlerin Yarattıgı Sonuçlar, 
Atatürk Haftası Armaganı 10 Kasım 2004, Genelkurmay ATASE Yayınları: Ankara. 
Günes, G. (2003) Cumhuriyetin lk Yıllarında Aydın, Tarih ve Toplum Dergisi, İstanbul. 
Günes, G. (2002) Türkiye’de Savas Ekonomisi ve Toplumsal Yasama Etkileri, Türkler Ansiklopedisi, C: XVII, Türkiye Yayınları: Ankara. 
Hacıpasaoglu, S. (1997) Politika, Ceylan Matbaası: İstanbul. 
Haytoglu, E.(1992) Milli Kalkınma Partisi Kurucusu Nuri Demirag’ın Hayatı ve 
Projeleri, Çagdas Türkiye Tarihi Arastırmaları Dergisi, Cilt I, Sayı 2, Dokuz Eylül 
Üniversitesi, Atatürk İlke ve İnkılâpları Enstitüsü: İzmir, 
İnan, S. (2006) Muhalefette Adnan Menderes, Liberte Yayınları: İstanbul. 
İncioglu, Nihal K. (1992) Türkiye’de Çok Partili Sisteme Geçis ve Demokrasi 
Sorunları, Tarih ve Demokrasi, Tarık Zafer Tunaya’ya Armagan, Cem Yayınevi: İstanbul. 
İnönü İ. (1987) Hatıralar, C: II, Ankara. 
İsmet İnönü’nün Söylev ve Demeçleri(1919-1946) (1946), İstanbul. 
Lewis, B. (1984). Modern Türkiye’nin Dogusu, TTDK Yayınları: Ankara. 
Kabasakal, M. (1991). Türkiye’de Siyasal Parti Örgütlenmesi (1908-1960), Tekin Yayınları: İstanbul. 
Karpat, K. (1976) Türk Demokrasi Tarihi, İstanbul Matbaası: İstanbul. 
Kili, S. (1983) Atatürk Devrimi Bir Çagdaslastırma Modeli, Ankara. 
Kili, S. (1982) Türk Anayasaları, Tekin Yayınevi: İstanbul 
Koçak, C. (2002) Siyasal Tarih (1923-1950), Türkiye Tarihi 4 Çagdas Türkiye 1908- 1980(7. Basım), Cem Yayınevi: İstanbul. 
Koçak, C. (1996) Türkiye’de Milli Sef Dönemi (1938-1945), Cilt I-II, İletisim Yayınları: İstanbul. 
Kongar, E. (1977) İmparatorluktan Günümüze Türkiye’nin Toplumsal Yapısı, Cem Yayınları: İstanbul. 
Köker, Levent (2000). Modernlesme, Kemalizm ve Demokrasi (6. Baskı), İletisim Yayınları: İstanbul. 
Mardin, S. (1983) Tabakalasmanın Tarihsel Belirleyicileri; Türkiye’de Toplumsal Sınıf ve Sınıf Bilinci, Felsefe Yazıları 5. Kitap: İstanbul. 
Mete O. (1947) Bütün Tafsilat ve Ayrıntılarıyla DP’nin I. Büyük Kongresi, İstanbul. Okyar, A. F. (1987) Serbest Fırka Nasıl Dogdu ve Nasıl Feshedildi, İstanbul. 
Öner, K. (1948). Siyasi Hatıralarım ve Bizde Demokrasi, İstanbul. 
Öymen, Ö. (1986) Bir İhtilal Daha Var, İstanbul. 
Özdemir, H. (2002) Siyasal Tarih (1960-1980), Türkiye Tarihi 4, Çagdas Türkiye 1908-1980 (7. Baskı), Cem Yayınevi: İstanbul. 
Özgüldür, Y. (1993) Türk-Alman İliskileri 1923–1954, Genelkurmay Basımevi: Ankara. 
Öztürk, Adil A. (1999) Türkiye’de Modern Egitimin Gelisimi ve Aydın İli, Aydın Valilik Yayınları: Aydın. 
Parla, T. (1995) Türkiye’de Siyasal Kültürün Resmi Kaynakları Cilt 3 Kemalist Tek- Parti İdeolojisi ve C.H.P’nin Altı Ok’u(2. Baskı), İletisim: İstanbul. 
Ressamoglu, E. L. (1952) Aydın ili Cografi, Tarihi, İktisadi-Ticari, Zirai ve Sınai Çehresiyle Gümüsayak Matbaası: İzmir. 
Sarol, M. (1983), Bilinmeyen Menderes, C:I, Kervan Yayınları: İstanbul. 
Seçkin, H. (1990) Olaylar ve Belgelerle 1946 Seçimleri ve Yakın Demokrasi Mücadelemiz, İstanbul. 
Sencer, M. (1971). Türkiye’de Siyasal Partilerin Sosyal Temelleri, Geçis Yayınları: İstanbul. 
Soyak, Hasan R. (1973), Atatürk’ten Hatıralar, C: II, Yapı Kredi Yayınları: İstanbul. 
Tanyeli, H., Topsakaloglu, A. (1958) İzahlı Demokrat Parti Kronolojisi, İstanbul. 
Tellal, E. (2001) 1945-1960 SSCB’yle İliskiler, Türk Dıs Politikası, Kurtulus 
Savası’ndan Bugüne Olgular, Belgeler, Yorumlar, Cilt 1, Ed. Baskın Oran, İletisim Yayınları: İstanbul. 
Tellal, E. (2001) 1960-1980 SSCB’yle İliskiler, Türk Dıs Politikası, Kurtulus 
Savası’ndan Bugüne Olgular, Belgeler, Yorumlar, Cilt 1, Ed. Baskın Oran, İletisim Yayınları: İstanbul. 
Teziç, E. (1976) Siyasi Partiler, Partilerin Hukuki Rejimi ve Türkiye’de Partiler, Gerçek Yayınevi: İstanbul. 
Teziç, Erdogan(1976). 100 Soruda Siyasi Partiler (Partilerin Hukuki Rejimi ve 
Türkiye’de Partiler), İstanbul: Gerçek Yayınları: İstanbul. 
Timur, T. (2003). Türkiye’de Çok Partili Hayata Geçis (3. Baskı), İmge Kitabevi: Ankara. 
Toker, M. (1998) Demokrasimizin İsmet Pasalı Yılları Tek Partiden Çok Partiye 1944- 1950 (4. Basım), Bilgi Yayınevi: Ankara. 
Toker, M. (1991) DP’nin Altın Yılları 1950-1954(2. Basım), Bilgi Yayınevi: Ankara 
Toker, M. (1991) Demokrasiden Darbeye 1957-1960, Bilgi Yayınevi: Ankara. 
Toker, M. (1990). Demokrasimizin İsmet Pasalı Yılları (1944-1973), İstanbul. 
Tökin, F. H. (1965). Türk Tarihinde Siyasi Partiler ve Siyasi Düsüncenin Gelismesi, Elif Yayınları: İstanbul. 
Tunaya, Tarık Z. (1952) Türkiye’de Siyasi Partiler 1859-1952, İstanbul. 
Tuncay, M. (1999) Türkiye Cumhuriyeti’nde Tek Parti Yönetiminin Kurulması 1923- 
1931(3. Basım), Tarih Vakfı Yurt Yayınları: İstanbul. 
Turan, İ. (2000) Türkiye’de Siyasal Kültürün Olusumu, Türkiye’de Politik Degisim ve Modernlesme, Alfa Yayınları: istanbul. 
Turan, S. (2000) nönü’nün Yasamı Dönemi ve Kisiligi, Kültür Bakanlıgı Yayınları: Ankara 
Uran, H. (1959) Hatıralarım, Ankara. 
Uyar, H. (1999) Tek Parti Dönemi ve Cumhuriyet Halk Partisi(2. Baskı), Boyut Yayıncılık: İstanbul. 
Üstel, F. (2004) mparatorluktan Ulus-Devlete Türk Milliyetçiligi: Türk Ocakları 1912- 
1931, İletisim Yayınları: İstanbul. 
Yalman, Ahmet E. (1970). Yakın Tarihte Gördüklerim ve Geçirdiklerim/1922-1947, Rey Yayınevi: İstanbul. 
Yalman, Ahmet E. (1970). Yakın Tarihte Gördüklerim ve Geçirdiklerim/1945-1971, C:4 Rey Yayınları: İstanbul. 
Yesil A. (2002) Türkiye Cumhuriyeti’nde lk Teskilatlı Muhalefet Hareketi: 
Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası, Cedit Nesriyat: Ankara. Yesil, A. (2001) 
Türkiye’de Çok Partili Siyasi Hayata Geçis (2. Baskı), Kültür Bakanlıgı Yayınları: Ankara. 
Yetkin, Ç. (2003) Karsı Devrim/1945-1950(2.Baskı), Otopsi Yayınları: Aydın 
Yetkin, Ç. (1997) Atatürk’ün Basarısız Demokrasi Devrimi: Serbest Cumhuriyet Fırkası, Toplumsal Dönüsüm Yayınları: İstanbul. 
Yetkin, Ç. (1983). Türkiye’de Tek Parti Yönetimi 1930-1945, Altın Kitaplar Yayınevi: İstanbul. 
Yıldız, Z. (2003). Politika Sözlügü, Timas Yayınları: İstanbul. 
Yücel S. (2001). Demokrat Parti, İlke Yayınları: İstanbul. 
Yücel, S. (1997). Demokrat Parti Kongreleri, Emek Maatbası: Ankara. 
Yurt Ansiklopedi, Aydın Maddesi, II. Cilt. 
Zürcher, Erik J. (2002) Modernlesen Türkiye’nin Tarihi(13. Baskı), letisim Yayınları: İstanbul. 
Zürcher, Erik J. (1992) Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası, Baglam Yayınları: İstanbul. 

EKLER 

Resim 1: Adnan Menderes/1951 yılı (Agaoglu Samet, Arkadasım Menderes kitabından, 1967) 

Resim 2: Ekrem Çiftçi 
Çok partili yasama geçis sürecinde CHP Aydın İl Baskanı Aydın Ticaret Odası Eski Baskanı. (Aydın Merkez Ekrem Çiftçi İlkögretim Okulu Arsivi/2007) 
Resim 3: I, II, II, III, IV, V, VI, VII ve VIII. Dönem Aydın Milletvekili 
Mazhar Germen. (Anadolu, 8 Mayıs 1950) 

Resim 4: VI, VI ve VII. Dönem İzmir Milletvekili ve çok partili yasama geçis 
sürecinde CHP Aydın Bölge Müfettisi olan Hüseyin Hulki Cura. 
(Anadolu, 8 Mayıs 1950) 

Resim 5: II, III ve VIII. Dönem Aydın; V, VI ve VII. Dönem 
Trabzon Milletvekili Mithat Aydın. (Anadolu, 8 Mayıs 1950) 

Resim 6: Çok partili yasama geçis sürecinde Aydın Merkez Baltaköy Demokrat 
Parti’nin en etkili isimlerinden Osman Cerit. (Menderes Akdag Arsivi, 2007) 

Resim 7: 1949 Demokrat Parti Genel İdare Kurulu Bayar’ın Baskanlıgında. 
Birinci sıra soldan itibaren: Fevzi Lütfi Karaosmanoglu, Dr. Saip Özer, Celal 
Bayar, Refik Koraltan, Samet Agaoglu, Celal Ramazanoglu; ikinci sıra: İhsan 
Serif Özgen, Zeki Erataman, Mustafa Haydar Nazlı, Adnan Menderes, Zühtü 
Hilmi Velibese, Refik İnce. (Agaoglu Samet, Arkadasım Menderes kitabından, 1967) 

Resim 8: Adnan Menderes ve Nazilliler Demokrat Parti açılıs töreninde. 
(Bingül Adalıg Arsivi, 2005) 

Resim 9: Çakırbeyli Cinayetine kurban giden Çakırbeyli Köyü DP Baskanı 
Mehmet Budaklı- 1945 Yılı (Menderes Akdag Arsivi, 2007) 

Resim 10: DP Çakırbeyli Köyü Baskanı Mehmet Budaklı ailesiyle birlikte, 1940’lı yıllar (Menderes Akdag Arsivi, 2007) 

Belge 1: Türkiye’de çok partili yasama hangi dıs sartlar altında geçildigine dair. 
(Demokrat İzmir, 22 Agustos 1946) 

Belge 2: Türkiye’de çok partili yasama hangi dıs sartlar altında geçildigine dair. 
(Anadolu, 23 Kasım 1946) 

Belge 3: Etem Menderes’in CHP Aydın l Baskanlıgı görevinden alınmasının 
Aydın’da yarattıgı etkilerle ilgili gazetelerde çıkan haberlerin kimi CHP’lilerce 
yalanlandıgına dair. (BCA/490.01-139.560.1) 

Belge 4: Etem Menderes’in CHP Aydın l Baskanlıgı görevinden alınmasının 
Aydın’daki etkilerini sorusturmak üzere CHP Aydın İl Baskan Vekili Neset 
Akkor’un Ankara’ya çagrılmasına dair. (BCA/490.01-139.560.1) 

Belge 5: Demokrat Parti’ye iktidar tarafından baskı yapıldıgı iddialarına dair. 
(Demokrat İzmir, 13 Temmuz 1946) 

Belge 6: Demokrat Parti’ye iktidar tarafından baskı yapıldıgı iddialarına dair. 
(Demokrat İzmir, 12 Temmuz 1946)  

Belge 7: 21 Temmuz 1946 genel seçimleri için Kemal Gencol’un CHP Genel 
Sekreterligi’ne yapmıs oldugu Aydın milletvekilliligi adaylık basvurusu. 
(BCA/490.01-1170.1) 

Belge 8: 21 Temmuz 1946 genel seçimleri için Eyüp Sahin’in CHP Genel 
Sekreterligi’ne yapmıs oldugu Aydın milletvekilliligi adaylık basvurusu. 
(BCA/490.01-1170.1) 

Belge 9: 21 Temmuz 1946 genel seçimleri için Nedim Müren’in CHP Genel 
Sekreterligi’ne yapmıs oldugu Aydın milletvekilliligi adaylık basvurusu. 
(BCA/490.01-1170.1) 

Belge 10: 21 Temmuz 1946 genel seçimleri için Halit Çayırlı’nın CHP Genel 
Sekreterligi’ne yapmıs oldugu Aydın milletvekilliligi adaylık basvurusu. 
(BCA/490.01-1170.1) 

Belge 11: 21 Temmuz 1946 genel seçimlerinde Aydın bagımsız milletvekili adayı Halit Çayırlı’nın halka dagıttıgı seçim bildirgesi. (BCA/490.01-139.560.1) 

Belge 12: 21 Temmuz 1946 genel seçimlerine iki gün kalan meydana gelen 
Çakırbeyli Cinayeti’ne dair. (Demokrat zmir 20 Temmuz 1946) 

Belge 13: Seçimlerde CHP lehinde çalısmalar yapan Aydın il bürokrat ve 
memurlarının CHP Genel Sekreterligi’nce ödüllendirilmesinin parti müfettisligi 
teklifine dair. (BCA/490.01-139.560.1) 

Belge 14: 21 Temmuz 1946 genel seçimlerini protesto etmek için Aydın’da 
Demokrat Parti tarafından düzenlenen mitinge dair. 
(Demokrat İzmir, 9 Agustos 1946) 

Belge 15: Nazilli Demokrat Parti 1946 yılı kongresine dair. 
(Demokrat zmir, 10 Aralık,1946) 

Belge 16: Aydın’da 1948 yılında yapılan ara seçimlerin Demokrat Parti tarafından boykot edildigine dair. (Anadolu, 17 Ekim 1948) 

Belge 17: Cumhurbaskanı İsmet İnönü’nün Ege gezisi çerçevesinde Aydın’ı 
ziyaretine dair. (Anadolu, 17 Agustos 1949) 

Belge 18: Demokrat Parti’nin 1949 yılı Aydın l Kongresi’ne dair. 
(Demokrat İzmir, 4 Nisan 1949) 

Belge 19: Çok partili yasama geçis sürecinde Aydın Belediye Baskanı Orhan 
Çiftçi’nin bu görevinden istifa ettigine dair. (BCA/490-01.245.974.1) 

Belge 20: 1950 genel seçimlerine yakın kimi bürokratların görevlerine politika 
karısıkları iddialarına dair. (BCA/490.01-245.974.1) 

Belge 21: 6 Mart 1949 tarihinde yapılan Aydın Ortaklar Beldesi belediye seçimine dair. (BCA, 490.01/245.974.1) 

Belge 22: Aydın Ticaret Lisesi Müdürü Mehmet Özmete aleyhinde açılan 
sorusturmaya dair. (BCA/490.01-824.261.1) 

Belge 23: Aydın Ticaret Lisesi Müdürü Mehmet Özmete görevden alındıgına dair. (BCA/490.01-824.261.1) 

Belge 24: Anadolu gazetesi’nin 14 Mayıs 1950 genel seçimleri için CHP Aydın 
milletvekili adaylarını tanıttıgına dair. 
(Anadolu, 8 Mayıs 1950) 

Belge 25: 14 Mayıs 1950 genel seçimleri sonuçlarına dair. 
(Anadolu, 16 Mayıs 1950) 

ÖZ GEÇMİŞİ

Kisisel Bilgiler 

Adı Soyadı : Menderes AKDAĞ 
Dogum Yeri ve Tarihi : Aydın, 19.02.1974 
Egitim Durumu 
Lisans Ögrenimi : Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Egitim Fakültesi Tarih 
Ögretmenligi Bölümü 
Yüksek Lisans Ögrenimi : Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü 
Tarih Bölümü 
Bildigi Yabancı Diller : İngilizce ve Felemenkçe 
Bilimsel Faaliyetleri : Sosyal Bilimlerin ilkögretim düzeyinde ögretimiyle ilgili 
yayınları var. 
İs Deneyimi 
Stajlar : 
Projeler : 
Çalıstıgı Kurumlar : Milli Egitim Bakanlıgı, Sosyal Bilgiler Ögretmeni 
İletisim 
e-posta Adresi : menderesefe@hotmail.com 
Tarih : 26.06.07 

***

1946-1950 YILLARI ARASINDA AYDIN’DA SİYASAL YAŞAM BÖLÜM 40

1946-1950 YILLARI ARASINDA AYDIN’DA SİYASAL YAŞAM BÖLÜM 40

4.8.6. Milletvekili Adayları 

Sekizinci Dönem TBMM dagılmadan önce son toplantısını 24 Mart 1950 
tarihinde gerçeklestirmis ve aynı gün seçimlerin 14 Mayıs 1950 tarihinde yapılmasına karar vermistir. Nisan ayının sonuna dogru partiler kesin milletvekili adaylarını açıklamıstır. İktidar ve muhalefet de bu asamadan sonra kendi adaylarını tanıtma çabasına girmistir. Gazeteler günlerce milletvekilleri aday listeleri ile kısa özgeçmislerini yayımlamıstır.1028 DP 24 Nisan 1950’de aday listesini yayımlamıstır. 
Buna göre Adnan Menderes hem Aydın’dan hem İstanbul’dan; Fevzi Lütfü 
Karaosmanoglu ise hem Manisa’dan hem Aydın’dan adaylıgını koymustur. 

Yürürlükteki Seçim Kanunu’na göre adayların aynı anda iki seçim çevresinden aday olması mümkündü. 

CHP Aydın Milletvekili Adayları:

- Dr. Sabri Akın (8. Dönem Aydın Milletvekili) 
- Mithat Aydın (8. Dönem Aydın Milletvekili) 
- Dr. Hulki Cura (8. Dönem İzmir milletvekili) 
- Dr. Mazhar Germen (8. Dönem Aydın Milletvekili) 
- Yusuf Saim Atasagun ( Ziraat Bankası Bas Müsaviri) 
- Ekrem Çiftçi (Tüccar, CHP Aydın İl İdare Kurulu Baskanı) 
- Agah Sırrı Levent (İnönü Ansiklopedisi Genel Sekreteri)1029 

Aydın DP Milletvekili Adayları: 

- Adnan Menderes (Milletvekili, DP Genel Kurul Üyesi) 
- Fevzi Lütfi Karaosmanoglu (Çiftçi, DP Genel İdare Kurulu Üyesi) 
- Etem Menderes (Avukat, DP İl Baskanı) 
- Namık Gedik (Doktor) 
- Sevki Hasırcı (Çiftçi) 
- Baki Öktem (Doktor) 
- Lütfü Ülküman.1030 

4.8.7. Seçimlere Giderken 

DP’nin seçim beyannamesi Mayıs ayının ilk haftası yayımlanmıstır1031 CHP 
1950 seçim propaganda çalısmalarında ülkenin dıs siyaset açısından tehlikeli bir 
merhaleden geçtigini böyle bir ortamda ülkenin tecrübesiz ellere bırakılmayacagını iddia etmistir. Halkı buna inandırmaya çalısmıstır.1032 Demokrat Parti ise seçim çalısmalarında halka daha cazip gelecek pratik konulara yönelmistir. II. Dünya Savası’nın getirdigi sıkıntılar nedeniyle yag sıkılan tekneler mühürlenmis, köylü memur gözetiminde yagını sıktıktan ve devlete yükümlü oldugu yagı verdikten sonra tekne mühürlenmisti. DP’liler, Aydın’da mühürlü yag tenekelerini miting meydanlarına getirip ‘teknelerdeki mührü devlet kesmese biz kesecegiz’ seklinde propaganda yapmıslardır.1033 

Partiler seçimlere giderken Aydın ilinde son mitinglerini yapmıslardır. 
Kusadası’nda İzmir CHP milletvekili adaylarının da katıldıgı bir miting düzenlenmistir. 
CHP, bu mitingle adaylarını tanıtmak, partiye oy saglamayı amaçlamıstır. Miting 
Cumhuriyet Meydanı’nda yapılmıstır.1034 Bazen DP’yle, CHP arasındaki mitingler aynı yerde aynı güne denk gelmistir. Bunlardan en ilginç olan ncirliova mitingidir. Sabah saatlerinde Adnan Menderes’in de istirak ettigi DP mitinginden hemen sonra aynı meydanda CHP de miting tertip etmistir. Sabah DP’nin Nazilli’de miting yaptıgı meydanda ögleden sonra CHP de bir toplantı yapmıstır. Mitingler Sümer Mahallesi’ndeki genis meydanda yapılmıstır. Mitinglere çevre ilçe, köy ve illerden vasıtalarla gelen binlerce insan katılmıstır. CHP mitinginde iki tane bandonun çaldıgı marslarla topluluk costurulmustur. Mitinge Mazhar Germen, Sabri Akın, Emin Bilgen, Agâh Sırrı Levent, Yusuf Saim Atasagun, Âlim Mumcu, Haydar Bilgen, Mehmet Ali Akdeniz, Sevket Arsel gibi partinin önemli isimleri de katılmıslardır.1035 

CHP, 05 Mayıs 1950 tarihinde Karacasu’da bir açık hava toplantısı yapmıs, 
mitinge Mazhar Germen, Agâh Sırrı Levent, Ekrem Çiftçi de katılmıstır. Miting de sürekli “Varolsun nönü” sloganı atılmıstır. Aynı tarihte aksam saatlerinde Umurlu Bayramyeri’nde de bir kahve toplantısı yapmıstır. Toplantıya CHP Aydın milletvekili adayları da katılmıstır. Karacasu toplantısında Yusuf Atasagun ve Dr. Hulusi Eralp birer konusma yapmıslardır. CHP Aydın Merkez lçe Baskanı Dr. Hulusi Eralp: “Muhalifler CHP’ye karsı nankörlük etmektedir. Onların muhalefet anlayısı yalan ve iftiraya dayanmaktadır. Ancak memleketin mukadderatını seçmen belirleyecektir. CHP zaferinden emindir.” seklinde konusmustur.1036 

Seçimlerden önce seçimlerin kaderini etkileyecek önemli gelismeler yasanmıstır. 
Mart ayının basında Millet Partisi Kurucusu Prof. Kenan Öner vefat etmis,1037 bu olayın ardından Eski Basbakan Recep Peker’in 1 Nisan 1950'de stanbul'da öldügü haberi gelmistir.1038 Bu ölüm haberinden hemen sonra kamuoyunu derinden etkiyen Fevzi Çakmak’ın 12 Nisan 1950 tarihinde stanbul’da öldügü haberi kamuoyuna duyurulmustur. Seçim arifesinde Maresal Fevzi Çakmak’ın ölüm haberi üzerine devlet radyolarının normal yayın akısına devam etmesi, CHP için oldukça talihsiz bir gelisme olmustur. ktidar bunu kasten böyle yapmamıs olsa bile muhalefet bu olayı çok iyi bir sekilde iktidar aleyhinde kullanmıstır. CHP, stanbul’da üniversite ögrencilerinin yapmıs oldugu gösterilerle protesto edilmistir.1039 Sadece stanbul’da degil zmir’de de Yüksek Talebe Birligi Fevzi Çakmak’ın anısına bir yürüyüs tertip etmistir.1040 Ancak bu yürüyüste CHP protesto edilmemistir. Fevzi Çakmak için stanbul’da düzenlenen cenaze törenine 100 binin üzerinde kisi katılmıstır. Beyazıt Cami’nde kılınan cenaze 
namazından sonra cenaze omuzlara alınmıs, kalabalıktan dolayı planlanan devlet töreni yapılamamıstır.1041 Maresal Fevzi Çakmak’ın ölüm haberini Anadolu gazetesi ‘yatacagı topraklar nur olsun!’ seklinde büyük bir baslıkla duyurmustur.1042 Gazete günlerce Fevzi Çakmak’ın en güzel fotograflarını basmıs ve hizmetleriyle ilgili yazılar yayımlamıstır. 

4.8.8. Seçimler 

Seçimler daha önce ilan edilen tarih olan 14 Mayıs 1950’de yapılmıstır. Anadolu 
Gazetesi seçim günü su baslıgı atmıstır: “BUGÜN MİLLETVEKİLLERİMİZİ 
SEÇECEGİZ. Temennimiz Sudur: Allah Türk Milletinin Muini olsun! Bugünkü dünya sartları içerisinde bir milletin kuvvetli bir idareye sahip olması, bugününü ve yarınını kudret ve kifayet sahibi ellere tevdi etmesi büyük bir bahtiyarlıktır. Bu seçimle 9. Dönem Milletvekilleri belirlenecektir.”1043 

Seçimlerde Aydın il genelinde 154.371 seçmenden 140.244’ü oy kullanmıstır. 
Seçime istirak oranı % 90,84 olarak gerçeklesmistir. Bu oran oldukça yüksek ve 
Türkiye ortalamasının üstündedir. Seçimde CHP 60.860, DP 76.896, MP 2.820 oy almıstır.1044 Kasaba ve köylere de dâhil olmak üzere Nazilli’de kayıtlı 37.658 seçmen 132 sandıga taksim edilmistir. Kasaba ve köylerden seçim sonuçları geç ulasmıstır.1045 

Seçimler genelde sakin bir sekilde geçmistir. Ancak CHP’liler seçimleri gözeten 
yargıcı, seçimde DP lehine hareket ettigi iddiasıyla Yüksek Seçim Kurulu’na sikâyet etmistir. Ortaklar, Söke, Aydın merkez ilçede de DP seçimi önde bitirmis oldugu Demokrat zmir gazetesi tarafından sütunlarına tasınmıstır. Seçimden iki gün sonra kesin sonuçlar ilan edilmistir. Ülke genelinde oldugu gibi Aydın ilinde de seçimin galibi DP olmustur. Zafer üzerine DP yanlısı gazeteler su baslıgı atmıstır: “Bütün Memleket, DP’nin zafer sarkılarını terennüm ediyor.” Seçimde Aydın ilinin 7 milletvekili kontenjanının tamamını DP kazanmıstır. CHP’nin Aydın’da aldıgı oy miktarı azımsanmayacak kadar çok oldugu halde seçimde uygulanan oy çoklugu ilkesinden dolayı CHP Aydın’dan hiçbir milletvekili çıkaramamıstır. Aydın ilinde CHP’nin bilenen simaları Dr. Mazhar Germen, 
Neset Akkor gibi isimler seçimi kaybetmistir.1046 

Bunların içerisinden Dr. Mazhar Germen, I. Meclis’ten baslayarak 1950 seçimlerine kadar kesintisiz 8 dönem Aydın milletvekilligi yapmıstır. Seçim sonuçlarının kesinlesmesiyle birlikte 16 Mayıs 1950 tarihinde milletvekili seçilen kisilerin mazbatalarını l Seçim Kurulu hemen düzenleyip ilgili kisilere vermis,1047 mazbatalarını alan milletvekilleri 17 Mayıs 1950 tarihinde Ankara’ya gitmek üzere yola çıkmıslardır. Kimi DP’liler bu seçimleri ‘Kansız htilal’ olarak nitelemistir.1048 

Aydın’dan Milletvekilligini Kazanan Adayların Aldıkları Oylar Söyledir: 

Adnan Menderes: 77.138 oy, 
Fevzi Lütfü Karaosmanoglu: 77.108 oy, 
Namık Gedik: 76.630 oy, 
Sevki Hasırcı: 76.784 oy, 
Etem Menderes: 76.625 oy, 
Baki Öktem: 76.588 oy, 
Lütfü Ülküman: 50.988 oy. 

Fevzi Lütfü Karaosmanoglu Manisa’dan da seçimleri kazanmıstır. 
Karaosmanoglu TBMM’ye verdigi dilekçeyle Manisa milletvekilligini tercih ettigini 
belirtmistir. TBMM’ce bu istek onaylanmıstır.1049 Seçimlere stanbul ve Aydın DP listelerinden giren Adnan Menderes her iki ilde de seçimleri kazanmıstır. Adnan Menderes TBMM Baskanlıgı’na stanbul milletvekilligini tercih ettigini bildirmistir. Bu istek TBMM Genel Kurulu’nun 15 Aralık 1950 tarihli 19. Birlesiminde onaylanmıstır.1050 Bu nedenle TBMM’de Aydın ilini temsil eden iki milletvekilligi sandalyesi bos kalmıstır. 1951 yılında bu sandalyeler için Aydın ilinde yapılan ara seçimi DP’den Avukat Namık Gedik ve Belediye Baskanı Cevat Ülkü kazanarak Aydın’ı TBMM’de temsil hakkını elde etmislerdi. 

1945 yılından sonra CHP iktidarında ülkede pek çok olumlu gelismeye imza 
atılmıstır. Bunlar CHP için iyi bir not olmalıydı. Ancak 1950 senesine gelindiginde ülkede hala issizlik, kıtlık ciddi bir sorun olmustur. Söz konusu dönemde her sene 40 bine yakın insan veremden yasamını yitiriyordu. Halk II. Dünya Savası sırasında ülkede yasanan sıkıntıları bir türlü unutamamıstır… CHP bunları göz ardı edip ve seçim teknigi olarak çogunluk ilkesini benimsemis ve bunu DP’ye kabul ettirmistir. Seçim Kanunu bu sekilde çıkmıstır. CHP, kendisinin öncülük yaptıgı bu prensibin kurbanı olmus ve seçimi kaybetmistir. Bazı seçim bölgelerinde CHP oyları DP’nin oylarına oldukça yakın olmasına ragmen CHP o bölgede çogunlugu saglayamadıgı için hiçbir milletvekili çıkaramamıstır. Ülke genelinde DP oyların % 52,68’ini alarak 487 üyeli Meclis’e 408 milletvekili ile girerken, oyların % 39,45’ini alan CHP ise meclise ancak 69 milletvekili yollayabilmistir. Oyların % 3,11’ini alan MP Meclis’te 1 milletvekili 
(Osman Bölükbası) ile temsil edilebilmistir.1051 Bagımsız adaylar ise seçimlerde % 4,76 oranında oy almıslardı.1052 CHP’nin kırsal bölgelerde oy çoklugunu sagladıgı görülmüstür. Büyük sehirler ve kentlerde ise çogunluk DP’den yana oy kullanmıstır. 

Ege, İç Anadolu Bölgelerinin hiçbir kentinde CHP oy çoklugunu saglayamamıstır. 
Akdeniz Bölgesi’nde sadece Hatay’da, Marmara Bölgesi’nde ise sadece Bilecik’te 
DP’den fazla oy elde edebilmistir. Karadeniz’de kimi yerlerde CHP, kimi yerlerde de DP çogunlugu saglamıstır. CHP’nin oy çoklugunu sagladıgı iller genelde Dogu Anadolu Bölgesi’nde yogunlasmıstır. CHP’nin seçimi önde bitirdigi iller Bilecik, Bingöl, Bitlis, Erzincan, Hakkâri, Hatay, Kars, Malatya, Sinop, Trabzon, Van olmustur. 

İsmet İnönü ve arkadasları Malatya’dan seçimi kazanmıstır. Seçim sonuçlarını 
duyan nönü’nün saglıgının bozuldugu seklinde haberler ortalıgı sarmıstır. İnönü’nün saglıgıyla ilgili haberler yalanlanmıs, nönü’nün partisinin basında yoluna devam edecegi açıklanmıstır. Basbakan Günaltay’ın kabinesinde ise Günaltay’ın kendisi hariç hiçbir bakan seçimi kazanamamıstır. Basbakan Semsettin Günaltay seçimlerin ardından yaptıgı açıklamada kendisinin ve kabinesinin bir an evvel görevlerini DP’ye devretmek istediklerini ifade etmistir. DP Baskanı Celal Bayar’ın yeni hükümetin kurulması için acele eden Günaltay’dan TBMM’nin toplanmasına kadar beklemesini istemistir.1053 
Meclis çok partili seçimler sonrası 22 Mayıs 1950 tarihinde ilk kez toplanmıstır. 
Cumhurbaskanlıgı’na Celal Bayar, TBMM Baskanlıgı’na Refik Koraltan seçilmistir.1054 

CHP milletvekilleri TBMM genel kurul toplantısı öncesi bir araya gelmis, CHP meclis gurubu baskan vekilliklerine Erzincan Milletvekili Semsettin Günaltay ve Trabzon Milletvekili Faik Ahmet Barutçu’yu seçmislerdir. 

Celal Bayar’ın Cumhurbaskanı seçilmesiyle nönü CHP’nin basına geçmistir. İnönü, CHP Genel Baskanı olarak yayımladıgı ilk mesajında milli birlik ve bütünlügün önemine isaret ederek “Vatanda dirlik, düzenligin muhafazası, vatanımızın bütünlügünün korunması her mülahazanın üstündedir” demistir.1055 CHP iktidarı kaybetmis olsa da ülkenin pek çok yerinden nönü’ye baglılık telgrafları çekilmistir.1056 CHP nönü’nün etrafında sıkıca kenetlenerek hakiki bir muhalefet olusturacagını duyurmustur Amerika Birlesik Devletleri yayımlanan seçim sonuçlarından memnunluk duymustur. ABD yayımladıgı bildirgede seçimleri övmüs, 600 yıl saltanatla yönetilmis bir ülkede Atatürk tarafından kurulmus demokratik sistemde 26 yıl içerisinde çok partili 
sisteme geçilmesi ve de bir seçimle iktidarın degistirilmesi takdirle karsılanmıstır denilmistir.1057 

Seçimlerde Demokratlar “Egemenlik milletindir” ilkesini bizzat halkın içinde 
savunmustur. Bu cesur propaganda sayesinde Türkiye’de bir büyük demokratik adım atılmıstır. Yüzyıllardan beri Türkiye halkı, kendi arzusu ile idarecilerini ilk kez degistirmistir. O zamana kadar Mesrutiyet’ten Cumhuriyet’e uzanan bütün demokratik reformlar hep tepeden inme yapılmıstır. İlk defadır ki 1950 seçimleriyle asagıdan yukarıya bir reform yapılmıstır. Halk, hükümet adamlarını kendisinin tayin edebilecegini görmüs, halkın kendisine olan güveni artmıstır. İkincisi, oyunu almak için siyasetçilerin ayagına gelislerini seyretmis, böylece hem gücünü kavramaya baslamıs hem de siyasetin erisilmez bir varlık olmadıgını görmüstür.1058 

14 Mayıs 1950 genel seçimlerinden sonra aynı yıl içinde yapılan 3 Eylül 1950 
tarihli belediye seçimlerinde 600 civarında belediyenin 560’ını DP kazanmıstır. Bundan sonra 15 Ekim 1950 l Genel meclisi seçimleri yapılmıs, bu seçimleri de yine Demokratlar kazanmıstır”1059 

Bu süreçte DP iktidarını iyice saglamlastırmıstır. Adnan Menderes 3 Eylül 1950 seçimlerinden sonra kazanılan zaferle birlikte “Türk milleti 14 Mayıs’ta CHP’yi iktidardan tasfiye etmisti. 

3 Eylül’de de muhalefetten tasfiye etmistir”1060 demistir. 

Adnan Menderes Aydınlı olmasına ve Basbakanlıgı süresince Aydın’daki çiftlik ve mal varlıgını sürdürmesine ragmen stanbul milletvekili olarak TBMM’de bulunmustur. Aydın milletvekili İbrahim Etem Menderes, Namık Gedik Menderes Hükümetlerinde bakan olarak bulunan isimlerdendir. 

SONUÇ 

1950 yılı Türk demokrasisi için önemli bir dönüm noktasıdır. Gelinen bu nokta 
1876 tarihli Kanun-ı Esasi’den bu yana parlamenter seçim tecrübelerinin, 1908-1913 (II. 
Mesrutiyet), 1923-1925 yılları arasındaki ve 1930 yılındaki çok partili yasama geçis çabalarının bir sonucuydu. Söz edilen süreçlerde demokrasi kültürü toplumda henüz özümsenmemis, kolayca sınırlandırılıp engellenmistir. Bütün bunlara ragmen 1945 senesine gelindiginde demokrasi en basından insa edilmek zorunda degildi. Bu nedenle Tanzimat sonrası genel siyasi gelismelerin kısaca ele alınması 1945 yılında Türkiye’de çok partili yasama geçis sürecinin ve demokratiklesme olayının anlasılmasında bizlere yardımcı olacaktır. 

İnceledigimiz konu, siyasi tarihimizde önemli bir fonksiyon üslenmis Aydın ve çok partili yasama geçis sürecinde Aydın’da siyasal yasam ise bu ilin siyasi geçmisine mutlaka bakılmalıdır. Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası deneyiminden 1946 yılına kadar ilin siyasi tarihinin özetlenmesi 1946-1950 yılları arasında Aydın’da meydana gelen siyasi gelismeleri somut, etkili, anlasılır bir sekilde  ortaya konması açısından önemlidir. 

1945 yılında Türkiye’de çok partili yasama geçisin alt yapısında yatan en önemli 
faktör II. Dünya Savası’nın ülke içi ve dısında dogurmus oldugu sonuçlardır. Savas öncesi Türkiye’nin tehdit algılaması Güney Akdeniz ve Batı Avrupa iken savas sonrasında bu algılama Dogu Avrupa’yla yer degistirmistir. Gerçekte II. Dünya Savası’nın iki tane galibi vardı: ABD ve SSCB. ngiltere ve Fransa gibi Batı Avrupa ülkeleri savasın galipleri arasında yer alsalar da II. Dünya Savası’ndan kendilerine harabeye dönmüs birer ülke kaldı. Savas sonrası ABD ve SSCB arasında adına soguk savas denen bir egemenlik mücadelesi baslamıstır. SSCB, Litvanya, Estonya, Letonya, Polonya gibi ülkeler üzerinden Baltık Denizi yoluyla Batı Avrupa üzerinde baskı kurarken Bogazlar ve Dogu Anadolu Bölgesi etkisi altına almak suretiyle Akdeniz ve Ortadogu’yu denetlemek istemistir. SSCB tehdidine karsı ABD ve Batı Avrupa ülkelerinin desteginin alınmasını kendisi açısından zorunlu gören Türkiye, rejimini bu ülkelerin siyasi yapısına benzetmek zorundaydı. 1945 yılında Birlesmis Milletler Anayasası’nı imzalarken Dısisleri Bakanı Hasan Saka, Reuters Haber Ajansı’na yaptıgı açıklamada Türkiye’nin demokrasi yolunda ilerleyecegini belirtmesi; bundan birkaç gün 
sonra Cumhurbaskanı İsmet İnönü’nün 19 Mayıs kutlamaları münasebetiyle yaptıgı konusmada Türkiye’nin demokratiklesecegini ima eden açıklaması, 12 Temmuz 1947’de Amerikan-Türk Yardım Anlasması imzalandıgı gün, Cumhurbaskanı İsmet İnönü tarafından muhalefetle iktidar arasındaki gerginligin giderilmesini amaçlayan 12 Temmuz Beyannamesi’nin yayımlanması Türkiye’de çok partili yasama geçis üzerinde dıs dünyada meydana gelen gelismelerin ne denli etkili oldugunun delilleridir. 

II. Dünya Savası’nın ülke içerisinde dogurmus oldugu sıkıntılar daha çok 1950 
senesinde iktidarın el degistirmesinde etkili olmustur. Tarımda teskilatlanma eksigi, ilkellik, verimsizlik, ulastırma konusundaki birçok yetersizlikler; ülkenin sıkıntılarını hafifletecek milli stokların ve stoklama yapılabilecek depolama tesislerinin olmaması gibi nedenlerle savas yıllarında ülkemizde açlık, kıtlık ve sefalet çok kısa bir sürede yaygın ve etkili sekilde kendisini hissettirmistir. Nüfusunun büyük bir kısmının tarımla ilgilendigi ülkemizde savas nedeniyle askere alınan insan sayısı en üst düzeye ulasmıs, bu durum üretici kesimleri tüketici duruma getirmis, üretimin düsmesine baglı olarak ülkede ekmek sıkıntısı bas göstermistir. Temel ihtiyaç maddelerini tedarik etmede zorluk çeken halk büyük bir ordunun ihtiyaçlarını karsılamak isteyen hükümetin getirmis oldugu ekonomik yükümlülükleri de sırtlanmak durumundaydı. Savas nedeniyle olusan her türlü darlık ve sıkıntının faturasını genis halk kesimleri öderken, belli bir kesim karaborsa, ihtikar ve vurgunculuk yaparak savas zengini durumuna 
geçmistir. 

Tek parti iktidarı CHP tarafından yapılan Türkiye’de çok partili yasama 
geçilecegini ima eden açıklamaların ardından 18 Temmuz 1945’te Nuri Demirag 
önderliginde Milli Kalkınma Partisi kurulmustur. Bu partinin kurulmasından kısa bir sürede çok fazla sayıda parti faaliyete geçmistir. Çok partili yasama geçis sürecinde kurulan ilk muhalefet partisi olma özelligine sahip Milli Kalkınma Partisi, CHP içindeki muhalefetin harekete geçmesi ve Demokrat Parti’nin kurulmasını dolaylı bir katkı yapmıstır. 

1945 yılı bütçe görüsmeleri ve Meclis’e görüsülmek üzere sevk edilen Toprak 
Reformu Yasa Tasarısı muhalefetin öncülerini ortaya çıkarmıstır. Muhaliflerden Adnan Menderes, Refik Koraltan, Celal Bayar ve Fuat Köprülü, CHP Meclis Grup 
Baskanlıgı’na ‘Dörtlü Takrir’ adıyla bilinen bir önerge sunmuslardır. Halkın, anayasa ile teminat altına alınmıs demokratik hak ve özgürlüklerini kullanmasının önündeki engellerin kaldırılması istenen bu önerge, CHP’nin ilgili kurulu tarafından ret edilmistir. 

Dörtlü Takrir’i verenlerden önce Adnan Menderes ve Fuat Köprülü, ardından Refik Koraltan CHP’den ihraç edilmistir. Bu süreçten çok az bir zaman sonra Celal Bayar 28 Eylül 1945 tarihinde önce milletvekilliginden, 2 Aralık 1945’te ise CHP üyeliginden istifa etmistir. Celal Bayar baskanlıgı’nda bir araya gelen bu gurup 2 Ocak 1946 tarihinde DP’yi kurduklarını açıklamıslardır. DP kurucuların kamuoyu tarafından biliniyor olması ve II. Dünya Savası’nın getirmis oldugu sıkıntılardan dolayı CHP iktidarına karsı halkta meydana gelmis sıkıntıdan dolayı bu parti kısa sürede teskilatlanarak güçlü bir muhalefet partisi haline gelmistir. DP’lilerin siyaseti halkın ayagına götürdükleri; felsefi tartısmalardan daha çok pratik öneri ve söylemlerle siyaset yaptıkları, bu nedenle genis halk kesimlerine rahatlıkla ulasabildikleri bilinen bir durumdur. 

DP’nin güçlü bir muhalefet partisi olarak ortaya çıkısı Türkiye tarihinde önemli 
bir yere sahip CHP’yi hem düsünce hem yapı açısından degisiklige ugratmıstır. DP’nin kurulması üzerine il, ilçe, ocak teskilatlarından istifalar yasanan ve pek çok yer idare kurullarında çözülme görülen CHP yeni idare kurulları tesekkül ettirmis; pek çok yerde yeni ocaklar açmıstır. Çok partili yasama geçis sürecinde CHP’den istifaların artmasına ragmen CHP’nin toplam üye sayısında ciddi bir düsüs yasanmamıstır. Çünkü CHP yeni üye kayıtlarıyla teskilatlarında olusmus boslukları hemen doldurmaya çabalamıstır. 
Tek parti döneminde politikadan uzak pek çok kisi gerek CHP gerekse DP eliyle siyasi mücadeleye katılmıstır. Çok partili yasama geçis asamasında CHP’nin inkılapçı zihniyetinden uzaklastıgı; pek çok söylem ve eyleminden vazgeçtigi görülmüstür. 

Demokratiklesme adına çok partili yasama geçis sürecine gelindiginde Aydın 
ilinin çok zengin bir siyasi alt yapısı vardı. Konumu, sosyal ve ekonomik yapısıyla Aydın her zaman siyasi gelismelerde öncü bir rol üstlenmistir. Osmanlı’nın son döneminde Avrupa’nın sömürü kollarının Anadolu’da ilk girdikleri yerlerden bir tanesi Aydın idi. Geç Osmanlı döneminde Aydın ve çevresinde sosyal adalet bozulurken, Avrupa’nın sömürgeci kollarıyla temasa geçen bölge insanı aynı zamanda özgürlükçü akımları ögrendiler. II. Mesrutiyet döneminde Aydın ilinde çok canlı bir siyasi yasamın oldugu bilinmektedir. 

Bu dönemde yasanan partiler arasındaki rekabet Aydın halkının 
demokratik bilincinin gelismesine katkı saglamıstır. 

Bu bilinçle Kurtulus Savası sırasında Nazilli Kongreleri toplanabilmis, bagımsızlık adına ortak kararlar alınabilmis ve Aydın toprakları isgal altında olmasına ragmen Son Osmanlı Mebusan Meclisi ve I. TBMM seçimleri Aydın’da saglıklı bir biçimde yapılabilmisti. Cumhuriyet döneminde ise Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası ve Serbest Cumhuriyet Fırkası tecrübelerinin en canlı yasandıgı yerlerden birisi de Aydın olmustu. Bu denli zengin bir alt yapıya sahip Aydın çok partili yasama geçiste elbette önemli bir yere sahip olacaktı. Ulusal gazetelerin bile günü gününe Aydın’da meydana gelen her türlü siyasi gelismeleri hiçbir 
ayrıntısını atlamadan okuyucularına aktarmaya çaba göstermesi, çok partili yasama geçis sürecinde Aydın ilinin üslenmis oldugu fonksiyonu açıkça ortaya koymaktadır. 
Aydın il nüfusu Cumhuriyet’in ilk yıllarından 1940’a kadar sürekli artmıstır. II. 
Dünya Savası yıllarında Aydın’da neredeyse durma noktasına gelen nüfus artıs hızı, çok partili yasama geçis sürecinde tekrar çok hızlı bir artıs sürecine girmis, buna baglı olarak Aydın ilinde seçmen sayısı ve niteliginde degisiklik meydana gelmistir. Savas yıllarında pek çok sıkıntı yasanan Aydın ilinde 1946 yılından sonra tekrar ekonomik bir canlanma, idari yapıda degisiklik, tarım ve hayvancılıkta verimlilik, saglık, belediye, egitim, imar-bayındırlık ve ulastırma hizmetlerinde iyilesme görülmüstür. 1946-1950 arasında Aydın ilinde görülen yeniden kalkınma, halkın sorunlarını hızla çözme hamlesi 1950 seçimlerinin sonucunu etkilemistir. 1950 genel seçimlerinde DP ile CHP’nin aldıkları oy sayısında ciddi bir farkın olmaması çok partili yasama geçis sürecinde 
Aydın ilinde II. Dünya Savası yıllarında yasanan sıkıntıların büyük bir hızla ortadan kaldırılmasının sonucudur. 

Avrupa’nın sömürü kolları demiryolu ve telgraf aglarıyla Batı Anadolu içlerine 
dogru girdikçe özgürlükçü akımlardan etkilenen bölge insanı, sosyal adaletin 
bozulmasına baglı olarak muhalif bir durus sergilemeye baslamıstır. Geç Osmanlı’dan çok partili yasama geçis sürecine kadar Aydın’ın sosyal dokusunda da muhalif bir durus egemen olmustur. 19 yüzyıl sonu, 20 yüzyıl baslarında Aydın ve çevresinde görülen zeybeklik ve eskıyalık olayları; Cumhuriyet döneminde Aydın ilinde yasanan SCF deneyimi savımızı desteklemektedir. Etem Menderes, Adnan Menderes Serbest Cumhuriyet Fırkası dönemi muhaliflerinden di. Serbest Fırka’nın kapatılmasıyla adı geçen kisiler CHP’ye geçip bu parti içerisinde önemli görev ve fonksiyonlar üslenmislerdir. Serbest Cumhuriyet Fırkası deneyiminden sonra siyasi yasamda bir sessizlik dönemine girilmistir. Ancak CHP içerisinde açıga çıkmak uygun zaman ve zemin bekleyen bir muhalefet vardı. Bu muhalifler pek çogu eski Serbest Fırkalılar idi. 

II. Dünya Savası sonrası Adnan Menderes DP parti kurucuları arasında yer alırken Etem Menderes, bu partinin Aydın teskilatlanmasında önemli bir görev üslenmistir. Aydın, Ankara’dan hemen sonra DP’nin il teskilatının kuruldugu ikinci vilayet idi. CHP Aydın il idare kurullarında görev alan pek çok kimse bu görevlerinden istifa ederek DP mütesebbis heyetlerinde yer almıslardır. CHP Aydın il teskilatı neredeyse çözüle safhasına gelen idare kurullarını 1946 kongrelerinde yenilemistir. DP ise önce mütesebbis heyetleri olusturarak Aydın ilçe, belde, köy ve mahallelerinde teskilatlanmıstır. 1946 kongrelerinde mütesebbis heyetleri kaldırılarak yerlerine idare heyetleri olusturulmustur. Basta Adnan Menderes olmak üzere DP kurucu ve üst düzey yöneticilere Aydın’a her fırsatta yaptıkları ziyaretle ilde partinin teskilatlanma çalısmalarını refakat etmislerdir. Söz konusu ziyaretler partilileri çalısmalarında sevk verirken, halkın DP’ye olan ilgisini artırmıstır. DP’nin kurulma asamasındaki olumlu hava kısa sürede sona ererek, yerini CHP ve DP arasındaki gerginlige bırakmıstır. DP, kendisine baskı yapıldıgını her fırsatta iddia ederek genis halk kitlelerini arkasında toplayabilmistir. 

DP’nin Aydın’da hızla teskilatlanması karsısında CHP, örgütlerini tekrar gözden 
geçirmis ve yeniden yapılandırmıstır. CHP’nin tek parti oldugu dönemlerde ocak 
kurmayı düsünmedigi pek çok yerde parti teskilatı kurdugu görülmüstür. Demokrat Parti’nin hayat pahalılıgını sona erdirecekleri; özgürlükleri genisleteceklerine dair yaptıkları propaganda çalısmalarına CHP’liler kendilerinin vatanı kurtaran, Cumhuriyet’i kuran, inkılapların banisi olan bir parti olduklarına dair söylemlerle cevap vermislerdir. Ancak söylem ve yöntem açısından propaganda konusunda DP’nin daha basarılı oldugu söylenebilir. 

Aydın ilinde CHP ve DP arasında, Halkevlerinden yararlanma, CHP’nin kamu 
kaynaklarından yararlanması, CHP’ye il özel idare ve belediye bütçelerinden kaynak aktarılması, CHP’li baskanların devlet protokolünde yer alması gibi konularda ciddi tartısmalar çıkmıstır. Tartısmalarda getirilen elestiriler, saygı sınırını asınca taraflar birbirleri aleyhinde yüzlerce dava açmıstır. Açılan davalarda onlarca kisi degisik cezalara mahkum edilmistir. DP’lilerin siddetli itirazlarına ragmen 1950 genel seçimleri sonuna kadar CHP’ye kamu kaynaklarından pay aktarılmasına devam etmistir. Ancak aynı kaynaklardan yararlanamayan DP kendisine deve güresleri düzenlemekten esya piyangolarına varıncaya kadar çok farklı gelir kaynakları yaratmıstır. Halkevleri ise çok 
partili yasama geçis sürecinde yapılan tartısmalar nedeniyle eski canlılıgını 
kaybetmistir. DP iktidarı döneminde Halkevlerinin kapatılmasının alt yapısını 
olusturacak pek çok olay Aydın ilinde yasanmıstır. 

Tek parti döneminde devlet ve parti esdeger anlam tasımıstır. Bu nedenle devlet memurları birer CHP’liydi. Demokrat Parti’nin kurulmasıyla birlikte devlet memurları ve bürokratlar önceleri nasıl davranacakları konusunda sasırmıslardır. Parti-devlet bütünlesmesinin getirmis oldugu anlayıstan hemen kopmak mümkün degildi. Devlet memurlarının pek çogu çok partili yasama geçis süreci baslarında tarafsız kalamadılar ve DP’ye karsı açıkça tavır aldılar. Hatta 21 Temmuz 1946 seçimlerinde Aydın ilinde pek çok bürokrat ve memurun CHP lehinde çalısma yaptıgı CHP müfettis raporlarına yansıyan bir durum idi. Demokrat Parti’nin güçlenmesine baglı olarak bazı bürokrat ve memurların saf degistirip DP propagandası yapmaya baslamıstır. Bunun üzerine önceleri kendisi lehine çalısma yapıldıgında bunu öven, tesvik eden CHP iktidarı aynı 
devlet memurlarını tarafsızlılarını kaybettikleri gerekçesiyle cezalandırma yoluna 
gitmistir. Gelinen noktada devlet memurları DP ve CHP yanlısı olarak ikiye 
bölünmüstür. Bu durum vatandasların islerini ve devlet hizmetlerinin görülmesini aksatmıstır. Ülkemizde çok partili yasama geçis sürecinde ismen varolan kamu personeli kavramının demokratiklesmemis toplumlarda sindirilmesi için zamana gereksinim duyulmustur. 

Aydın ilinde DP ile CHP arasında tam bir propaganda savası yasanmıstır. 
Yapılan psikolojik harpte partiler kendilerine baglı gazeteler aracıgıyla birbirlerini yıpratmak, kendi taraftarlarına sevk vermek için her türlü propaganda silahını kullanmıslardır. Gazetelerde her gün partilere katılım ya da partilerden istifa haberleri yayımlanmıstır. Partiler bandolar olusturarak eglenceler tertip etmisler ve sıkça mitingler yapmıslardır. Ufak bir köyde dahi yapılan mitinge binlerce kisi katılmıstır. 

Partiler için bu propaganda aracı çok önemli oldugundan baska yerlesim yerlerinden yüzlerce kisi bu miting alanlarına tasınmıstır. Rekabet Ticaret Odaları idare kurulu seçimlerinden kooperatiflere varıncaya kadar her alana yayılmıstır. Öyle ki partilerin gençlere ulasmak için spor klüpleri kurdukları görülmüstür. Gelinen noktada resmi bayram kutlamaları bile partiler tarafından tam bir gövde gösterisine dönüstürülmüstür. 
Partiler resmi bayram kutlamalarını olusturdukları ayrı ayrı kortejlerle katılmıslardır. 

Taraftar sayısını fazla göstermek isteyen partiler en ücra köylerden dahi insan getirerek bu kortejlere katılımını saglamıslardır. Keskin rekabet nedeniyle partiler arası iliskiler kimi zaman gerginlesmis, vatandaslar arasında kavgalar çıkmıstır. Yasanan olaylar cinayetle sonuçlanacak boyuta ulasmıstır. Bunlardan en önemlisi 21 Temmuz 1946 genel seçimlerinden 48 saat önce islenen Çakırbeyli Cinayeti’dir. 

21 Temmuz 1946 genel seçimlerini Aydın’da CHP kazanmıstır. Ancak 
toplumdaki genel atmosferi okumakta gecikmeyen CHP Aydın’da büyük bir çalısma baslatmıs, seçim galibi olmasına ragmen teskilatlarını kuvvetlendirme çabası içerisine girmistir. Pek çok bakan bu asamada Aydın’ı ziyaret etmistir. CHP iktidarı tarafından Aydın iline yapılan yatırımlar artırılmıs, çiftçi ve esnaf II. Dünya Savası yıllarından kalma pek çok mükellefiyetten kurtarılmıstır. Bölge için oldukça önemli olan zeytin ve zeytin yagından alınan muamele vergisi kaldırılmıs, bunun yanında bölge için yardım ve kredi muslukları sonuna kadar açılmıstır. Amerikan Marshall yardımından yararlandırılan pek çok çiftçi bu dönemde traktör sahibi yapılmıstır. Buna karsılık ise Demokrat Parti ortamı sürekli gergin tutmaya çabalamıs, sürekli II. Dünya Savası yıllarında yasanan sıkıntıları vurgu yapmıs, bundan CHP iktidarını sorumlu tutmustur. 
Partiler arası iliskiler önüne geçilmez sekilde gerginlesince Demokrat Parti, 
Hürriyet Misakı adlı bir bildirge yayımlayarak sine-i millete dönme tehdidinde 
bulunmustur. Bunun üzerinde Cumhurbaskanı nönü devreye girerek partiler arasındaki bu gerginligi bitirmek istemistir. smet nönü, 12 Temmuz 1947 yılında yayımlamıs oldugu beyannamede partiler arasında esitlik ilkesinin gözetilecegini ifade etmistir. Gelinen noktada sertlik yanlısı Basbakan Recep Peker görevinden istifa etmistir. DP, içerinden bir gurup ise DP genel idare kurulunu CHP’yle anlasma yapmakla suçlayıp bu partiden istifa etmislerdir. Demokrat Parti parçalanma sürecine girmistir. Millet Partisi bu süreçte dogmustur. Demokrat Parti yöneticileri izledikleri ince taktikle yasanan 
sarsıntıyı atlatmayı basarmıslardır. DP Aydın il teskilatı yasanan bu sarsıntının 
atlatılmasında önemli bir fonksiyon üslenmistir. Yeni kurulan Millet Partisi, DP Aydın teskilatına büyük bir darbe vurmak için çok çabalamıs ancak bunda basarılı olamamıstır. 

Recep Peker hükümeti döneminde CHP iktidarı, DP’ye karsı çok sert bir tutum 
takınmıstır. Adı geçen basbakanın görevinden istifa etmesinden sonra CHP iktidarı DP’ye karsı daha anlayıslı davranmaya baslamıstır. 

Ancak gergin siyasi atmosferin kendisine fayda getirecegini gören DP, Aydın ilinde yapılan 1948 yılı ara seçimlerini boykot etmistir. 1948 yılı genel kongresinden sonra ise Milli Husumet Andı adı verilen bir bildirge yayımlamıstır. Bu bildirge nedeniyle takındıgı olumlu tutum karsısında CHP oldukça sasırmıs ve buna bir anlam verememistir. 1950 seçimleri yaklastıkça Aydın ilinin önemi bir kez daha ortaya çıkmıs, DP ve CHP’den pek çok yönetici Aydın’ı daha çok ziyaret etmistir. Bu dönemde Aydın’a en üst düzeyde ziyaret Cumhurbaskanı İsmet 
İnönü tarafından gerçeklestirilmistir. DP’liler ise CHP’nin bu ataklarına cevap vermekte gecikmemislerdir. DP’liler, CHP’nin gerçekte bir halk partisi olmadıgını iddia etmislerdir. Bu iddialarını ispatlamak için Kerim Cevdet ncedayı’nın Aydın’ı ziyareti sırasında belki iyi niyetle söylemis oldugu bir sözü 1950 genel seçimlerine kadar yaklasık bir yıl CHP aleyhine propaganda aracı haline getirmislerdir. Cumhurbaskanı İsmet İnönü’yü ise Aydın’ı ziyaretleri sırasında tarafsız kalmayıp CHP propagandası yapmakla suçlamıslardır. 

Çok partili yasama geçis sürecinde partilerin Aydın ilindeki 1946-1950 yılları 
arasındaki kongreleri oldukça heyecanlı gerçeklesmistir. Dönemin gazeteleri bu 
kongreleri özel muhabirleriyle takip etmisler ve tüm ayrıntılarıyla okuyucularına 
iletmislerdir. Kongrelerde hemen hemen her partiliye konusma hakkı tanınmıs ve kongreler tam bir demokratik çerçevede yapılmıstır. Kongrelerde yapılan konusmalar dönemin siyasi atmosferini anlamamıza yardımcı olacak niteliktedir. Kongrelerde dile getirilen istek ve temenniler Aydın ilinin çok partili yasama geçis sürecindeki sosyal, ekonomik, kültürel dokusu ya da sorunlarıyla ilgili önemli ip uçları vermektedir. 

1946-1950 yılları arasında Aydın’da Koçarlı belediye seçimi, belediye seçimleri, 
21 Temmuz 1946 genel seçimleri, l Meclisi genel seçimi, muhtarlık seçimleri, 1948 yılı ara seçimleri, Ortaklar belediye seçimi, 14 Mayıs 1950 genel seçimi gibi seçimler yapılmıstır. Koçarlı belediye seçimi ve belediye seçimlerine DP katılmamıstır. 21 Temmuz genel seçimlerine katılan DP seçimlere itiraz etmis ve seçimlere hile karıstırıldıgını iddia etmistir. Aydın’daki seçimleri düzenledikleri mitinglerle protesto eden DP’liler bu itirazlarını TBMM’ye tasımıslardır. tirazları degerlendiren TBMM seçimleri geçerli saymıstır. Muhtarlık seçimlerinde de DP’liler yine seçimlerin baskı altına yapıldıgını iddia etmislerdir. Uygun bir seçim kanunu çıkartmak isteyen DP’liler 1948 yılında yapılan ara seçimleri boykot etmislerdir. Bunun üzerine seçim kanununda ilgili degisikliklerin bir kısmı CHP tarafından gerçeklesince DP Ortaklar Belediye seçimine katılmıstır. Seçimi DP kazanmıstır. CHP, bunun üzerine uzun süre Ortaklar Belediyesi’ni gözetim altında tutmus, bu belediyenin her türlü aksaklıgını kamuoyuna aktarmıstır. 1950 genel seçimlerine giderken DP seçim kanunda ilgili düzenlemelerin 
tam anlamıyla yapılmaması durumunda bir kez daha seçimleri boykot edecegini 
duyurmustur. Bunun üzerine iktidar ve muhalefet yeni bir seçim kanunu konusunda anlasmıslar ve Türkiye yeni bir seçim kanunuyla 1950 seçimlerini gerçeklestirmistir. 

“Açık Oy Gizli Tasnif” seklinde yapılan 21 Temmuz 1946 Milletvekili 
seçimlerindeki olaylar Demokrat Parti’ye olan ilgiyi artırmıstır. Demokratlar Adnan Menderes’in bu muhitten seçilememesine içlerine sindirememislerdir. Buna karsılık varlıgının bekası için CHP var gücüyle çalısmıstır. Bu durum Aydın sathını iktidar ile muhalefet arasında sert bir rekabet alanına çevirmistir. Aydın’da meydana gelen pek çok gelisme genel siyasi gidise yön verecek nitelige kavusmustur.


BU BÖLÜM DİPNOTLARI;

1028 Anadolu, 2 Mart 1950. 
1029 Anadolu, 23 Nisan 1950. 
1030 Demokrat İzmir, 25 Nisan 1950. 
1031Demokrat İzmir, 9 Mayıs 1950. 
1032 Burçak, age., s.204. 
1033 Yılmaz, Mustafa K. ve Demirayak, S.Görüme tarihi ve yeri: 15 Mayıs 2007; Aydın. 
1034 Anadolu, 6 Mayıs 1950. 
1035 Anadolu, 10 Mayıs 1950. 
1036 Anadolu, 8 Mayıs 1950. 
1037 Demokrat İzmir, 9 Mart 1949. 
1038 Anadolu, 3 Nisan 1950. 
1039 Burçak, a.g.e. s.219. 
1040 Anadolu, 14 Nisan 1950. 
1041 Anadolu, 13 Nisan 1950. 
1042 Anadolu, 12 Nisan 1950. 
1043 Anadolu, 14 Mayıs 1950. 
1044 Milletvekillerine mahsus Sicil Defterleri, zarf No:6 TBMM. 
1045 Demokrat İzmir, 15 Mayıs 1950. 
1046 Demokrat İzmir, 16 Mayıs 1950. 
1047 Milletvekillerine mahsus Sicil Defterleri, zarf No: 6. 
1048 Demokrat İzmir, 7 Mayıs 1950. 
1049 TBMM Üyelerine Mahsus Sicil Defterleri, zarf NO:6, Defter NO:103. 
1050 TBMM Üyelerine Mahsus Sicil Defterleri, zarf NO:6, Defter NO:105. 
1051 Burçak, a.g.e, 219. 
1052 www.tbmm.gov.tr. 
1053 Anadolu, 17 Mayıs 1950. 
1054 Anadolu, 22 Mayıs 1950. 
1055 Anadolu, 24 Mayıs 1950. 
1056 Telgraflar için bkz; Anadolu, 22 Mayıs 1950. 
1057 Anadolu, 18 Mayıs 1950. 
1058 Erogul, C. age., s.202. 
1059 Erogul, C. age., s.70. 
1060 Cumhuriyet, 5 Eylül 1950. 1950–1960 Yılları arasında Adnan Menderes baskanlıgında, 19, 20, 21, 22, 23. hükümetler kurulmustur. 
Bu hükümetler, 1, 2, 3, 4, 5. Menderes hükümetleri seklinde anılır. 


41 Cİ BÖLÜM İLE DEVAM EDECEKTİR.,

***

1946-1950 YILLARI ARASINDA AYDIN’DA SİYASAL YAŞAM BÖLÜM 39

1946-1950 YILLARI ARASINDA AYDIN’DA SİYASAL YAŞAM BÖLÜM 39

4.8.3. 1950 Genel Seçimlerinde Yasanan Rekabet 

İktidar yanlısı Anadolu gazetesi, DP’ye karsı saldırılarında sınır tanımaz bir hale 
gelmis ve Demokrat Parti içerisindeki kavga ve bu partiden istifa haberlerini sütunlarına tasımayı sürdürmüstür. Söke Atburgazı köyünde 12 Kasım 1948 tarihinde DP kongresinde azalık yüzünden tartısma ve kavga çıkmıstır. Bu anlasmazlık daha sonraki günlerde de sürmüs, bunun üzerine DP’den bir kısım köylüler istifa etmistir. Vatandasların gönderdikler istifa mektuplarından birisi söyledir: 
“Bizler Atburgazı Köyü DP ocagında kayıtlı bulunuyoruz. Bu partiye girmekteki 
maksadımız millet ve memleket islerinin hakikat üzere görüsülecegi ve güttügümüz davaların zannı idi. Hâlbuki bu da bizlerin ümidine göre çıkmadı. Herkes bir sandalye kapması ve kus tüyünden birer koltuga oturmak maksat ve gayesi ile kosuyormus. İspat isterseniz izah etmekten çekinmeyecegiz. Küçük bir köyde böyle sahsi sandalye davası olduktan sonra daha üstlerde kim bilir sahsi hırs ugruna neler oluyor? Yapılan mitinglerde sahıs yok millet var diye bar bar bagırıyoruz. Bunda bizlerin avutuldugunun farkına vardık. Bu yüzden DP’den çekilmeye karar verdik.”1008 

Demokrat İzmir gazetesi bu haberlere karsılık asıl CHP’den istifaların arttıgını 
iddia etmistir.1009 Demokrat İzmir gazetesi CHP’yi devletin idari teskilatıyla isbirligi yaparak demokratlara baskı yapmakla suçlamıstır. Seçimler yaklastıkça bu iddialar sıklasmıstır. Nesetiye Köyü’ne zaman zaman Türk Hava Kurumu tahsildarı gelip CHP propagandası yapmıstır. DP’liler, tahsildarın propaganda yapmasını bırakın, içkili gelip köylüyü rahatsız ettigini iddia etmistir. Gazetenin iddialarına göre köy baskıyla CHP’nin kalesi haline getirilmek istenmistir.1010 Söke Balat köyü DP ocagı açılısında yapılan eglenceyi Akköy Bucak müdürü engel olmaya çalısmıstır.1011 Halk Partililer tarafından kimi vatandaslar ve DP’liler devlete, CHP’ye, devlet büyüklerine hakaret ettigi gerekçesiyle sikâyet sonucu mahkemeye gönderilmistir. Bu durumun seçimler yaklasırken halk üzerinde baskı olusturdugu Demokrat zmir gazetesi tarafından iddia 
edilmistir. Söke’de 23 Subat 1949’da bu sekilde açılan davaların üçü beraatla 
sonuçlanmıstır. Mahkemeye verilenlerden birisi Bagarası DP Bucak Baskanı idi.1012 
İdarecilerin uygulamalarından rahatsız olan bazı kisiler gazetelere mektup yazmıs, bunların duyurulmasını istemistir. Yusuf Nural adlı vatandas kendisinin DP’li oldugu gerekçesiyle Ortaklar Moralı köy muhtarının nakil kâgıdını imzalamadıgını iddia etmistir.1013 Nazilli’de DP kongresi sırasında DP Afyon milletvekili Kemal Özçoban’ın konusmasını nesreden Demokrat Parti Nazilli lçe idare Kurulu Baskanı Sevki Hasırcı, yazı isleri müdürü Ahmet Türker’in TBMM’nin mesruiyetine süphe düsürecek sekilde yayın yaptıkları iddiasıyla mahkemeye verilmisler ve açılan davada mahkûm olmuslardır.1014 

DP ve CHP birbiriyle seçim sathi mahallinde köylere varıncaya kadar her yerde 
teskilatlanma konusunda rekabete tutusmuslardır. Ortaklar Bucagı’nın Nesetiye 
Köyü’nde DP’nin sube açmasından sonra Dr. Sabri Akın bir heyetle buraya gelerek 45- 50 kisilik bir gurubun katıldıgı törenle sube açılısını gerçeklestirmis tir.1015 İki parti arasındaki tartısma ve rekabet kooperatif birliklerinin kongrelerinde de devam etmistir. 
25 Subat 1949 tarihli Kusadası Tarım Kredi Kooperatifi Genel Kurul Kurulu, yeni idare heyeti seçimlerini CHP’liler, DP’lilere karsı 70 oya karsılık 287 oyla kazanmıstır. CHP bu tip tesekküllerde siyaset yapmayı prensip olarak karsı olduklarını kamuoyuna duyurmustur. Kongre baskanlıgına Hasmet Akdogan, Kâtipliklere Naci Akdogan ve Faruk Alp seçilmistir. Kongrede yeni seçilen İdare Heyeti; Hasmet Akdogan, Sıtkı Özgür, Mustafa Kurtulus isimlerinden olusmustur. Bu seçimle DP’nin Kusadası’nda yok olmanın esigine geldigi yorumları yapılmıstır.1016 Çok partili yasama geçis sürecinde CHP’nin kamu olanaklarından ciddi olarak yararlandıgı elestirisi muhalefet tarafından sıkça dile getirilmisti. Bu çerçevede Sultanhisar’da CHP’nin belediyeye ait bir binada herhangi bir kira ödemeden faaliyet göstermesi elestiri konusu yapılmıstır. 
Demokratların iddialarına göre CHP’liler bu gayri menkulün CHP üzerine geçirilmesi içinde faaliyette bulunmustur.1017 Oysa Demokrat Partililer aynı imkânlardan DP’nin yararlanmadıgını, bunun da haksız rekabete neden oldugunu belirtmislerdir. Demokrat İzmir gazetesi, Aydın eski belediye binasının DP tarafından sube açılmak üzere kiralandıgı, ancak Belediye kira sözlesmesini bu binanın kütüphane yapılacagı gerekçesiyle feshettigi, bunun üzerine DP’nin duruma itiraz ettigini ve İçisleri Bakanlıgı’na sikâyette bulundugunu ifade etmistir. çisleri Bakanlıgı durumu Devlet Surasına havale etmis, ancak Devlet Surası ise DP’yi haksız bulmustur.1018 
DP’liler 1950 bütçesine seçim isleri için 3,5 milyon lira ve kösk giderleri için 
yüksek ödenekler ayrılmasını, bunun yanında Anıtkabir’in yapılması için bütçeye bir ödenek konmamasını siddetle elestirmislerdir.1019 Demokratların CHP’nin genel politikalarını böylesi elestiriler yöneltirken, yerel ölçekte de CHP idaresindeki belediyelere sert elestiriler getirmislerdir. Germencik Belediye Baskanı vakıflara ait çarsı meydanındaki camiyi tamir ettirmis, DP buna “ s Vakıflar daresi’nin isidir” diye karsı çıkmıstır. DP’lilere göre halka sirin görünmek isteyen Belediye Baskanı, asıl görevlerini yerine getirmemistir.1020 

Partiler arası yapılan tartısmalarda partilerin birbirini yıpratma amacı ön planda 
olmustur. Bu amaçla kendilerine yandas gazeteler ve onların imkanlarından sonuna kadar yararlanma yoluna gitmislerdir. 

4.8.4. Yeni Bir Seçim Kanunu 

Demokrat Parti ile iktidar arasında en sert mücadelelerin Seçim Kanunu’nun 
düzeltilmesi konusunda yasandıgını tezimizin basından beri belirtmistik. 1950 yılının basında iktidar ve muhalefet bir seçim kanunu çıkartmak için masaya oturmustur. Masada çok sert tartısmalar olmustur. Sonuçta 7 Subat 1950 tarihinde mecliste görüsülmeye baslanan Seçim Kanunu tasarısı 16 Subat 1950 tarihinde uzlasmayla kabul edilmistir. Oylamada 341 evet oyu, 10 ret oyu kullanılmıstır. Ret oyu verenler Millet Partisi milletvekilleri olmustur.1021 

Yeni Seçim Kanunu’nda seçimlerde gizli oy açık tasnif ilkesiyle yapılması 
benimsenmisti. Seçim bölgelerinde sandık alanları halkın denetimini saglayacak sekilde daraltılmıstır. Bu kanunla sandık kurullarında partiler esit miktarda üye; aynı zamanda partilere sandık baslarında gözcü (müsahit) bulundurabilme hakkı da tanınmıstır. Yine bu kanun sandık kurulu baskanları ve üyelerinin tarafsızlık andı içip görevlerine bu sekilde baslamalarını öngörmüstür. Kanun, güvenlik memurlarının (polis ve jandarma) çagrılmadıgı sürece sandık baslarına yaklasmasını yasaklamıstır. Kanun, seçime her itirazın derhal tutanak defterlerine yazılmasını, sayım sonrası hazırlanan tutanaklardan birisinin o mahalle halkını sandıklardan çıkan seçim sonucuyla ilgili bilgilendirmek amacıyla sandık basına asmayı emretmistir. Kanun seçimleri adli teminat altına almıstır. 
Kanun bütün il ve ilçelerde seçimlerin hâkimlerin gözetiminde yapılmasını emretmistir. 

Kanun, seçim aksaklıklarını Yüksek Seçim Kurulu’nun TBMM’ye rapor etmesini 
hükme baglamıstır. Kanun oy kullanabilme yasını alt sınır olarak 22 yas kabul etmistir. 
Kanuna göre kapalı yer parti toplantılarına sadece o mahallede bulunan seçmenler katılabilecektir. Seçimlerde çogunluk ilkesi uygulanacaktır. Yani bir seçim bölgesinde hangi parti çogunlugu saglamıssa o bölge milletvekili kontenjanının tamamını o parti kazanmıs olacaktır. Seçim tekniginin kanunda böyle yer almasını özellikle seçimler konusunda kendisine oldukça güvenen CHP istemistir. Seçim Kanunu’nun kabulü ülkede büyük bir rahatlık saglamıs ve olumlu bir hava içinde ülke 1950 seçimlerine girmistir.1022 

4.8.5. Seçim Hazırlıkları 

Demokrat Parti, 21 Temmuz 1946 genel seçimlerindeki olumsuzlukları bir daha 
yasamamak için seçimler sırasında bir koalisyon hükümeti kurulmasını CHP’ye teklif etmistir. Bu teklif CHP tarafından reddedilmistir.1023 Ancak Demokrat Parti’nin çekincelerinin hiçbiri gerçeklesmedi. Seçim sürecinde ülke’de parti mitingleri ve diger çalısmaların verdigi cosku ve gerilimin dısında herhangi bir sorun yasanmadı. 
Aydın’da seçmen kütüklerinin hazırlıkları Subat ayı sonunda bitirilerek askıya 
çıkarılmıstır. Mahalle ve köy muhtarları ile DP ve CHP temsilcileri vatandaslara 
seçmen listeleri konusunda yardımcı olmustur. Ancak MP seçmen listeleri basında gelen vatandasa yardımcı olmak amacıyla temsilci bulunduramamıs tır.1024 Aydın Umurlu’da DP Bucak Baskanı Mehmet Derici ve stasyon Mahallesi Ocak Baskanı Hasan Çavusoglu, Üye Muammer Serdar, stasyon Mahallesi muhtarına bazı kimselerin seçim kütüklerine kaydedilmedigi gerekçesiyle fiziksel saldırı da bulunmuslardır.1025 

Seçmen listeleri yukarıdaki olay hariç herhangi bir ciddi aksaklık görülmeden askıdan zamanında indirilmistir. 

Kanuna göre seçim kurulları basında hâkimler bulunmustur. Seçmen kütükleri 
hâkimlerin gözetiminde düzenlenmistir. 1950 senesi Mart ayının basından itibaren Aydın ilinde seçimlere baskanlık edecek hâkimler görevlendirilmistir. Nazilli’de Seçim Kurulu Baskanlıgı’na Hâkim Hüsnü Vidinoglu atanmıstır.1026 Germencik’te Seçim Kurulu Baskanlıgı’na Asliye Yargıcı Mustafa Rasim Baykal atanmıs, hâkim göreve basladıktan sonra CHP, DP Germencik ilçe ve Ortaklar bucak baskanlarıyla bir toplantı yapmıstır. Toplantıda seçim kurulu olusturmak için kura çekilmis, çekilen kura sonucunda; lçe Seçim Kurulu su isimlerden olusmustur: Mustafa Rasim Baykal (Hâkim, baskan), Neset Zincirci (Üye, CHP’den), Durmus Ali Moralı (Üye, CHP’den), İhsan Sayar (Üye, DP’den), Kamil Sözer (Üye, DP’den), Nuri Zincirci (Üye, Belediye namına), Faik Avutmen (Üye, Belediye namına) 
Yedek üyeliklere ise: İsmail Ergen (CHP’den), Sabahattin Rençber (DP’den), Hasan Tırtıl (Belediye’den) isimleri seçilmislerdir.1027 

Aydın İl Seçim Kurulu baskanlıgına Hâkim Hamdi İyigün atanmıstır. 
İlçe Seçim Kurullarından gelen seçim sonuçlarını bu kurul degerlendirmis ve il genelinde adayların aldıkları oyları hesaplayarak sonuçları açıklamıs ve seçimleri kazanan adayların mazbatalarını imzalamıstır. Hâkim baskanlıgında yapılan oylama sonucu teklif edilen kisiler arasından CHP ve DP üyelerin de bulundugu İl Seçim Kurulu söyle olusmustur: 
Hamdi İyigün (Baskan), Abdurrahman Akkum (Üye), Süleyman Eraydın (Üye), Cevat Ülkü (Üye), Mithat Levent (Üye), Fahri Emnalar (Üye), Muzaffer Kırımlı (Üye), Mahmut Oral (Üye), Nuri Kösklü (Üye), Mehmet Ali Denker (Üye). 

BU BÖLÜM DİPNOTLARI;

1008 Anadolu, 12 Ocak 1949. 
1009 Demokrat İzmir, 3 Mart 1949. 
1010 Demokrat İzmir, 28 Nisan 1949. 
1011 Demokrat İzmir, 3 Eylül 1948. 
1012 Demokrat İzmir, 3 Mart 1949. 
1013 Demokrat İzmir, 20 Nisan 1950. 
1014 Anadolu, 15 Haziran 1949. 
1015 Demokrat İzmir, 28 Nisan 1949. 
1016 Anadolu, 7 Mart 1949. 
1017 Demokrat İzmir, 15 Mart 1949. 
1018 Anadolu, 31 Mart 1950. 
1019 Demokrat İzmir, 3 Aralık 1949. 
1020 Demokrat İzmir, 5 Mayıs 1949. Belediye’nin yerine getirmedigi asli görevleri sunlardır: - Germencik susuzluktan sikâyetçidir. Germencik Güzellestirme Dernegi tarafından 40.000 lira harcanarak üç yıl önce  
Hıdırbeyli köyünden istasyon basına kadar getirilen su uzun zaman bosuna akmıstır. 
        Bir yıl önce bu dernek feshedilmistir. Dernege ait 10.000 lira belediyeye devredilmis tir. 
        Hal böyleyken bes dakikalık mesafedeki ilçe merkezine su getirilmemistir.
        - CHP baskanının evinde su anda kaymakam ikamet etmektedir. Bu eve su getirilmistir. Bunun masraflarının nasıl karsılandıgını millet bilmek istemistir. 
        - Denizli’den gelen tüccarlar 750 gr beyaz ekmegi 30 kurustan satısa sunduklarında bu engellenmistir. 
        Bunun yanında İzmir ofisinden getirilen kalitesi bozuk, esmer unla yapılan 650 gramlık ekmek 25  kurustan satılmıstır. Bunun kime hizmet ettigi anlasılamamıstır. 
        - Belediye, kendisine ait gayrimenkulları satarak büyük gelirler elde etmistir. Bunun yanında elektrik üretim santralinde ciddi sorunlar vardır. Bu santral asıl islevi dısında kullanılmaktadır. En önemlisi bu santral, garaj, tamirhane fonksiyonuyla birkaç zümreye tahsis edilmistir. 
       - Elektrik motorlarından sorumlu kisi, belediyenin kasasından maas aldıgı halde sürekli görevinin basında bulunmamaktadır. 
1021 Burçak Rıfkı Salim, age., s.192. 
1022 Cem Erogul, age., s. 43-44. 
1023 Cumhuriyet, 20 Mart 1950. 
1024 Anadolu, 28 Subat 1950. 
1025 Anadolu, 9 Mart 1950. 
1026 Anadolu, 5 Mart 1950. 
1027 Anadolu, 8 Mayıs 1950. 

40 Cİ BÖLÜM İLE DEVAM EDECEKTİR.,

***