23 Şubat 2015 Pazartesi

Uyuşturucudan Susurluk'a - Doğu Perinçek (2)

Uyuşturucudan Susurluk'a  - Doğu Perinçek (2)






20/7/2001 
Atin
      












Fabrikatör Perinçek TBMM Susurluk Araştırma Komisyonundaki ifadesine devam ediyor. 

Ordudaki "Our Boys" (Bizim Çocuklar)

BAŞKAN - Zabıtlara geçiyor.

DOĞU PERİNÇEK - ... Orgeneral Genelkurmay İkinci Başkanı Haydar Saltık'ın, o zaman, bu işte bilinçli olarak ve tamamen CIA'la da bağlantılı olarak bu işin içinde olduğunu kuvvetle, elimdeki bilgilere dayanarak kuvvetle sanıyorum. Yani, tespit ediyorum diyemeyeceğim. Başka yaptıklarıyla da birleştirdiğim zaman. Ordu, beyefendi komple bir şey değil; yani, ordu, her şeye rağmen, Mustafa Kemal'in kurduğu ordudur ve o dönemden önemli birikimler gelenekler taşır. Ne kadar tahrip edilse, ne kadar NATO'ya gitse, ne kadar Amerika'yla bağlantıları olsa, onun içinde bizim Kurtuluş Savaşımızın bazı kalıntıları, mirası vardır. O, tamamen tasfiye edilememiştir. Bu bütün Türkiye için geçerli, yalnız ordu için değil. Yalnız, ordu için daha da geçerlidir. O bakımdan, ben, 12 Eylül'ün, hiyerarşinin tepesindeki 5 generalden Amerika'nın "our boys" diye söz ettiğini söylerken, bütün ordu için bunu kabul etmiyorum. Öyle olmadığı çok açık; yani ,bir yandan 5 general onları yaparken, bir yandan ordunun kurumları, mekanizmaları içerisinde o İstiklal Savaşı gelenekleri, bağımsızlık gelenekleri falan, belli ölçülerde belli kurumlarda yaşamaktadır.

MEHMET BEDRİ İNCETAHTACI (Gaziantep) - Bedrettin Demirel'in açıklamasını daha sonra buna mı bağlıyorsunuz?

DOĞU PERİNÇEK - Evet, işte Demirel de. Demirel 1960'larda "Morisson Süleyman" falan dedi, affedersiniz...

MEHMET BEDRİ İNCETAHTACI (Gaziantep) - Ben Bedrettin Demirel'i söylüyorum efendim.

DOĞU PERİNÇEK - Onu bilmiyorum.

MEHMET BEDRİ İNCETAHTACI (Gaziantep) - Onun bir açıklaması var, sizi teyit eden...

DOĞU PERİNÇEK - Ne diyor efendim?

MEHMET BEDRİ İNCETAHTACI (Gaziantep) - İhtilalin şartlarının hazırlanmasıyla ilgili.


ABD'de Darbecilik Okulu

DOĞU PERİNÇEK - Haydar Saltık hazırlıyor, planları o yapıyor. Haydar Saltık önemli; Türkiye'nin askerî hiyerarşisi içinde Amerika'daki darbecilik okulunda eğitilmiş tek adam. Amerika'da darbecilik okulunda eğitiliyor. Neyse. O ordu burada komple değil, bütünüyle böyle bir şeyin içinde yer almıyor ve hepimiz biliyoruz, MİT'in içinde eskiden beri askeriye de var, sivil kuvvetler de var. Ben sivil kuvvetlerin tamamı CIA'cıdır da demiyorum; o çok yanlış veyahut da oradaki askerlerin tamamı yurtseverdir ve millî kuvvetlerdir de demiyorum; ama, MİT'in sivilleştirilmesi planı aslında bir sivilleştirme planı değildir diyorum. MİT sivilleştirilebilir; ama, yurtsever bir bakış açısıyla ve...

YAŞAR TOPÇU (Sinop) - Kendi yorumunuzu söylüyorsunuz


Hiram Abas Abdullah Çatlı'larla o işleri yapan adam 

DOĞU PERİNÇEK - Evet kendi yorumum. ...ulusal bir teşkilat haline dönüştürülmesi düşüncesiyle de sivilleştirilebilir; ama, bu sivilleştirmenin öyle olmadığı şuradan anlaşılıyor. Başında Hiram Abas var. Hiram Abas kim; Abdullah Çatlılarla o işleri yapan adam. Hiram Abas kim; Amerika'nın MİT içindeki en yakın adamı. Zaten Amerika'nın en yakın adamı; şu kadarı belli: Abdullah Çatlı ile 1981 yılında buluşuyor. Kim buluşur ve onunla birtakım tertiplere girer. Devam edelim. Kuzey Irak: Kuzey Irak'ta da gördük; işte son Irak Hükümetiyle -Irak Kürdistan Demokrat Partisi Barzani'nin liderliğindeki- arasındaki ittifak üzerine orada Amerika darbeler yedi ve birtakım CIA ajanları kaçıştılar çil yavrusu gibi. Guam Adasına götürüldüler. Bu olayları hepimiz yaşadık. CIA peşmergeleri diye yani. Amerikan resmî makamları da bunu kabul etti. Gazeteler de yazdı; çok açık yani. Kuzey Irak'ta bir faaliyet var. Kuzey Irak'taki faaliyetine işte bu Çiller özel örgütü de büyük ölçüde dahil oluyor. Şimdi, bunların toplamına baktığımız zaman Türkiye ile Rusya'yı karşı karşıya getirmek; Türkiye ile İran'ı karşı karşıya getirmek; Türkiye ile Irak'ı; Türkiye ile Azerbaycan'ı karşı karşıya getirmek; Irak üzerinden Türkiye ile bütün Arap dünyasını karşı karşıya getirmek. Türkiye ile hatta hiçbir problemi olmayan ve iyi ilişkiler geliştirmesi Türkiye'nin çıkarları açısından şart olan Çin Halk Cumhuriyetini karşı karşıya getirmek. Bunun bir Amerikan çıkarlarına hizmet eden bir faaliyet olduğu çok apaçıktır ve bu neyle ilgilidir? Deniyor ki -resmî olarak Amerikan kaynaklarında görüyoruz- "Türkiye kriz bölgelerine müdahale gücü olmalıdır." Bu Foreign Reports, Foreign Affairs, Mediterranean Ouarterly diye demin adlarını verdiğim yarı resmî organların hepsinde bu geçiyor. "Türkiye kriz bölgelerine müdahale gücü olmalıdır." Açınız Çiller'in katıldığı hükümetlerin programlarını; hepsinde bu ibare aynen vardır ve 1994 yılına kadar Doğan Güreş tarafından da bu ibare Savunma ve Havacılık Dergisinde yayımlanmıştır -benim verdiğim dosyalarda var- aynen kullanılmıştır; yani, Amerikan yarı resmî organlarında deniyor ki, "Türkiye'nin misyonu kriz bölgelerine müdahale gücü olmalıdır." Neresidir bu kriz bölgeleri? Kafkaslar, Balkanlar, Ortadoğu, Orta Asya. Bakıyoruz, bizim hükümet programlarımıza giriyor bu; bakıyoruz Genelkurmay Başkanı Doğan Güreş, bu ibareyi aynen kullanıyor. Yani, Türkiye hükümetleri, son Refah Partisi-Doğru Yol Partisi Hükümeti Programında aynen bu ibareye rastlamadım; ama, bunu çağrıştıran ibareler var; ama, evvelki hükümet programlarında, Çiller'in bulunduğu, bütün Başbakanlık yaptığı ve daha sonra Anavatan Partisiyle kurduğu Hükümet Programlarında bu aynen var ve işte, bunu Türkiye'ye kabul ettirmek zor. Türkiye'nin geleneksel bir politikası var: "Yurtta barış, cihanda barış" diye Mustafa Kemal Atatürk tarafından tanımlanmış bir politikası var. Sadabat Paktı, Ortadoğu ülkeleriyle dostluk; Balkan Paktı, Balkan hükümetleriyle dostluk; kuzeyimizdeki kim olursa olsun, Sovyetler Birliği, vesaire, çatışmalara girmemek. Bu politika çizilmiş ve sınırların ötesinde, işte sınırları genişletme falan filan gibi hevesler, hayaller içinde olmamak; fakat, 1980'lerden sonra Amerika şunu Türkiye'nin önüne getiriyor -bu o zamanki MİT Başkanı Fuat Doğu tarafından da söylenmiştir- artık biz bunları terk edelim, cihan Türklüğü politikasına ve işte bütün Rusya'daki, Sovyetler Birliğindeki o zaman İslamlarla birleşme politikasına dönelim diye Fuat Doğu formüle etmiştir. Hatta aynen böyle; bırakalım "yurtta sulh, cihanda sulh"u; bu eskimiştir; bugünkü dünya realitesi tarafında geçersizdir. Biz, cihan Türklüğü politikasına ve İslam politikasına dönelim ve Orta Asya'daki Türklerle, şunlarla, bunlarla ilgilenelim şeklinde formüle edilmiştir. Bu, tamamen Amerika'nın planlarıyla bağlantılıdır ve Türkiye'yi, komşuları aleyhine böyle cereyanların içine sokma amacıyla ilgilidir. Bakın, ben, şunu ayırıyorum: Biz, tabiî Türk Cumhuriyetleriyle özel ilişkiler içinde olacağız. Orta Asya'daki Türk Cumhuriyetleriyle Türkiye Cumhuriyeti kesinlikle -tabiî kültürel bağları, dil bağları, ekonomik çıkarları hepsi mazlum milletlerdir bunlar- ilişki içinde olacak; kardeşlik olacak; onlarla ilişkilerimiz başkalarından farklı da olacak; özel bir yer de verilecek; bunların hepsi doğru politikalardır; ama, bunun, ötesinde buralarla başka, Amerika çıkarları adına ilgilenmek, buralarla komşuları arasında kavgalar çıkarmak. Çünkü, ne Özbekistan ne Kırgızistan ne Türkmenistan ne Kazakistan ne Azerbaycan, Rusya ile veya Çin'le bir çatışma içine girmek istemiyor. "Bizim oralarla sıkı bağlarımız var "diyor. Türkiye, köprü başı olarak Amerika'nın. oralara girip bu tür çatışmaları kışkırttığı zaman benim demin tanımladığım, Türkiye'nin ulusal çıkarlarından farklı bir kanal içine girmektedir. İşte, Çiller özel örgütünün esas, menhus diyeceğim rolü buradadır. Türkiye'yi birtakım oldubittilerle, bütün çevresiyle ve Asya'yla çatışma içine sokmak ve sonunda Amerika'yla kader bağından başka bir alternatif bırakmamak. Çünkü, hatırlayalım, Birinci Dünya Savaşına biz nasıl girdik; Sivastopal'ı gitti, Goben Breslav bombaladı; ondan sonra paldır küldür biz kendimizi savaşın içinde bulduk. Bu sefer Goben Breslav rolünü işte bu örgüt oynamaktadır; Azerbaycan darbesi, falan filan demin saydığım kışkırtmaları ve tertipleri yaparak; Goben Breslav'dır...

YAŞAR TOPÇU (Sinop) - Eşref Bitlis?..

DOĞU PERİNÇEK - Evet... Oraya şimdi geleceğim.

HAYRETTİN DİLEKCAN (Karabük) - Ben, burada bir hususu öğrenebilir miyim, az önce konu geçmeden. Kuzey Irak'ta da özel örgütün Amerika'ya Guam Adasına CIA ajanlarının taşınmasında rol aldığını, birlikte hareket ettiklerini söylediniz; ancak, ben burada yine bir kurgu sağlayamadım. Kamuoyunda kumarhane, eroin ticareti veya benzeri birtakım işlerle, yasadışı işlerle ilgili olarak malum kişilerin, mesela Topal cinayeti, Behçet Cantürk'ün... Yani PKK'ya finansman desteği noktasında veya PKK'ya şantaj yoluyla para vermek mecburiyetinde kalan şahısların özel örgüt tarafından temizlendiğine dair kamuoyunda, basın yayın organlarında iddialar var. Şimdi, Amerika'nın PKK'ya destek verdiği noktasında, en azından lojistik destek verdiği veya müsamaha gösterdiği noktasında genel bir kanaat var kamuoyunda. Şimdi, bakıyoruz, Amerika PKK'ya lojistik destek veriyor; PKK'nın desteklediği şahıslar veya PKK'ya destek veren şahıslar öldürülüyor. Yine Amerika'yla çıkarları tevlit etmiş, birleştirilmiş şahıslar bu işlerin içinde oluyor. Yani, o zaman, Türkiye Cumhuriyeti Devletinin dışında, tamamen, bu şahısların birbirleriyle bir gösteri maçı yapar gibi uğraşmaları kurgusu ortaya çıkıyor; ben, burada bu bağlantının nasıl kurulduğunu mantıken, zihnimde belki bilgi eksikliğinden kaynaklanıyor; belki anlatım şeklinizdeki bağlantıları dikkatle dinlerken kaçırmış olabilirim diye düşünüyorum; ama, öldürülen şahıslar PKK sempatizanı olacak veya PKK'ya destek veren şahıslar olacak. Bu şahıslar CIA'in güdümünde olan şahıslar tarafından...

DOĞU PERİNÇEK - Yani, iki tarafta CIA, Amerika var, niye birbirlerini öldürüyor diyorsunuz.

HAYRETTİN DİLEKCAN (Karabük) - Şimdi, Amerika, yani bizi seyretsin diye ringe iki tane boksör çıkarmış; bizler de seyredelim. Amerika, acaba sadece şu mantıkla mı yapmaktadır; işte benim gücümü görün, ben kendi kendimle de kavga edebilirim gibi bir pozisyon mu sergilemek istiyor. Böyle bir ... imajı vermek suretiyle, dünya kamuoyunda güç gösterisinde bulunmak için mi bunları yapıyor? İki tane CIA bağlı örgüt, ikisi de CIA tarafından... Bu mu anlatılmak , isteniyor; yoksa Amerika sırf kukla oynatmak için, dünya sahnesinde siyaset yapma yakından bildiğimiz için bunu da kafam pek algılamıyor. Yani, o bağlantılar birinden birisinin yanlış olması gerekir diye düşünüyorum ben. Kusura bakmayın, eğer yanlış yorumladıysam. Benim, anlattığınız şeylerden ortaya çıkarabildiğim kurgu kopuklukları olarak değerlendiriyorum.

DOĞU PERİNÇEK - Efendim, şimdi, birinci nokta, niye kopukluk olsun. Azerbaycan darbesini Amerika'nın yaptırdığı açık. Burada, karşıda Amerika'nın bir gücü yok.

HAYRETTİN DİLEKCAN (Karabük) - Yok, ben, Azerbaycan'la ilgili demedim. Irak'la bağlantılı olarak...


Sağ-Sol Örgütler ve Mafya Eroin Aracılığıyla Kontrol Altında 
DOĞU PERİNÇEK - Şimdi, onu söyleyeceğim. Bakın, efendim, bu çok önemli. Çiller özel örgütü PKK ile aynı çanaktan beslenmektedir. Nasıl; PKK Suriye'den uyuşturucuyu getirmektedir; bunlar almaktadırlar ve Ege güzergâhı denen yol üzerinden Avrupa'ya sevk etmektedirler. Abdullah Çatlı, burada, Hollanda bağlantısıdır. Hüseyin Kocadağ da Fransa bağlantısıdır. Bunların Hollanda'da ve Fransa'da ayakları vardır ve...

HAYRETTİN DİLEKCAN (Karabük) - Özür dilerim, bağlantılarla ilgili olarak; Fransa ve Hollanda bağlantısı derken, müşahhas, bizim için ülkemizde olmayan şahıslar olması hasebiyle, bilinen, maruf olarak bilinen isimler verebilir misiniz?

İŞÇİ PARTİSİ GENEL BAŞKANI DOĞU PERİNÇEK - Efendim, bu, işte Türk mafyası deniyor, şu deniyor, bu deniyor; hatta birtakım sol maskeli örgütler var Fransa'da. Bunlar birtakım sol maskeli örgütleri de kullanıyor. Eroin işinin içine birtakım, kendisinin sol diye tanımlayan örgütler çekilmiştir. Eroin aracılığıyla tamamen kontrol altına alınmıştır. Çünkü, onlara da eroin ihalesi verdiğiniz ve onları buradan beslediğiniz zaman, her türlü ihaleyi de yaptırabilirsiniz. Yani; diyelim "Sabancı'yı öldürt" veyahut da "Sabancı'nın kardeşini öldürt" dediğin zaman o öldürür.

BAŞKAN - Biraz toparlarsanız...

İŞÇİ PARTİSİ GENEL BAŞKANI DOĞU PERİNÇEK - Tabiî, ben sorular üzerine... Yani, sonuç itibariyle burada bunlar siz dediniz ki "Amerika PKK'ya müsamaha gösteriyor." Doğru. Amerika PKK'ya müsamaha gösteriyor. Neden...; çünkü, Amerika Türkiye'ye diyor ki "benim kriz bölgelerinde müdahale gücüm olacaksın." Burada da kritik sorun nedir; Kuzey Irak'ta bir Kürdistan kurulacak, sen de bunu himayen altına alacaksın. Amerika'nın Türkiye'ye dayattığı plan budur ve bütün bu kavgalar bilmem neler en sonunda bu eksende oluşmaktadır buraya dikkatinizi çekeceğim. Çiller, burada, Amerika'nın dayattığı -Turgut Özal'da bunun içindeydi- Turgut Özal-Çiller çizgisi Amerika'nın dayattığı Kuzey Irak'ta bir Kürt devleti kurulsun, biz de bunu himaye altına alalım, Musul Kerkük petrollerinden de yüzde 5- yüzde 6 hisse alalım, Sayın Turgut Özal'ın o zamanki ifadesiyle "1 koyalım 5 alalım" ve Turgut Özal, Baker geldi, 1991 başında Çankaya'da görüştü, hemen arkasından şunu söyledi; Irak halkları, Körfez Savaşı öncesinde ve Kürtleri himaye altına alalım diye Özal söylemedi mi? Kim getirdi ona, Baker getirdi bu planı. Bunun dosyada var. Genel Kurmay istihbarat belgeleri var. Türkiye ile Peletro arasında Türkiye ile Robert Douch arasında gizli görüşmeleri, genelkurmay istihbaratı saptamış, buralarda Amerikalılar açıkça söylüyor. Dışa açıklarken diyorlar ki "Irak'ın toprak bütünlüğü" içeride diyorlar ki "Irak'ı böleceğiz, ya siz geçin bu Kuzey Irak'taki Kürt devletinin başına, onu koruyun veyahut da biz bu işi İran'a vereceğiz. Siz yapmazsanız İran'a vereceğim ve Türkiye bölünecek." Amerika açıkça Türkiye'ye şunu diyor "ya büyüyeceksin, ya küçüleceksin" bunu Cengiz Çandar gibi, Amerika'nın bir numaralı... Şimdi, burada, Çiller'in Amerika ile birlikte olduğu açık. İki; PKK ile aynı eroin işinden gelir sağlarken de Çiller yine var. Onun için burada bir tutarsızlık yok. Bütün sorun Türkiye açısından, bu ABD'nin kriz bölgelerine, müdahale gücü olacak mıyız, olmayacak mıyız sorunudur. Bütün bölünmeler bu noktada cereyan etmektedir ve burada kritik olan da, Kuzey Irak'ta kurulacak, Amerika'nın kuracağı, Kürt devletini himaye altına alacak mıyız, almayacak mıyız sorunudur; bütün bölünmeler... Çünkü, bunu himaye altına aldığınız zaman İran'la da cephe cepheye geleceksiniz, Arap dünyasıyla da cephe cepheye geleceksiniz, Rusya'yla da cephe cepheye geleceksiniz. Bir tek Amerika ile birleşeceksiniz. Hatta, Avrupa'yla da cephe cepheye geleceksiniz; çünkü, orada Amerika'ya bağlı bir Kürdistan, ikinci bir İsrail oluşmasını Avrupa da iyi karşılamayacaktır.


Uğur Mumcu ve Eşref Bitlis'in Katledilme Nedeni:

Türkiye ile Amerika arasındaki kader bağları sıkılaştırılacak, Türkiye'nin Amerika'dan başka hiçbir seçeneği kalmayacak; tabiî, bunun sonuçlarını hepimiz düşünebiliriz. İşte, bu soruşturmanın gelip dayandığı nokta, bu nedenle Uğur Mumcu ve Eşref Bitlis'in katledilmesidir. Bence, Ömer Lütfü Topal cinayetinden giderek... Tabiî, bunun üzerine gidilmeli, araştırılmalı, açığa çıkarılmalı, çok önemli; ama, esas sorun, Eşref Bitlis'in ve Uğur Mumcu'nun öldürülmesidir ve orayı aydınlattığımız zaman, Türkiye'nin karşı karşıya kaldığı tertipler, dayatmalar aydınlanmış olacaktır ve Türkiye'nin bağımsızlık ve güvenliği açısından önemli mesafeler alınmış olacaktır. Şimdi, Eşref Bitlis Jandarma Genel Komutanımız; bakıyoruz,Genelkurmay Başkanı olacak. Muhittin Füsunoğlu emekliye ayrılacak, 94 Eylülünde Doğan Güreş emekliye ayrıldığı zaman, geleceğin genelkurmay başkanı. İkincisi; Eşref Bitlis, demin söylediğim Amerikan dayatmasına, orduda kahramanca direnen bir orgenaralimiz. Bütün bu Amerikan planlarını ortaya çıkarıyor. Hatta, bizim elimize şimdi, yeni belgeleri geldi; Amerika'nın bölge ilkelerinden, Türkiye'den Irak, İran Suriye'den gizli, bilmem ne bayrak diye gizli birtakım tatbikatları var. Bu gizli tatbikatta işte o CIA peşmergeleri falan diye hepimizin hayret içinde kaldığı 5 bin tane Amerika'nın orada adamları var falan. Bu 5 bin tane peşmerge aslında bir askeri kuvvet. Bunlar CIA ajanı değil Barzani'yi de oradan temizleyecek bir, kuvvet. Hiçbir güç, 5 bin tane iyi eğitilmiş bir kuvvete Kuzey Irak'ta karşı koyamaz ne Barzani, ne Talabani. Hepsini temizleyecek ve Amerikan Kürt devletinin çekirdek gücünü oluşturmuş. Bunu, Eşref Bitlis saptıyor. Hatta, birtakım Amerikan askerî istihbaratının kanallarına vesaire girerek de belgeler saptıyor. Bunu, çeşitli raporlar halinde, aynı zamanda Çekiç Güç'ün faaliyetlerini saptıyor. Çekiç Güç'ün gıda yardımı, insanî yardım adı altında Kuzey Irak'a nasıl birtakım silahlar götürdüğünü. Çekiç Güç'ün oraya tamamen bir Kürt devletinin kurulması amacıyla Kuzey Irak'ta yerleştirildiğini, Irak'ın bölünmesine hizmet ettiğini ve Irak'ın bölündükten sonrada orada bir hançer yerleştireceğini, bu hançerin bazen İran'a bazen Türkiye'ye bazen Irak'a bazen Suriye'ye yani İsrail gibi bütün bölge ülkelerine karşı kullanılacağını da Eşref Bitlis saptıyor. Bu saptamalarını raporlar halinde Genelkurmay Başkanlığına veriyor. Hatta o zamanki Cumhurbaşkanı Turgut Özal'ın "aranızda Doğan Güreş'le ne var; bunu bana bildirir misin demesi" üzerine, bu Doğan Güreş'le ayrılıklarını da Orgeneralimiz Eşref Bitlis -toprağı bol olsun- Özal'a bir rapor halinde, bir mektup halinde sunuyor. O mektup da basında, 93 Eylülünde Aydınlık Gazetesinde özet olarak çıkmıştı. Bu mektubun Semra Özal'da olduğunu duyduk, mutlaka Cumhurbaşkanlığı arşivlerinde vardır; komisyonunuz getirtebilir, son derece önemli.

HAYRETTİN DİLEKCAN (Karabük) - Farklılaşma nerede?

DOĞU PERİNÇEK - Farklılaşma şurada. Doğan Güreş, Amerika'nın kriz bölgelerine müdahale gücü misyonunu benimsiyor. Bu bir rivayet değil, Savunma ve Havacılık dergisini açarsanız, orada iki defa Doğan Güreş tarafından bunun ifade edildiğini resmî olarak görürsünüz. Savunma ve Havacılık dergisi askeriyenin çıkardığı, Türk Silahlı Kuvvetlerinin çıkardığı bir dergidir. Eşref Bitlis ise bunun karşısında. Biz diyor Amerika'nın kriz bölgelerine müdahale gücü olursak parçalanırız. Sayın Orgeneral Eşref Bitlis'te bunun Sevr olduğunu tespit ediyor haklı olarak; bölünme burada. Bu bölünme biliniyor.

HAYRETTİN DİLEKCAN (Karabük) - Peki, bu Millî Güvenlik Kurulunda konuşulması gerekecek kadar önemli bir konu.

DOĞU PERİNÇEK - Tabiî konuşulmuştur.

HAYRETTİN DİLEKCAN (Karabük) - Peki, bu fikir ayrılığı bir yerden bir yere tercihte bulunulması gerekir. İki farklı görüş varsa eğer. Bu iki farklı görüş, Millî Güvenlik Kurulunda tercih olarak...

DOĞU PERİNÇEK - Doğan Güreş hakim. Doğan Güreş-Çiller. Bakın, o zaman Türkiye'yi kim yönetiyor. Başbakan Tansu Çiller, Genelkurmay Başkanı Doğan Güreş. Mediterranean Quarterly ve Foreign Reports'ta aynen şöyle yazıyor "1994 Eylülüne kadar, Türkiye'de Doğan Güreş-Tansu Çiller ikilisi hakimdi ve Türk Ordusu tamamen Amerika'nın anlayışlarıyla uyum içindeydi: 1994 Eylülünden sonra bu bozuldu. Türk generalleri hizadan çıktı" aynen bu ifade. Doğan Güreş'in emekliye sevk edilmesinden sonra, Türk generallerinin hizadan çıktığını Amerikan kaynakları yazıyor, biz oralardan öğreniyoruz.

HAYRETTİN DİLEKCAN (Karabük) - Peki, dediğiniz konuda o zaman Millî Güvenlik Kurulu, Doğan Güreş, Başbakan Tansu Çiller; yani, devleti, tamamen yönlendirecek olan şahısların ve kurumların bu hususta Amerika'nın kriz bölgelerine müdahale noktasındaki politikalarını aynen benimsediklerini ve tabi olacaklarına dair bir...

BAŞKAN - Karşılıklı konuşmayalım da biraz kendisi anlatsın. O zaman akşama kadar sürer.

DOĞU PERİNÇEK - Aynen bu şekilde, buna Eşref Bitlis karşı koyuyor ve buna karşı koyduğu için katlediliyor.

YAŞAR TOPÇU (Sinop) - Yalnız bir şey var burada. Sanıyorum zaman da daralıyor. Sayın Genel Başkanın konuşmasının tabiî ki sınırı yok, akşama kadar da konuşabilir.

DOĞU PERİNÇEK- Efendim, ben, çok konuşma meraklısı değilim.

YAŞAR TOPÇU (Sinop) - Hayır, ben ondan dolayı söylemiyorum. Bir şey arz edeyim izin verirseniz.

DOĞU PERİNÇEK - Ben size şunu arz ettim; dedim ki, ben 15 dakikada açıklayabilirim. Müsaade edin 10 dakikada bitireyim veyahut 3 dakikada, hatta 2 dakikada bile bitirebilirim bu size kalmış. Eğer, rahatsızsanız bu konuşmamdan...

YAŞAR TOPÇU (Sinop) - Hayır, rahatsız olmak değil. Anlatılan bahsettiğiniz konular zaten bize verdiğiniz bilgi ve belgeler içerisinde var. Ben, hepsini dikkatle okudum; onun için, birçok anlattığınızı oralardan da biliyorum. Konu, sanıyorum Komisyonun araştırmasıyla ilgili konunun şeyi kayboldu; yani, polis-mafya-siyasetçi üçgeni içerisindeki kısmına öncelik versek de bilahare bunları tekrar anlatmak istiyorsanız anlatsanız; çünkü, mesela, benim programın var gitmek zorundayım. Yani, şimdi, daha henüz oraya gelmedik. O kısmına gelmedik onun için söylüyorum.

DOĞU PERİNÇEK - Oraya gelmeyeceğim zaten.

YAŞAR TOPÇU (Sinop) - Onu alalım sizden. Onları alalım da ..

DOĞU PERİNÇEK - Efendim, ben onları size 300 küsur sayfa vermişim.

DURMUŞ FİKRİ SAĞLAR (İçel) - Eğer uygun görürseniz bir yöntem tespit edelim. Sayın Genel Başkan konuşsun, biz sonra soru soralım.

YAŞAR TOPÇU (Sinop) - Hayır, ben soru sormuyorum, soru değil. Ben diyorum ki, Komisyonun çalışma alanıyla ilgili konuyu evvela alsak da diğerlerini...

MEHMET BEDRİ İNCETAHTACI (Gaziantep) - Bu da alanı Sayın Başkan.

DOĞU PERİNÇEK - Sayın Başkan, ben sizden şunu rica ediyorum; bana deyin ki, 3 dakikada konuşmanı bitir, ben 3 dakikada bitiririm.

BAŞKAN - Hayır, hayır...

DOĞU PERİNÇEK - Ben buraya 20 dakika konuşma düşüncesiyle geldim. Sayın Başkan, ben buraya 20 dakika konuşma planlayarak geldim. Buraya oturduğum zaman benim kafamdaki şuydu...

YAŞAR TOPÇU (Sinop) - İşte ben diyorum ki onu öncelikle alsak da ondan sonra kalan zaman içerisinde Sayın Genel Başkan arzu ediyorsa konuşsun.

DURMUŞ FİKRİ SAĞLAR (İçel) - Yalnız tabiî bu tartışmayla da zaman kaybediliyor; bana kalırsa siz devam edin.

MEHMET BEDRİ İNCETAHTAC) (Gaziantep) - Gerekirse bir oturum daha yapacağız, biz çok önemli bir şey yapıyoruz bunun zamanla sınırlandırması yok yani.

DOĞU PERİNÇEK - Ben size tâbiyim. Ben ne diyorum size, evden çıkarken kafamdaki plan şuydu: Ben 20 dakikada sayın komisyon üyelerine bir analiz sunacağım ve gideceğim. Siz sorular sordunuz yayılıyor. Siz bana dersiniz ki, o analizini 5 dakikada bitir, ben 5 dakikada bitirecek yeteneğe sahibim, bitiririm.

BAŞKAN - Hayır bir süre vermiyoruz da; ama, programımız belli 14.00'a kadar sizi dinleyeceğiz, saat 14'ten sonra başka arkadaşı dinleyeceğiz. Tabiî soru sorma şeyini sona bırakalım. Zamanımız var şöyle bir saat kadar zaman içerisinde bize...

DOĞU PERİNÇEK - Efendim ben bunu söyledim zaten, bu işi Ömer Lütfü Topal falan düzeyinde tutarsanız, bunu bir savcılığa verin, bunu yapsın; Mecliste boş yere komisyon falan kurmayın. Verin savcılığın bir tanesi araştırsın. Ben zaten bir partinin genel başkanı olarak böyle bilmem iki tane mafya birbirini öldürmüş falan buralara fazla dalmam ve buralara fazla emek ve zaman da harcamam. Bu, bir bağımsızlık ve güvenlik sorunu olduğu için biz İşçi Partisi olarak üzerine gidiyoruz ve Çeçenistan falan filan nasıl ilgisi yok, esas onun ilgili var. Azerbaycan darbesini yapıyor onun ilgisi var. Azerbaycan darbesinde Abdullah Çatlılar var. Diğer yerlerde hepsi var; Çiller var. Çiller'in parmağı orada çıkıyor ortaya ve Türkiye içinde niçin tehlikelidir; bir Amerikan tertibi ve kriz bölgelerine müdahale gücü olma tehlikesi yüzünden bence bu olay tehlikelidir yoksa eroinmiş, mafyaymış maalesef, Irak'a ambargonun boşluğunu Türkiye devleti eroin ticaretiyle doldurmuştur. Evet, nedir resmi rakamlar; biz diyor Irak'a ambargo yüzünden 40-50 milyar dolar kaybettik, ben size şimdi vakit kaybetmiyorum bunun hepsinin altını açarım. Bugün tartışılıyor bakın Veysi Seviğ, Güngör Uras bütün ekonomistler diyorlar ki, Türkiye'nin dışa satımıyla, dış alımı arasında 20 milyar dolar fark var. Merkez Bankası kasaları dolu. Tartışmalar yapılıyor; Türkiye, 8 ilâ 15 milyar dolar yılda eroinden giriyor. Yani, Irak'a fasulye, mercimek, buzdolabı satmaktan kazandığımızı kaybetmişiz, onun yerine eroin satarak dolduruyoruz. Türkiye ekonomisi eroine bağımlı hale gelmiş. Bu, son derece önemli, kendi gençliğini zehirliyor bu ülke, bu devlet, bu hükümet, bu hükümetler ve bundan vazgeçecek kolay kolay bir babayiğit yok. Siz, 8-10 milyar dolar yıllık gelir Türkiye'nin temel meselesi budur ve Amerika'ya bağımlılık işte Türkiye'yi bu hale getirmiş, eroine bağımlı bir ekonomi yaratmış; bunlardan konuşmadan bu mesele çözülebilir mi? Çiller'in rolleri de burada önemlidir. Yoksa, ben bunlara vakit harcamam. Şimdi, bu bakımdan Uğur Mumcu ve Eşref Bitlis... Bakın, Uğur Mumcu 24 Ocak 1993 günü öldürülüyor, Eşref Bitlis ondan 24 gün sonra 17 Şubat 1993 günü. İkisi de Sevr'in karşısında olan iki insan. Birisi ordunun içinde silahla... Evet, Millî Güvenlik Kuruluna Doğan Güreş hakim, Başbakan Tansu Çiller; ama, önemli bir general ve Kuvayı Milliyeyi ordu içinde temsil eden bir general ve yarının genelkurmay başkanı ve hep Amerikan planlarının önüne taş koyan bir jandarma genel komutanı.


Doğan Güreş Yalan Beyanda Bulunmuştur 

Bu, son derece önemli ve şimdi biz o zaman, yayınlar yapmışız size bir dosya halinde sundum. Bize gelen bilgiler üzerine kafamızda bazı şüpheler doğduğu için arkadaşlarımıza demişiz ki "bu Eşref Bitlis suikastını bütün detayına kadar araştıracaksınız." 7 ay araştırmışlar. Ne yapmışlar; gitmişler Orta Doğu Teknik Üniversitesinin Uzay ve Havacılık Fakültesi öğretim üyeleri, İTÜ Havacılık Fakültesi öğretim üyeleri, F-16 projesini yapan mühendisler, efendim o zaman Güvercinlik Havaalanında çalışan personel, Amerika'da bu uçağı yapan B-200'ü yapan firma, hepsine gitmişiz ve sonunda şunu saptamışız; bu uçak, buzlanmadan dolayı düşmedi. Ordunun içinden insanlar mesela; emekli korgeneral Arslan Önem, emekli bir hava tümgenerali vesaire. Ordunun içinden de insanlarla konuşmuşuz. Bu uçak buzlanmadan düşmedi; bir. Bu uçak pilot hatasından düşmedi; iki. Bu uçak yapım hatasından düşmedi; üç. Bu üç gerçeği bütün teknik, bilimsel açıklamalarıyla o zaman saptamışız ve demişiz ki -daha doğrusu bize bütün bunlar söylemiş sabotaj dışında bir şey- bu sabotajdır. Sabotaj yapıldığını gösteren bütün parçalar da ortadan kaldırılmıştır. Motor aksamı ortadan yok edilmiştir; dahası son derece anlamlı, uçağın düştüğünün ertesi günü o zamanki Genelkurmay Başkanı Doğan Güreş alelacele hiçbir ciddî araştırma yaptırmadan ve uzman olmayan Güvercinlikteki 3-5 tane, 7 kişilik; üç astsubay, 4 subaydan oluşan ve uzman olmadığı, uzmanlar tarafından belirtilen personelden bir heyet kurularak onlara bir rapor tanzim ettirmiştir. Kendi silah arkadaşının ortadan kaldırılması hakkında, yalan bir beyanda bulunmuştur; buzlanma oldu diye. Buzlanma yok, buzlanma olduğuna dair en ufak ibare yok. Demek ki, burada bir kasıt vardır. Doğan Güreş'in ertesi günkü beyanatının kasıtlı olduğu çok açıktır. Biliyordu demek. Bakın, ben, bu olayın, tertibin içindeydi hazırladı demiyorum; ama, Doğan Güreş'in bu olay hakkında bilgisi olduğunu, göreceksiniz tarih en sonunda yazacaktır. Kasıt nedeniyle. Niçin bir Genelkurmay başkanı araştırmadan yalan bir tespit yapsın. Yalan bir tespit yapmıştır ve bunu kamuoyunda açıklamıştır. Biz, Eşref Bitlis'in uçağının bir sabotajla düşürüldüğünü o zaman saptadık; fakat, bu sabotajı kim yaptı, arkasında kim var, falan filan bunları aydınlatamadık; ama, bunları size verdiğimiz dosyada gördüğünüz gibi, kampanya halinde yayınladık. Eylül’den Aralık’a kadar süren üç ay içerisinde; fakat, şu sırada bize ek bilgiler gelmektedir. Genelkurmay istihbaratı kaynaklı ek bilgiler gelmektedir. O ek bilgilerde de şunlar vardır: Bu uçak, Amerikan bu günkü Adana Başkonsolosu Elizabeth Shelton'un bulunduğu, Adana'da ve İncirlik'te yapılan iki toplantıda, Genelkurmay istihbaratının izleyerek, bizim bunları izleyebilme kabiliyetimiz yok. Tarihleri de verilmektedir. 8-9-10 Şubat tarihlerinde Çekiç Güç Komutanı General Neab, Elizabeth Shelton, Amerika'dan gelen -onların hepsinin isimleri dosyalarda var, hatta rütbeleri vesaire- subaylar vesaire toplantılar yapmışlardır, Amerikan haberleşmesinden izleniyor, devamlı bir Eşref Bitlis olayı var o sırada Amerikan haberleşmesinde. Sayın Orgeneral Muhittin Füsünoğlu diyor ki "4 kişi biliyordu bu uçağı bineceğini; ben, Doğan Güreş, o zamanki Savunma ve Kara Havacılık Okulu Komutanı Tümgeneral Armağan Kuloğlu ve Eşref Bitlis'in kendisi." Aslında burada tarihe karşı bir konuşma var. Muhittin Füsunoğlu bence mert olmalı ve çıkıp daha açık şeyler söylemelidir ve biz, araştırdık, Armağan Kuloğlu Amerika'yla çok sıkı ilişkileri olan ve ordu içinde de Amerikancı diye bilinen bir general olduğunu tespit ettik; ama, bu işte ne kadar dahli var o kadarını bilmiyoruz; ama,


Eşref Bitlis'in Abdullah Çatlı'lar Kullanılarak Öldürüldüğü Kesin

Eşref Bitlis'in bir Amerikan planıyla ve bu Abdullah Çatlıların kullanılarak öldürüldüğü kesin. Abdullah Çatlı'nın buradaki rolü şu; onu da söyleyeceğim: Eşref Bitlis, Cem Ersever'e ve Cem Ersever'in çevresinde 20 kadar subayın dahil olduğu bir ekip tarafından ortadan kaldırılıyor. Cem Ersever büyük suçlar işlemiş, büyük açıkları var, üzerine gidilmesi söz konusu ve o sırada ordudan istifa ediyor bu çok önemli ve Aydınlık'a koşarak geliyor haziran ayında. Bakın çok ilginç, binbaşı Cem Ersever kendisini -Aydınlık- teşhir ettiği, açığa çıkardığı, ilk defa onun faili meçhul cinayetlerin başında, eroin kaçakçılığının başındaki adamdır diye çıkardığı halde, haziran ayında Aydınlık'a geliyor ve Aydınlık Gazetesine açıklamalar yapıyor; açıklamaları okuyun hiçbir şey yok; ama, oradan bir mesaj veriyor; yani, ben Aydınlık'a açıklarım ve önemli birtakım sırları bantlara söylüyor, yakınlarına bırakıyor ve o zaman Aydınlık'a şu da söyleniyor: "Eşref Bitlis suikastını açıklarsam, yer yerinden oynar." Yani, kendisine Eşref Bitlis suikastında rol veriliyor ve ondan sonra da kendisini emniyete almak için, yani beni ortadan kaldırırsanız bunlar açıklanır bantlar vesaire bırakılmıştır, Aydınlık gibi bunu açıklayabilecek bir kuvvet de vardır, sizin kumanda edemeyeceğiniz ve açıklanmasını önleyemeyeceğiniz bir kuvvet de vardır şeklinde bir mesajı veriyor. Çok ilginç, bu, haziranda Aydınlık'a geliyor, kasım ayında cesetleri biliyorsunuz yollarda bulundu ekibin 5 kişi. Niye öldürüldü falan, bizde o zaman kafa patlattık; fakat, genelkurmayın bildirdiğine göre Abdullah Çatlılar tarafından Başbakanlık poligonunda sorguya çekiliyor ve Eşref Bitlis suikast indeki rolü nedeniyle ortadan kaldırılıyor.

MEHMET BEDRİ İNCETAHTACI (Gaziantep) -Nerede sorguya çekiliyor efendim?


Başbakanlık Poligonu'nda Sorgu

DOĞU PERİNÇEK; - Başbakanlık poligonunda. Abdullah Çatlı'nın Başbakanlık poligonuna giriş kimlik mi artık izni veyahut elinde bir kartı olduğu da söylenmektedir. Uğur Mumcu da, bu işin basındaki temsilcisi. Yani Kuzey Irakta kurulacak bir Kürt devletine direnen, basında bunun mücadelesini veren bir insandır; o bakımdan, bu iki suikast aydınlatılmalıdır . Uğur Mumcu suikastında bizim elimizde bir MİT bilgi notu var; o bilgi notu, sahte olarak düzenlenmiş, araştırdık içindeki bilgiler doğru. Doğru bilgiyi sahte belgeyle düzenlemişler ve bu bilgi notunda şu tespitler var: Uğur Mumcu'nun öldürülmesinde İran devletinin MOD adlı yeraltı kuruluşunun bir rolü var. Bu MOD, Sivil Savunma Bakanlığına bağlı bir örgüt, eroin işi yapmak, yeraltı faaliyet yapmak için kurulmuş. Nasıl, Türk devleti bu işler için birtakım yeraltı örgütleri kuruyor, İran da kurmuş; fakat gerek İran devletinin saptaması gerek Türk devletinin saptaması, bu MOD, Amerika Birleşik Devletlerinin büyük ölçüde kontrol ettiği bir örgüt. Eroin işine girdiği için bir. İkincisi; eski Şah'dan kalma Savak ajanları içinde çalıştığı için. İşte bu, Lazım İsmaili ve Simitkov diye öldürülen İranlılar da bu örgütteler. Bu yeni MİT raporunda adları geçen Lazım İsmail ve Simitkov var. Bu örgüt, Uğur Mumcu'nun suikastında önemli bir rol oynuyor; fakat, o bilgi notu MİT'e ait bilgi notu iki üç yerde şu vurguyu yapıyor. "Bu örgüt Amerikalıların kontrolü altında." Yani şu demeye getiriliyor, Amerika bu isi kendisine bulaşmayacak şekilde, İran'ın üzerine atacak şekilde, bunlara yaptırmış şeklide bir tespit var. Bizim analizimize bu çok iyi denk düşüyor. Biz bunun .İran devletinin politikası olmadığı kanısındayız. Neden; çünkü, ertesi gün, Uğur Mumcu öldürüldükten sonra, Türkiye'ye İran Dışişleri Bakanı geliyor. Ben, bunu, o zaman Sayın İran Büyükelçisiyle de konuştum biz diyor enayi miyiz diyor, yarın diyor dışişleri bakanımız geliyor, önüne tak diye Uğur Mumcu suikastı konuyor diyor. Basında İran'a yöneltilen kampanyalar açılıyor; yani, İran'ın bunda ne çıkarı var. "Biz, 25 milyar doları -beş yıla yayıldığı zaman- kapsayan bir doğalgaz ve petrol anlaşması yapmak için Türkiye'ye geliyoruz; tam geldiğimizden bir gün önce, böyle bir suikast yapıp, bütün Türkiye ile ilişkilerimizi berhava etmenin hangi mantığa sığdığını açıklamak lazım" diyor ve biz bunun doğru olduğu kanısındayız; yani, burada İran'ın bir çıkarı yok. Ayrıca şunu söyleyeyim, öldürülen kimler; Uğur Mumcu, Bahriye Üçok, Muammer Aksoy, bunlar dikkat ederseniz aslında bir tiptir. Nedir bunlar; Cumhuriyet devrimini, Kurtuluş Savaşını savunan, Kemalizm’in bugünkü temsilcileridir. Amerika Birleşik Devletlerinin raporlarına bakıyoruz Graham Fuller bunu devamlı söylüyor; Kemalizm’in modası geçti, Türkiye'ye ılımlı İslam gerekli, Türkiye'nin kimliği ılımlı İslam olmalı; yani, bizim kültürel kimliğimizi Amerika belirliyor ve bu da ılımlı İslam. Fethullah Hoca buna zaten... Bu işte, Fethullah Hocaya verilmiş. Bu nedenle, Amerika'nın bu Kemalizm’i savunan bunun önde gelen temsilcilerine karşı bir gözdağı, birbiri ardınca bunları öldürerek bir gözdağı operasyonunu yürüttüğü tahlilini biz doğru buluyoruz. Şimdi, sonuca geleyim:


CIA İstasyon Şefi Kamil Yüceoral

Bütün bu işlerde Başbakanlık müşaviri, galiba şimdi bizim yayınımız üzerine görevden âlınmış. Başbakanlık Bağımsız Türk Toplumlarıyla ilişkilerle görevli Müşavir Kamil Yüceoral. Bunun, özel bir rolü var. Bunun, Çiller bağlantısı da şöyledir: 1993 yılında Temmuz ayında Çiller Başbakan oluyor. Eylül ayında bir genelgesi var; o genelge bizde aynen var fotokopisi. Genelgede diyor ki, -iki ay olmuş daha geleli- dış Türkler arasında Koordinasyonu sağlamak için, Başbakanlığa bağlı bir müşavirlik kurulmuştur. Bu, Dışişleri Bakanlığının işi. Niye Dışişleri Bakanlığının devre dışı bırakılmasıyla, bu işle görevli bir Başbakanlık Müşavirliği kuruluyor; çünkü, siz, Dışişleri Bakanlığını CIA'nın kontrolüne alamazsınız, koskoca bir Bakanlıktır; ama, bir müşavirlik kurarsınız, bütün dış Türkler koordinasyonunu ona verirsiniz, bununda başına kayınpederi CIA ajanı olan, bir sürü o Orta Asyalarda dolaşmış emekli bir kıdemli bir deniz yüzbaşısı Amerika bağlantıları bilinen bir Kamil Yüceoral'ı geçirirsiniz. Bunun eline, muazzam devlet olanakları verirsiniz. 500 milyar liralık örtülü ödeneği de bunun üzerinden kullanırsınız ve daha vahimi, eylülden sonra ekimde bir genelgesi daha var Çiller'in; Bunun da fotokopisi var elimizde. Bunlar tabiî Başbakanlıktan da istenebilir, resmî evraktır -siz isteyin, eğer göndermezlerse ben size sunacağım- orada da diyor ki, bütün devlet kurumları, bütün kamu kurumları bu Başbakanlık Müşavirliğine rapor bilgi vermekle yükümlüdür. Bakınız, bir CIA istasyonu kuruluyor Çiller tarafından ve arkasından bütün Dışişleri Bakanlığı by-pass ediliyor, devre dışı bırakılıyor ve arkasından devlet kurumlarına da bütün ilgi belge ve bilgilerin de oraya aktarılması görevi veriliyor. Bu Kamil Yüceoral hem Azerbaycan darbesinde var, Abdullah Çatlılarla falan ilişkisi de ortaya çıkacaktır önünde sonunda. Belki yan yana gelip fotoğraf çektirmemiştir; ama, beraber bu tertibin içindedirler, artık hangi bağlantılarla, o bizim görevimiz değil.


Koza Sokak ve Hoşdere Caddesinde Gizli Dinleme İstasyonu

Efendim, bu Raşit Dostum'la 5 tane gizli belge var, üzerinde "gizli" yazıyor. Raşit Dostum'la ilişkiler,-bizim elimize onlar geçti, başka kim bilir daha ne belgeler var- Raşit Dostum'a gönderilen para 3 milyon dolar. 4 milyon doları kayıp. Onunda bir gazete, Enver Altaylı tarafından iç edildiğini yazdı. Enver Altaylı'nın da bir CIA ajanı olduğu herkes tarafından bilinir. Enver Altaylı, CIA'nın Orta Asya şeflerindendir, Liberty Radyosunda çalışmıştır; bunlar, çok iyi bilinir. Bu, Kamil Yüceoral da bir CIA istasyonu olarak çalışıyor. MİT'teki Özer Çiller'in adamı Tolga Atik ile birlikte çalışıyorlar . Bunların Gaziosmanpaşa Koza Sokak'ta bir yerleri var bir de Hoşdere Caddesi'nde yerleri var. Buralarda olağanüstü donatım, dinleme araçları ve bu Sayın Mesut Yılmaz’ın evi dahil , çeşitli yerlerin dinlenmesinin bu istasyon tarafından yürütüldüğünü öğrendik. Bu tür faaliyetlerin içindedirler ve biz bunu yazdıktan sonra da, basında okuduğumuza göre, Kamil Yüceoral Başbakanlık Müşavirliği'nden alındı . Bu da bizim yazdığımızın, açıkladığımızın doğruluğuna işaret eden önemli bir bilgidir; şu bakımdan: Eğer biz iftira atacak olsak herhalde kimse onu görevden almayacaktı. Şunu söyleyeyim; tarih önünde konuşuyoruz;


Çiller ABD Dışişleri'nin "Çağrılı Personeli"

Çiller Amerika bağlantılıdır. Amerikan vatandaşıdır. Amerikan vatandaşlığının kendisine teklif edildiğini kendisi zaten kamuoyuna açıklamıştır. Sonradan "otomatik vatandaş" olduğundan söz etmiştir. Tarihte otomatik vatandaş görülmemiştir. Geçen gün Almanya'nın Z.Zeitung Gazetesinde 4 Aralık günü Amerikan pasaport numaraları da yayınlanmıştır. Size zaten Çiller'in Amerikan vatandaşlığıyla ilgili bütün bilgi ve belgeleri içeren kitabı da vereceğim; fakat , bugün daha önemli bir şey söylemek istiyorum. Çiller, 1971 yılından itibaren Amerika Birleşik Devletleri Dışişleri Bakanlığı’nda "çağrılı personel " hizmeti yapmaktadır. Nereden öğrendin diyeceksiniz; biz, bunu belge olarak dosyaya konması için bırakacağım. Dışişleri Bakanlığı istihbaratı adına bize bu bilgi getirilmiştir, yani bizzat Çiller'in başında bulunduğu bakanlığın istihbaratı adına bilgi getirilmiştir. Bilgi şudur: "1971 yılından beri ABD Dışişleri Bakanlığı’nda hizmet veren çağrılı görevlidir. Davet edilen görevliler diye bir statü vardır; bu, sürekli personel değildir ama bakanlığa çağırılır, kendilerinden bilgi alınır. Görev alanı , savunma sanayi projelerinin ekonomik boyutudur". Bu görev, 1971 yılında, Çiller'in Amerika'da bulunduğu sırada kendisine verilmiş oluyor. Sözleşmeli veya kadrolu değil, fakat davet üzerine görev yapmaktadır. "Güvenilir eleman olarak nitelendirildiği için ihtiyaç üzerine görevlendirilmektedir. Bu konumda olarak ABD Dışişleri Bakanlığı'nda üst düzeyde hizmet veren, Türkiye'de üç kişi vardır. Resmi görevi Ortadoğu dairesi savunma sanayinden sorumlu sekreterya görevlisidir. Ücreti Amerika'da örtülü ödenekten verilmektedir" deniliyor. "Son dört ay içinde de Amerika Dışişleri Bakanlığı'nın Çiller ile özel görüşmeler yapmadığı, soğuk durduğu" gibi bilgiler var .

DURMUŞ Fİ KRİ SAĞLAR (İçel )- Resmî görevini bir daha söyler misiniz?

DOĞU PERİNÇEK- Resmî görevi, Kuzey Afrika ve Ortadoğu Dairesi Savunma Sanayiinden Sorumlu Sekreteryada Davetli Görevli Personel. Bunları, Türkiye Dışişleri Bakanlığı istihbaratı biliyor. Türkiye Dışişleri, eskiden beri biliyor. Çiller'in bağlantısı, Adana - Amerika, Elisabeth Shelton; bunu, Milliyet Gazetesi Washington Muhabiri Sayın Turan Yavuz, Milliyet Gazetesinde 1993 yılında Haziran ayında yazdı; Elizabeth Shelton'u ekonomik istihbarat götürüyor, İstanbul'da, onu yazdı.

MEHMET BEDRİ İNCETAHTACI (Gaziantep)- Elizabeth Shelton ile ilişkileri dönemi?

DOĞU PERİNÇEK - İstanbul'da olduğu yıllarda.

MEHMET BEDRİ İNCETAHTACI (Gaziantep)- Siyasete girmeden evvel yani ?

DOĞU PERİNÇEK- Evet. Turan Yavuz'un kendisi çağırtılıp dinlenilebilir. Burada, şu ortaya çıkmaktadır: Türkiye'de Başbakanlık görevi yapmış bir insan, Amerikan konsolosluğuyla bilgi alışverişi olan bir insandır. Shelton ile Bucak'ın ilişkisi vardır deniyor. Bucak, GAP Bölgesinde geniş arazileri kapatmaktadır. Öyle bir bilgi veriliyor İsrail adına. Shelton, Bitlis suikastinde rol almıştır. Bunu da Genel kurmay istihbaratı...

MEHMET BEDRİ İNCETAHTACI (Gaziantep)- O arazi alma meselesini tam olarak anlayamadım.

DOĞU PERİNÇEK- GAP Bölgesinde İsrail ile ilişkili olarak Bucak'ın araziler aldığı, Elizabeth Shelton'un burada rol oynadığı belirtiliyor. Bunlar, Dışişleri Bakanlığı istihbaratından gelen bilgilerdir. Yurt sever insanlar artık isyan etmektedir; Türkiye'nin bu hallere düşmesine halk tahammül etmeyecek

NİHAN İLGÜN (Tekirdağ)- Nasıl bir bilgi bu; resmî bir bilgi mi, yoksa ..


ABD Bağlantılı JİTEM Subay Grubu

DOĞU PERİNÇEK- Bize diyorlar ki, Dışişleri Bakanlığı'nda... Biz daha bunu yazmadık; ama, bunu basına vereceğim. Şimdi imzalı olarak size veriyorum. Azerbaycan darbesinde de ben böyle açıklamıştım, 6 ay sonra bunları resmî olarak bir yerden duyar, çıkar; iki ay sonra da çıkar üç ay sonra da çıkar; ama, ben bunları size sunuyorum. Doğru çıkacağını bilerek bunları size veriyorum. Burada, Sayın Komisyonunuzdan, bu uluslararası boyutu üzerinde yoğunlaşmasını arz ediyorum. Yine bizim dosyada, bir atıf yaparak bağlayacağım, bir subay grubu var; Yüzbaşı Pepekal çevresinde ABD ile bağlantılı bir JİTEM subay grubudur bunlar. Bu konuda çok önemli tanıklar var. Biz bunları tanıklardan öğrendik. O iki subayla yakın ilişki de olan, gönül ilişkisi olan ve beraber yaşayan iki bayan kendilerini güvenlik altında hissetmeyince bunların karanlık ilişkileriyle, ellerinde olmadan yüz yüze geliyorlar ve kendi hayatlarından korkmaya başlıyorlar ve bir gazeteciye bunları anlatıyorlar. O gazeteci, kendi gazetesinde bunları bilgisayara yazıyor. O gazeteci ile de bu subaylar tesadüfen tanışıyorlar ve gazetecinin de bazı şeyleri öğrendiğini anlıyorlar. Bunlar kendi güvenlikleri için, bir gün öldürülürsek bunlar bilinsin diye bilgisayara yazıyorlar. Biz onları ikna ettik ve bir yayın yaptık. Hatta onların kanaatine göre bu subayların Sabancı suikastıyla ilişkisi olduğuna dair bazı olaylar anlatıyorlar; ama, bu subaylar, ilginç, şapkanın içinde Emre Adıgüzel yazıyor, kıza, "Hüseyin Pepekal" diyor, gittik. Trafik Müdürlüğü'nden arabasının plakasını saptadık, Adana Trafik Müdürlüğünden araştırdık, buradan başka bir isim bulduk; "Hüseyin Tepekal ". Adresten evini bulduk, oradan, en sonunda bunun gerçek adının Hüseyin Pepekal olduğunu öğrendik; ama, Emre Dinç adını kullanıyor. Düzeltiyorum; Emre Dinç adını kullanıyor. Hüseyin Tepekal adını kullanıyor, Hüseyin Pepekal adını kullanıyor ama nüfus kağıdındaki adı Hüseyin Pepekal. Genelkurmay, bizim yayınlarımızdan sonra bu subay hakkında bir soruşturma açtı, sonuçları açıklanır. Bizim tespitimiz, bu subaylar çok karanlık ilişkiler içindedir; hiçbir zaman subay kıyafetiyle dolaşmıyorlar, bıyıklı geziyorlar, Amerikalılarla ilişkileri var, Şaziye bar adında birtakım tetikçi ülkücülerin de bulunduğu İstanbul'da bir barda, o karargahtan yönetiliyorlar, oralarla ilişkileri var; iki de bir Çeçenistan'a, Azerbaycan'a gidiyorlar. Avrasya Feribotunun kaçırılması işinde bunlar vs. Yani, uluslararası tertiplerde kullanılan subaylardır. Resmini de size verdik. O resmi nereden bulduk; bir seferinde kıza, "Ben Show TV'de gözüktüm" diyor, "Çiller bana şilt verirken" diyor, biz bütün resimleri araştırdık, onları Adana'da o subayı görenlere sorduk, teşhis ettik ve yayınladık. Bu subay grubu ile ilgili herşey basında örtbas ediliyor, bunun üzerine gidilmiyor. Biz şimdi bu iki bayanı ve gazeteciyi ikna etmeye çalışıyoruz. Eğer ikna edebilirsek, gelsinler komisyonunuza açıklamada bulunsunlar. Bugün sabah 9.30'a kadar onlardan bir cevap bekliyordum, aramadılar ama ben ikna edeceğimizi zannediyorum. Size de bunları söyleyecektir. Anlattıkları şeyler son derece canlıdır ve maalesef ordunun içindeki bazı unsurlar da bu işe bulaştırılmıştır.


HAVAŞ Çiller ve Ağar'ın Eroin Aktarma İstasyonu

Bütün bunlar var, fakat bir de dün çıkan Aydınlık gazetesinde, "Çiller ve Ağar'ın eroin aktarma istasyonu HAVAŞ" diye son derece somut ve önemli bilgiler vardır. Türk Hava Yolları aracılığı ile eroin ticareti yapıyorlar ve HAVAŞ'ı kullanıyorlar.

BAŞKAN- Yakalanan kurye kız bu işle alakalı mı?

DOĞU PERİNÇEK- Büyük bir ihtimalle alakası olabilir.

DURMUŞ FİKRİ SAĞLAR (İçel) - HAVAŞ' ı daha önce Topal alıyor ona müdahale ediyorlar, ona vermiyorlar...

DOĞU PERİNÇEK - Bunların hepsi var haberde. Komisyona şunu öneririm; her hafta gönderebiliriz Aydınlık'ı .

DURMUŞ FİKRİ SAĞLAR (İçel) - HAVAŞ'ın şimdiki ortaklarından bir tanesi Mehmet Ağar'ın kardeşi midir?

DOĞU PERİNÇEK- Tabiî. Şunu da söyleyeyim; Yunus Ağar , eroin işinde kilit bir insandır. Turgay veya Tugay Ciner'in yakın ilişkisi vardır Yunus Ağar ile.


Yunus Ağar Almanya'da Eroin İle Yakalandı

Yunus Ağar Almanya'da eroin ile yakalanmıştır. Bunu ben Almanya'da öğrendim, arkadaşlarım aracılığıyla, Gürgen Roth benimle görüşmeye geldiğinde, ZDF TV'nin kaçakçılıkla ilgili önemli uzmanı , kendisine rica ettim, Yunus Ağar'ın yakalandığını gösteren Alman Devletinin hangi istasyonu ise, belgesini istedim, vereceğini söyledi , bulduğunu söyledi , arkadaşımıza ertesi gün vereceğim dedi, "maalesef alamıyorum" dedi . Böyle bir şey vardır. Bu bilinir. Eroin kaçakçısı Baybaşin, Mehmet Ağar ile birlikte eroin kaçakçılığı yaptığını çok ayrıntılı bir şekilde, ince ayrıntılarına kadar Aydınlık Gazetesine, teybe anlatmıştır... Orada eksik; buraya getirdim ben; daha sonra sizlere sunacağım.


Özer Çiller Nükleer Madde Kaçakçısı

Başka birtakım belgeleri de elden geçireceğim. Daha iyi düzenlenmesi lazım, onları size sunacağım. Özer Çiller'in eroin işinde olduğunu gösteren belgeler, bilgiler göreceksiniz önümüzdeki dönemde çıkacaktır. Nükleer madde kaçakçılığında Özer Çiller vardır. Almanya'da, Lakoza adında Deguza denen büyük Alman kimya sanayi tekelinin paravan şirketiyle anlaşmalar yapmışlardır; Osmiyum, Uranyum gibi nükleer maddeleri satmışlardır. İran'a da bunu satmışlardır. İran'a satıştaki ilişkileri Lazım İsmail ve Simitkov adında (öldürülen) İran MOD örgüt ajanı üzerinden olmuştur, bu konuda bize bilgiler vermiştir. Bunların önümüzdeki dönem açığa çıkacağını tahmin ediyorum, çünkü bunları ,bu bilgileri gönderen kuvvet devamını gönderecektir; bir amaçla bunların üzerine gitmektedir.

BAŞKAN- Nedir o amaç?

DOĞU PERİNÇEK- O amaç şudur kanımca: Türkiye Büyük Millet Meclisi bunun üzerine kararlılıkla gitmelidir. Mesele bir siyasi irade meselesidir. Savcılık meselesi değildir. Eğer Türkiye, bu karanlık faaliyetleri yasal yollardan özellikle TBMM'nin meseleye el koymasıyla halledemez ve temizleyemezse o zaman Türkiye'de rejime kast eden kuvvetlere de çok önemli kozlar verilmiş olacaktır. Ben Sayın Cumhurbaşkanının Çankaya toplantısını başka türlü yorumlamıyorum; o toplantıda kanımca şu söylenmiştir: Burada askeriye çok rahatsızdır. Rahatsız olduğu zaten belli ve TBMM bu işi halletmelidir. Siz de TBMM'nde bulunan partilerin liderleri olarak bu konuda artık kökten kararlı tavırlar içinde olmalısınız. Ben o toplantının gündeminin o olduğu kanısındayım. Burada Sayın Komisyonunuza büyük tarihi sorumluluk düşmektedir. Bugün Türkiye'de mesele, vatanseverlerle ABD kuvvetlerinin uzantıları arasında büyük bir çarpışma ve hesaplaşma sorunudur. Bu eksende görüldüğü zaman bu meseleler çözülebilir.

BAŞKAN- Teşekkür ederiz.

DOĞU PERİNÇEK- Size, Çiller'in ABD vatandaşlığı konusundaki yayını ve size sunduğum dosyayı kitap yaptım, ondan da bir tane sunacağım. Ben size devamlı belgeler göndereceğim.


BAŞKAN- Arkadaşlarımızın soruları olacak, onları alalım.



..

Uyuşturucudan Susurluk'a - Doğu Perinçek (1)




Uyuşturucudan Susurluk'a 32 - Doğu Perinçek (1)




7/7/2001  Atin
      


















Uyuşturucudan Susurluk'a dizisinde, TBMM Susurluk Komisyonu'nun bu günkü misafiri "Fabrikatör", yani yalan haber üreticisi Doğu Perinçek.

Her zamanki edepsizliği ile ilk önce Komisyon üyeleri ile takışarak işe başlıyor.

Yine ilk hedefleri arasında Şehit MİT Müsteşar Yardımcısı Hiram Abas ve Mehmet Eymür var. Adresini, resmini, telefonunu yayınlayarak şehit edilmesine neden olduğu Hiram Bey'in ölüsünden, bile korkuyor.

Aşağıda, Perinçek'in anlattıkları içinde hiç mi doğru yok. Tabii ki var. Zaten onun bütün taktiği, doğrulardan fabrikasyon yaratmak.

Ancak kesinlikle ifade ederiz ki Hiram Abas ve Mehmet Eymür'le ilgili iddialarında en ufak bir doğruluk payı yoktur. Onun delil var, ispat edildi gibi laflarına bakmayın. Olmayan bir şeyi nasıl delillendirecek ki? Ama Perinçek bu, bir önceki lafını bir sonrakine delil gösterebilir tabii.

İfadesi bittikten sonra, analizini yaparken Perinçek'i size anlatmaya devam edeceğiz.

Evet, Fabrikatör Perinçek Mecliste


Doğu Perinçek
24.12.1996


BAŞKAN - Sayın Perinçek, hoş geldiniz. Yalnız, biz, sadece sizi dinleyeceğiz.

İŞÇİ PARTİSİ GENEL BAŞKANI DOĞU PERİNÇEK - Benim genel başkan yardımcım; bana yardımcı olacak.

BAŞKAN - Olsun... Biz, sadece sizi çağırdık. Gerekirse, onu da ileride dinleriz.

DOĞU PERİNÇEK - Konuşma sırasında bana yardımcı olabilir de, onun için...

D. FİKRİ SAĞLAR (İçel) - Sayın Başkan, bir mahzuru yok; bilgiyi verecek olan kişi...

DOĞU PERİNÇEK - Efendim, ben, savcılığa bilgi vermeye gelmedim ki!.. Eğer, öyle bir şeyse buraya gelmem zaten.

BAŞKAN - Hayır savcılık değil; ama, bir usül vardır, her şeyin bir usulü vardır; o usule uymak zorundayız.

DOĞU PERİNÇEK -Hangi usul?!. Hangi Meclis İçtüzüğünde... Ben, bunları inceleyerek geliyorum.

BAŞKAN - Tartışmaya yol açmayalım da... Peki, buyurun. Sayın Perinçek, her şeyden önce hoşgeldiniz; davetimize icabet ettiniz. Siz, gerek Cumhurbaşkanımıza, gerekse Büyük Millet Meclisimize ve gerekse Komisyonumuza birtakım bilgi ve belgeler verdiniz, yazılı olarak. Bunlar elimizde mevcut. Bunları arkadaşlarımız inceledi, hep beraber inceledik, gerekli değerlendirmelerimizi yaptık ve değerlendirme neticesinde, sizin de bilginize, burada bizzat başvurma zarureti doğdu. Sizden ricam -tabiî, zaman çok kıymetli takdir edersiniz- bize verdiğiniz bilgi ve belgeleri tekrar etmekte bir fayda yok; onları zaten okuyoruz, bizde yazılı olarak var. Bunun dışında, sizin, ek olarak, sonradan veyahut da bunların içerisinde olmayan konulardaki bilginizi, özet olarak verirseniz memnun oluruz; çünkü, zaman darlığımız var. Bu arada, arkadaşlarımız da kafalarına takılan sorular veya aydınlatılmasını istedikleri konular olursa, onları ayrıca size soru olarak tevcih edecekler, onları da cevaplayacaksınız.

MEHMET BEDRİ İNCETAHTACI (Gaziantep) - Sayın Başkan, özür dilerim... Yani, zaman konusunda Doğu Beyi serbest bırakalım.

BAŞKAN - Serbest...

DOĞU PERİNÇEK - Lütfen, zamanı da söylerseniz, mesela yarım saat derseniz yarım saat, 10 dakika derseniz 10 dakika.

MEHMET BEDRİ İNCETAHTACI (Gaziantep) - Hayır... Süre sınırlaması yok.

BAŞKAN - Ama, şunu siz de takdir edersiniz ki, aynı şeyler tekrar edilirse... O sizin takdirinize bağlı.

DOĞU PERİNÇEK - Ben, sizin kıymetli vaktinizi almam zaten. Ben, size sunduğum belgelerdeki bilgileri tekrar edecek değilim.

BAŞKAN - Tamam.

DOĞU PERİNÇEK - Benim düşüncem, hangi çerçeve, hangi ilişkiler ağı içerisinde bu olaylar yaşanmaktadır; bu konuda bir analiz sunacağım. Bu analizin çok önemli olduğunu sanıyorum. Bir de, bugün, evvelki dosyada size sunmadığım o analizle bağlantılı bir bilgi sunacağım.

BAŞKAN - Tabiî, lütfen, o elinizde yeni bilgi ve belge varsa, onları...

DOĞU PERİNÇEK - Onları size sürekli ulaştıracağız.

BAŞKAN - Onları da, bize, ulaştırırsanız, verirseniz memnun oluruz. Buyurun, söz sizin.

DOĞU PERİNÇEK - Konuyu açmak için somut bir olguyla gireceğim. Geçen gün 32 nci Gün programında yer aldı biliyorsunuz, 1981 yılında Abdullah Çatlı ile MİT Müsteşar Yardımcısı Hiram Abas buluşuyor. Yılın 1981 olduğuna tekrar vurgu yapıyorum. 32 nci Gün programında yer aldı ve Cumhuriyet Gazetesinin televizyon sayfasının -9 Aralık tarihinde- köşesinde ufacık olarak bu çıktı. Son derece önemli bir buluşma; çünkü, MİT Müsteşar Yardımcısı ile 1980 öncesindeki birçok olayda başrolde olan Abdullah Çatlı buluşuyor. Hangi olaylarda; Abdi İpekçi cinayeti, Doğan Öz cinayeti, Bedri Karafakioğlu falan, bir dizi Türkiye'nin en değerli aydınlarının katledilmesinde Abdullah Catlı başrolde, reis... Bütün bu tetikçi takımının reisi durumunda. Bu, devlet tarafından biliniyor; çünkü, daha 80 öncesinde, Bahçelievler katliamında, Sayın Abdi İpekçi cinayetinde Mehmet Ali Ağcaların rolünün ortaya çıkması, burada arka planda olanın Abdullah Çatlı olduğunun bilinmesi; yani, ne demek: MİT Müsteşar Yardımcısı, bir katil çetesinin şefiyle 1981 yılında buluşuyor. Bu, son derece anlamlı. Niçin anlamlı; biliyorsunuz, Türkiye, 12 Eylüle, bir istikrarsızlaştırma operasyonu ile getirildi. Bizi 12 Eylüle götüren olayları bir hatırlayalım; birçok aydınımız birbiri peşi sıra vuruluyor, önemli tertipler oluyor ve 12 Eylül öncesinde öyle bir 'durum ortaya çıkıyor ki, bir ortam hazırlanmış, askerî hiyerarşiye, bir anlamda, olaya müdahale etmek dışında bir çare bırakılmamış ve 12 Eylül) günü CIA'nın Ortadoğu istasyon şefi Paul Henze biliyorsunuz... 1980, 12 Eylül... Hani 12 Eylül askerî müdahalesi oldu ya... O gün, CIA'nın Ortadoğu istasyon şefi Paul Henze Amerika'ya şunu bildiriyor "Our boys have done" Yani, bizim oğlanlar bu işi becerdi, yaptı. Tırnak içinde bizim oğlanlar dediği, o zamanki Türkiye'nin Genelkurmay Başkanı ve kuvvet komutanları... Yani, CIA şefi, Türkiye'nin en yüksek generallerinden, bizim oğlanlar diye bahsediyor. Şimdi, bu, ne bakımdan önemli. Demek ki, 12 Eylül, Amerika Birleşik Devletlerinin hazırladığı bir olay. Zaten, daha sonraki gelişmelerle de bu kanıtlanmıştır ve 12 Eylül günü "bizim oğlanlar bu işi becerdi" diye Amerika'ya rapor vermesi, onun, 12 Eylül'ün tamamen Amerikan Devleti tarafından planlandığını göstermektedir. Tabiî, bunun çok kanıtları var. Ben, burada, uzun boylu onlara girmeyeceğim; ama, bu son derece somut bir kanıttır. Demek ki Türkiye'yi istikrarsızlaştıran 12 Eylül öncesindeki o bir dizi olayda, CIA ve Amerikan faaliyetlerini aramak gerekir ve burada, Abdullah Çatlı'nın özel bir rolü olduğu gözüküyor. Nedir, Abdullah Çatlı; Ülkü Ocakları İkinci Başkanıdır ve bir anlamda ÜIkücü Ocaklarının bütün illegal faaliyetinin bir numaralı sorumlusudur. Artık bunlar, sıkıyönetim mahkemelerinde saptanmış konular; yani, mahkeme ifadeleri, Haluk Kırcı'nın Bahçelievler katliamındaki ifadeleri, Doğan Öz dosyası, diğer bütün dosyalar, MHP dosyası 1980'den sonrası vesaire Abdullah Çatlı'nın özel rolünü görüyoruz. Bir yeraltı faaliyetinin başındadır; ama, burada, ne ortaya çıkmaktadır; bir kere, bu faaliyetin bir amacı var. Türkiye'yi istikrarsızlaştırmak. Bir istikrarsızlaştırma operasyonunun aleti
olarak bu faaliyete girmiştir. Peki, Türkiye'yi istikrarsızlaştıran kimdir; 12 Eylül darbesini hazırlayan, Türkiye'yi o koşullara iten kuvvet Amerika Birleşik Devletleri. Peki, burada, Amerika Birleşik Devletleri bu Abdullah Çatlı'ları nasıl kullanmıştır; yani, Amerikalı bazı sarışın adamlar gelip onlara "şunu şunu yap" mı demiştir? Tabiî, öyle olmadığını tahmin ediyoruz. Türkiye'de var olan, devlet içerisindeki bazı kamu görevlilerini kullanarak bunu yapmıştır. 1981 Hiram Abas, Abdullah Çatlı buluşması, İşte, bunun ipucunu vermektedir. Yani, Hiram Abas'lar, eskiden beri zaten bilinir, Hiram Abas. Mehmet Eymür çifti, CIA'nın MİT içerisindeki adamlarıdır; bu ispatlanmıştır artık. Neden ispatlanmıştır, Türkiye'nin istikrarsızlaştırma operasyonunda bunlar, Abdullah Çatlı'ları kullanmış. Yani, ne olmaktadır; bugün, bütün bu eylemlerden bir devlet işi ve devlet görevi olarak söz edilmektedir. Dikkatinizi çekiyor tabiî bu. En önemli konu çünkü. O zaman, şu soru önünüzdedir: Abdi İpekçiyi katletmek bir devlet işi midir? Doğan Öz'ü katletmek bir devlet işi midir? Nihat Erim'i katletmek bir devlet işi midir? Bakın, her iki taraftan da var. Diyelim, sağcılar, solcular, vesaire, Nihat Erim'in katledilmesi de Türkiye'yi istikrarsızlaştırma operasyonunun bir parçasıdır. Bunlar birer devlet işi midir? Devlet bir kere burayı açıklığa kavuşturmak zorundadır; çünkü, bazı kamu görevlileri bu işin içerisine girmiştir ve Abdullah Çatlı'ların, bugüne kadar Türk Ceza Kanunu ve diğer Türkiye'nin hukuk sisteminin dışında, istisna, imtiyazlı bir konumda olmalarının izahı buradadır; yani, bu adamlar bu kadar suç işliyor, öldürüyor, vuruyor, kırıyor, eroin ticareti yapıyor, bu Avrupa tarafından saptanıyor, İsviçre'de hapse atılıyor vesaire. Ondan sonra Türkiye'ye geliyor, polisle birlikte hareket ediyor,
Milletvekili Sedat Bucak'la aynı otomobilin içerisinden çıkıyor, bir sürü ilişkiler, sayın bakanlarla, hatta başbakanlık yapan Çiller'le yakın bağları var. Bu bağları, bizzat Çiller tarafından, Ağar tarafından itiraf ediliyor, bunların kahraman olduğu belirtilerek ve bunlar korunarak. Bütün bu ilişkiler ağı ve Abdullah Çatlı'ların korunması, bunların aynı zamanda bir kamu işi yaptığı, -tabiî, burada tırnak içerisinde kamu işi diyorum- birilerine göre, kamu görevlileriyle bağlantısının çok açık kanıtlarıdır. Şimdi, 1981'deki Hiram Abas buluşması, geçmişiyle ilgili bir meseleyi aydınlatmaktadır; çünkü, Hiram Abas kiminle buluştuğunu biliyor. Abdullah Çatlı'yla buluşuyor. O buluşmada Mehmet Eymür'ün adı geçmiyor; ama, Mehmet Eymür'e sorulmalıdır. O buluşmayı onun bilmemesi mümkün değildir. Hiram Abas'ın en yakınıdır, birlikte hareket etmişlerdir, her türlü maceraya, faaliyete, kanunsuzluğa birlikte girmişlerdir, Mehmet Eymür'ün bilmemesi mümkün değildir; çünkü, Hiram Abas, orada, özel bir ticaret işi, özel bir iş, özel bir kız isteme işi falan için buluşmuyor Abdullah Çatlı'yla ya da yarenlik etmek için de buluşmuyor. O zamana kadar ki bağlantının bir parçası olarak buluşuyor ve ondan sonraki birçok şeyi de açıklıyor. Ondan sonrası nedir; ondan sonra şu olayları görüyoruz: Papa suikastı, altından yine bu Abdullah Çatlı çıkıyor. Mehmet Şener, Abdullah Çatlı, Mehmet Ali Ağca, efendim, Yavuz Çaylan, bu ekibin diğer adamları. Papa suikastini bunlar yapıyor. Papa suikastinin tamamen Polonya olayıyla ilgili olarak CIA tarafından yaptırıldığı da biliniyor. Daha önce, 1980 öncesindeki istikrarsızlaştırma operasyonunda, bu Abdullah Çatlı takımı, belki MİT üzerinden MİT içerisindeki bazı adamlar üzerinden CIA tarafından kontrol altına alındı ve o operasyonda kullanıldı; çünkü, ben, burada, olgulardan bahsediyorum. Bu insanlarımız öldürüldü, Abdi İpekçi'ler falan öldürüldü, birileri öldürdü ve bir planın parçası olarak öldürüldü, kişisel husumet nedeniyle falan değil. Sonra öldürülen bir kişi değil, bunların cesetleri yerde duruyor. 1981'e kadar, bunların Hiram Abas, Mehmet Eymür'ler tarafından CIA adına kontrol altına alındığı ve belki, bu tetiği çekenler falan bu ilişkiyi biliyor mu, bilmiyor mu, orasını bilemem; ama, onlar üzerinden, Amerika Birleşik Devletlerinin istikrarsızlaştırma operasyonunda kullanıldıkları apaçık ortadadır. Şimdi, 1981 sonrasına geliyorum. 1981 sonrasında bu olay, doğrudan doğruya bir ilişkiye dönüşüyor. Nasıl doğrudan doğruya bir ilişkiye dönüşüyor? Bir kere, Papa suikastinde CIA ile doğrudan doğruya bunlar ilişkiye giriyorlar, ondan sonra, Aktüel Dergisinde çıktı, başka dergilerde çıktı. Bir Fransız gazetecisi bunu etraflı olarak somut delilleriyle aydınlattı. Bu takım, Abdullah Çatlı takımı, Amerika'ya götürülerek, orada, bir CIA eğitiminden geçiriliyorlar ve İtalya'daki mafya lideri -CIA'cı olduğu bütün İtalya'da açığa çıkmış durumda- onunla birlikte götürülüyorlar ve ayrıca bir Amerika n eğitiminden geçiriliyorlar. Demek ki, bu bağlantı, 1981 sonrasında o bağlantıda kullanılanların da şuurlu olarak, bilerek yaptık(arı bir işe dönüşüyor ve bunun bedeli olarak da, işte, Abdullah Çatlı, İsviçre'deki Bostadelle Cezaevinden CIA tarafından çıkarılıyor. Eroinden mahkûm ediliyor, Almanca dosyalarını biz getirttik size takdim edebiliriz önümüzdeki gelişme içerisinde...

BAŞKAN - Nereden aldınız o dosyaları?

DOĞU PERİNÇEK - İsviçre'den getirttim.

BAŞKAN - Mahkeme dosyaları değil mi?

DOĞU PERİNÇEK - Mahkeme dosyaları evet, iddianamesi var ve bu iddianamede Çatlı'ların bu eroin işi yaptıkları öyle, yok efendim, posta kutusuna eroin koymuşlar, bir komplo yapmışlar, komploya kurban gitmişler falan değil, yüzlerce delil...

BAŞKAN - O dosyayı tabiî...

DOĞU PERİNÇEK - Size sunacağım tabiî Almanca iddianameyi ve hükümleri. Fakat, peki, yedi yıla mahkûm edilen Abdullah Çatlı nasıl İsviçre'nin Bostadelle Cezaevinden çıkartılıyor, bizim Türkiye Devleti içerisindeki kamu görevlilerinden öğrendiğimize göre, bu Türkiye Devletinin işi değil. Tabiî. Türkiye Devleti çıkardıysa o da bir rezalet; ama, doğrudan doğruya CIA. Amerika . Birleşik Devletleri "bu benim adamımdır" diyerek İsviçre nezdinde girişimde bulunuyor ve Abdullah Çatlı'yı cezaevinden daha hüküm infazı bitmeden çıkartıyor. Bu da, şu bakımdan önemlidir; yani, bunlar Amerika'yla öyle kuvvetli bir bağlantı içine girmişler ki, kurtarılıyorlar cezaevinden. Eroin kaçakçılığı gibi bir işe dahil oldukları halde kurtarılıyorlar. Şimdi, burada, Hiram Abas'lara, bazı MİT görevlilerine sormak lazım, siz, 1981'de bu adamlarla buluştunuz, bu adamları himaye altına aldınız, bu adamların suçlu olduğunu ben biliyorum 1980 yılında, gazeteler yazıyor, sıkıyönetim dosyaları var. Sıkıyönetim dosyalarında bu ekibin kanlı isler yaptıkları var. Bunlar, yok, Asala'ya karşı bilmem ne eylemler değil sayın komisyon üyeleri, buna dikkatinizi çekiyorum. Şimdi, bu adamlar, şöyle kurtarılmak isteniyor, bunlar vatan kahramanıdır, Asala'ya karşı eylemler yapmışlardır, efendim, PKK'ya karşı eylemler yapmışlardır, Abdi İpekçi'yi öldürmüş, Doğan Öz'ü öldürmüş... Nihat Erim'ler başka bir ekip, o da diyelim sol maskeli bazı örgütler tarafından -o bağlantı içinde olan- öldürülmüş. Bütün bunları PKK ile mücadeleyle, Asala'yla mücadeleyle falan bir ilgisi yok.

MAHMUT YILBAŞ (Van) - Onlar olmamış mı, Asala'yla mücadele olmamış mı?

DOĞU PERİNÇEK - Bizim öğrendiğimize göre bunlar Marsilya'da bir anıta bir molotof kokteyli atıyorlar, hepsi bu. 1 milyon dolar da para alıyorlar devletten, MİT'ten ve bunun üzerine MİT bu olayı sorguluyor ve (Marsilya olayından sonra "bunlar işe yaramıyorlar, verilen işleri de yapamıyorlar" diyerek bir süre MİT'ten kopuyorlar. Bizim öğrendiğimiz bu ve bunun doğru olduğunu biliyoruz. Şimdi, 1981'den sonraki faaliyetlerinde bunların doğrudan doğruya Amerika'nın kontrolü altına girdikleri ortaya çıkıyor. Bu bence son derece önemlidir. Neden önemlidir; ben, bu grubun -biz, buna Çiller Özel Örgütü diyoruz ve Tansu Çiller ve Özer Çiller'le bağlantılarını biraz sonra açacağım- içinde yer aldıkları olaylar, yalnız, Ömer Lütfü Topal cinayeti, kumarhane gelirlerinin paylaşılması, efendim, birtakım cinayetler, eroin kaçakçıları arasındaki çekişmeler, çatışmalar, rant kavgaları boyutunda değildir. Burada, Türkiye'nin bir bağımsızlık ve güvenlik sorunu vardır. Ben, Sayın Komisyonunuza sırf bunu anlatmak için geldim. Yani, herkes bunun Ömer Lütfü Topal... Yani, dikkatler o tarafa çekiliyor. Bu Türkiye tarafından kaldırılabilir. o çete bu çeteyle kavga eder, birbirlerini vururlar falan; ama, burada Türkiye'nin bir bağımsızlık ve güvenlik sorunu var. Bunlar, Türkiye'nin bağımsızlık ve güvenliğiyle ilgili büyük tertiplerin içinde yer almışlardır. Zaten, 12 Eylül öncesindeki faaliyetleri bize ilk ipuçlarını veriyor; çünkü, Türkiye'nin, 12 Eylül müdahalesiyle karşılaşması da bir güvenlik ve bağımsızlık sorunudur. Nasıl 12 Eylülden sonra Türkiye'nin nerelere sürüklendiğini görüyoruz ve aynı zamanda kanunsuz bir hareket. Askerler geliyor Anayasayı çiğniyor, kanunları ihlal ediyor, 146 ncı maddede işlenen suçu yapıyor, Türkiye Büyük Millet Meclisini cebren ortadan kaldırıyorlar. Buradaki rolleri açık; ama, yakın tarihteki rolleri 1-Azerbaycan darbesi, 1995 yılı mart ayında Azerbaycan'da biz bunu Türkiye'de ilk defa açıkladık, 1996 yılı 1 Haziranında; yani, ben, bundan 6 ay önce bir basın toplantısı yaptım ve ilk defa, Türkiye'de, Abdullah Çatlı'nın da rol aldığı ve Çiller'in içinde bulunduğu Azerbaycan darbesini bütün ayrıntılarıyla açıkladım. Ben açıkladığım zaman, basın vesaire buna iltifat etmedi; ama, bir süre sonra ne oldu, aynı, benim bilgilerimle Sayın Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel "evet, Azerbaycan darbesi teşebbüsü olmuştur. Ben, bunu Sayın Haydar Aliyev'e bildirdim ve önledim" dedi. Arkasından, Sayın Haydar Aliyev, geçen de Türk basın mensuplarını davet etti, onlara dedi ki, " evet, Demirel bana Pakistan'dan, Pakistan seyahati sırasında telefon etti ve 'sana karşı darbe yapıyorlar' diye bildirdi. Bu darbenin içinde de Türkiye'li unsurların olduğunu söyledi" Biliyoruz. Böylece, bizim verdiğimiz bilgiler bütün ayrıntısıyla... Çünkü, o bilgilerin içinde şu da vardı, Demirel Aliyev'e bildirdi dedim ben 1 Haziran 1996 günü yaptığım basın toplantısında. Bu basın toplantısının metni size sunmuş olduğum dosyada aynen mevcuttur; bu doğrulanmış oldu. Azerbaycan darbesi nedir? Türkiye Devletinin yasal, meşru, Azerbaycan'a darbe yapmak diye bir politikası var mıdır ve olabilir mi? Azerbaycan darbesi bir yeraltı faaliyetidir ve sayın komisyon üyeleri, daha önemlisi, Azerbaycan darbesi, Amerika Birleşik Devletlerinin bir yeraltı faaliyetidir. Şimdi, bu Azerbaycan darbesi var değil mi, bu bir olgu; yani, yoktur diyemiyoruz artık. Var olduğuna göre, bu hangi devletin çıkarları için yapılmıştır sorusuna cevap vermemiz lazım. Kardeş Türk cumhuriyetlerinden birinde meşru bir cumhurbaşkanını devirmekte Türkiye'nin hiçbir çıkarı yok hele Haydar Aliyev'i devirmekte Türkiye'nin hiçbir çıkarı yok. Bunlardan "kardeşimiz" diye bahsediyoruz, rastlayınca sarılıyoruz, öpüyoruz ve Haydar Aliyev önemli bir denge unsurudur orada ve Haydar Aliyev gibi bir insanın bulunması Sayın Cumhurbaşkanının da belirttiği gibi Türkiye için yararlıdır. Kim Haydar Aliyev'i devirmek istiyor, bunu bütün dünya biliyor, Amerika Birleşik Devletleri. Şimdi, ispatlandı mı, Amerika Birleşik Devletlerinin Azerbaycan'da darbe planının içinde Abdullah Çatlı'ların ve o darbeyle birlikte ortaya çıkanların yer aldığı. Burada, önemli olan, Başbakan Yardımcısı ve Dışişleri Bakanı o zamanki Başbakan Tansu Çiller'in bu darbe faaliyeti içinde yer aldığıdır ve bu, aynı zamanda, Abdullah Çatlı'larla Tansu Çiller arasındaki bağlantının kanıtlarından biridir. Tek kanıt bu değil, biridir. Bu darbe, Çatlı'lar vesaire tarafından yapılıyor, Tansu Çiller bu işin arkasında var, işin arkasında esas olan kuvvet Amerika Birleşik Devletleri. Biri bu. İkincisi...

BAŞKAN - Efendim, şimdi, dediniz ki, bu darbeyi Türkiye devleti değil, Amerika Birleşik Devletleri; yani, CIA yaptırdı ve de şimdi diyorsunuz ki, Çiller de bu işin içinde diyorsunuz. Yani, Çiller de Amerika adına mı iş yapıyor, CIA adına mı iş yapıyor? Yoksa bağlantıyı nasıl kuruyorsunuz?

DOĞU PERİNÇEK - Evet, onun adına iş yapıyor. Başından beri onun adına iş yapıyor.

BAŞKAN - Amerika adına diyorsunuz.

DOĞU PERİNÇEK - Evet.

YAŞAR TOPÇU (Sinop) - Arada soru sorabiliyor muyuz bir şey sorsam ben?

BAŞKAN - Tabiî, buyurun.

YAŞAR TOPÇU (Sinop) - Ben önemli bir şey soracağım, bana göre çok önemli bir ayrıntı söyledi. Dedi ki "bu darbeyi Aliyev'e, Demirel, Pakistan yolculuğu sırasında telefonla haber verdi, Aliyev de bunu açıkladı. Yalnız, bunu, ondan evvel basın toplantısında ben açıkladım" Şimdi iki kişi arasındaki telefon konuşmasını ya Aliyev Sayın Genel Başkana aktarmış olabilir ya Demirel aktarmış olabilir. Bir üçüncü ihtimal, bu telefon dinlenmiş olabilir. Bunun hangisi doğru?

DOĞU PERİNÇEK - Ben, bana, bunu Demirel'in mi yoksa Aliyev'in mi açıkladığını...

YAŞAR TOPÇU (Sinop) - Hayır, siz dediniz ki, onu söylemiyorum, ifadenizde var "bunu ben basın toplantısıyla açıkladım; yani, basın toplantısıyla Demirel'in Aliyev'e telefonla haber verdiğini açıkladım" dediniz Şimdi iki kişi arasında geçen telefon konuşması...

DOĞU PERİNÇEK - Ben, bunu öğreniyorum.

YAŞAR TOPÇU (Sinop) - Onu soruyorum ben de.

DOĞU PERİNÇEK - Ama, bunu Sayın Demirel'den mi öğrendim Aliyev'den mi öğrendim bunu açıklamıyorum; ama, sizin şuna dikkat etmeniz lazım, benim bu açıkladığım bilgi doğru mu yanlış mı?

SEMA PİŞKİNSÜT (Aydın) - Arada üç ay var.

YAŞAR TOPÇU (Sinop) - Hayır, ben hukukçuyum, ben, tabiî, bir ülkenin cumhurbaşkanının bir başka ülkenin cumhurbaşkanına yaptığı bir özel telefon konuşmasını, siz, eğer basına duyurabiliyorsanız, aynı zamanda, bu, araştırma komisyonu üyesi olarak ben, bunun kaynağını da öğrenmek durumundayım, benim cumhurbaşkanım ne derece güven içerisinde, ben onu araştırıyorum, ona bakıyorum.

DOĞU PERİNÇEK - Belki sizin cumhurbaşkanınız yahut da hepimizin cumhurbaşkanı, tıkanıklıklar karşısında normal yasal süreçler işlemeyince ve Türkiye'nin başına karanlık bir kuvvet oturunca bunları bilgi olarak bize veriyor olabilir. Niye vermesin? Bunun hiçbir önemi yok.

DURMUŞ FİKRİ SAĞLAR (İçel) - Bakın, iki cumhurbaşkanı arasındaki konuşmayı anlatmıyor, iki cumhurbaşkanının birbirleriyle telefonla konuştuğunu anlatıyor. Aradan geçen beş ay içerisinde zaten...

YAŞAR TOPÇU (Sinop) - Darbeyi haber veriyor.

DOĞU PERİNÇEK - Şimdi, efendim, bakın, bir şey söyleyeceğim, bunun kaynağı önemli değil.

YAŞAR TOPÇU (Sinop) - Çok önemli.

DURMUŞ FİKRİ SAĞLAR (İçel) - Bence bilgiler çok önemli.

DOĞU PERİNÇEK - Bakın, Sayın Cumhurbaşkanı Demirel Yaşar Bey'e demiştir ki "bunlar ne yapıyor, sizin başkanınız, genel başkanınız ne yapıyor? Kalkıyor Azerbaycan'da darbeler yapıyor, Türkiye'yi felakete sürüklüyorlar" Yaşar Bey de bizimle karşılaşmamızda bana demiştir ki "Demirel bana bunu söyledi." Yani...

BAŞKAN - Kaynağını açıklamıyorsunuz.

DOĞU PERİNÇEK - Ben, size başka bilgiler de vereceğim. Şunu söyleyeceğim.

DURMUŞ FİKRİ SAĞLAR (İçel) - Bu anlatılanların hepsi çok gizli ve
öğrenilmiş ve dolayısıyla aynı yerden...

DOĞU PERİNÇEK - Nereden öğrendiğimizin önemi yok. Bakın, şunu söyleyeceğim size: Ben Sayın Cumhurbaşkanı Demirel'i 1995 yılında davetli olarak ziyaret ettiğim zaman oturduk, bana ilk cümle olarak şunu söyledi: "Türkiye'yi Batı böldü" dedi; "bölüyor, bölecek" demedi. Cumhurbaşkanının ilk cümlesi. Cumhurbaşkanı bana şunu söyledi: "Türkiye'yi Batı böldü." Hayret içinde kaldım. Harita çıkardı, sınırları gösterdi, haritasını bile yapmışlar. burada, size verdiğim belgeler içinde var bu. 1995 yılı. "Batı Türkiye yi böldü." Ondan sonra haritayı çıkardı "haritasını bile yapmışlar" dedi. Zaten Cumhurbaşkanı bunu "Sevres tehdidiyle karşı karşıyayız" diyerek topluma da söyledi; ama, benimle görüşmede bunu çok daha çıplak söyledi ve ben, o zaman şunu söyledim: Siz, sorumlu mevkilerde, devletin başında birinci sorumlu durumda olan insansınız. "Batı böldü" diyorsunuz, topluma bunun anlatılması lazım. Bir sınır tehdidinden bahsediliyor, nereden geliyor bu tehdit? Karanlığa yumruk sallanabilir mi? Şimdi, buradan şuraya geçeceğim; yani, bu bilgiler şu veya bu şekilde gelir. Bir cumhurbaşkanı, diğer bir cumhurbaşkanına telefon eder, bu yalnız
telefon dinlenerek öğrenilmez. Arkadaşına söyler, bu vahim bir olaydır, bunu Sayın Süleyman Demirel'in de bir sır olarak sonuna kadar saklayacağını sanmıyorum; bunlar yakınlara söylenir veyahut da şu bile olur: "Doğu Perinçek'e bunu gönderin de Türkiye kamuoyu bilsin, ondan başka bunu açıklayacak babayiğit yok." Bu da olur. Bunu da söyleyeyim yani. Sizin partinize bu geldiği zaman sizler partilerinize bunu açıklar mıydınız? Açıklamayacağınız zaten bugünden belli oluyor. Ben onu açıkladığım zaman hiçbir partiyi yanımda görmedim. Sizlerin mensubu olduğunuz partilerden biri çıkıp da "ne oluyor arkadaşlar, nasıl Türkiye'nin içinde bazı karanlık kuvvetler, hatta Başbakan Çiller kalkıp Azerbaycan'da darbe yapabilir?" diye bunlardan bahsetmedi. Demek ki, oralardan bunun söylenmesi mümkün olmadığı için bunu söyleyecek adam kimdir, Amerika Birleşik Devletlerinin Türkiye'deki faaliyetleriyle mücadele eden İşçi Partisinin Genel Başkanıdır. Oraya gelir bilgiler, başka bir yere gelmez. Neyse, burayı geçiyorum. Bu Azerbaycan darbesi. İkincisi, Çeçenistan'a silah ve adam göndermek. Şimdi, mantığınıza sesleniyorum, Türkiye'nin Çeçenistan'da 300-400 bin nüfusu olan bir halkı ayaklandırıp Çeçen halkının hakkını, hukukunu savunmak başka bir şey; ama. bunları silahlı bir mücadeleye itip Rusya'yı bölme planlarına dahil olmakta hangi politik,çıkarı vardır Türkiye'nin? Hiçbir politik çıkarı yoktur. Arkasından ne olmuştur? Rusya'da, Yeltsin'in Dışişleri Bakanı, Başbakanı çıkmıştır, demiştir ki "siz Çeçenistan'a silah ve adam yolluyorsunuz, biz de Kürt meselesini karıştırırız." Bunu dedi değil mi? Resmi olarak söyledi hem de öyle dedikodu falan değil. Çıktı, Moskova'da basını topladı "Türkiye Çeçenistan'a silah yolluyor, adam yolluyor ve onların da Kürt meselesi var, biz de; yani, onu mu karıştıralım" dedi. Onu karıştırırım diye Türkiye'yi tehdit etmiştir ve PKK gitmiş, Moskova'da bürosunu kurmuştur. Bütün Rusya içerisinde imtiyazlı, ayrıcalıklı bir şekilde çeşitli faaliyetlerde bulunmak, para toplamak, örgütlemek, Rusya'daki Kürtleri örgütlemek vesaire gibi imtiyazları da Rus devletinden almış mıdır; almıştır. Peki, bunlar kime yaramıştır? Türkiye Çeçenistan'ı karıştıracak, Sovyetler, bugünkü Rusya Federal Cumhuriyeti Kürt meselesini karıştıracak bir tek bu Amerika'ya yarar. Neden, Amerikalılar Rusya'yı kontrol ediyor, hem Türkiye'yi kontrol ediyor, bunların birbirleriyle devamlı kavga içinde, çatışma içinde olması Amerika'nın bu kontrolünü ağırlaştırır; çünkü, ikisi de birbirine karşı "aman Amerika benim yanımda olsun" diye Amerika'ya muhtaçtır ve bu neyle ilgilidir; Orta Asya doğalgaz petrol boru hatlarıyla ilgilidir. Rusya ile Türkiye devamlı birbirleriyle itişecek, kakışacak, o boru hatları da Amerika'nın tam denetimi altında olacak. Üçüncüsü, İran'la savaşı kışkırtmak. Tansu Çiller'in, İran'la savaşa kışkırtan birtakım komplolara girdiğini Tempo Dergisi ayrıntısıyla açıklıyor. Resmen, Büyük Millet Meclisinin haberi olmadan, Hükümetin haberi olmadan İran'la askerî konfrantasyona, cepheleşmeye yol açabilecek birtakım askerî girişimleri tahrik ediyor Tansu Çiller. O da, sanıyorum, millî güvenlik, bunun Cumhurbaşkanının haberi olmadan yapılamayacağının kendisine söylenmesi üzerine hatta Cumhurbaşkanını bile ikna etmek için birtakım komplolar yapıyor; ama, Cumhurbaşkanının müdahalesiyle bu önleniyor. Bu da Tempo Dergisinde bütün ayrıntılarıyla sergilendi, biz araştırdık, doğru. Türkiye ile İran arasında kim savaş ister? Amerikan kaynaklarına bakıyoruz, devamlı bir Türkiye İran savaş senaryoları, 1648 Kasr-ı Şirin Antlaşmasında Türkiye ile İran arasında bir hudut oluşmuş, hiçbir sorunumuz yok. İran'da İslamî rejim varmış, Türkiye'de laik rejim varmış bu iki ülkenin kendi iç meselesidir. Biz İran'ın rejimini belirleyemeyiz. İran'ın başına şu veya bu rejimi getirmeye bizim hakkımız yoktur. İran'ın da bizim başımıza şu veya bu rejimi getirmeye hakkı yoktur. Bu Türkiye halkının iradesine bağlıdır. İran'daki rejim de İran halkının iradesine bağlıdır; ama, bizim bir gerçeğimiz vardır; nedir; biz İran'ın başında kim olursa olsun, İran'la dost olmaya mecburuz.

MAHMUT YILBAŞ (Van) - Sayın Perinçek bir soru sorabilir miyim? Malum olan bir konu var. İran'la PKK arasındaki ilişkiler, zaman zaman da tırmanışa geçiyor ve fevkalade rahatsızlık verici boyutlara geliyor. Sizin kanaatinize göre veyahut da bu konuda bir inceleme yaptınız mı? Bu ilişki de Amerikan oyunu mudur?

DOĞU PERİNÇEK - Bu ilişkiler var.

MAHMUT YILBAŞ (Van) - Yani, İran'da...

DOĞU PERİNÇEK - İran'da, İran Hükümetinin, devletinin PKK'yı himaye ettiği ve kullandığı doğrudur; hiç tartışılmaz bir doğrudur. Suriye'nin, PKK'yı koruduğu da bir doğrudur. Irak için bu geçerli değil, onu söyleyeyim; fakat, bunlar nereden geliyor, Türkiye, İran ve Suriye'den bakıldığı zaman, bölgede. Amerika'nın bir uzantısı, Çekiç Güç, efendim, Irak'a ambargoya en sadık ülke. Irak'ı ikiye bölmüşsünüz, İsrail'in en yakın dostu. Buralardan baktığınız zaman, Suriye ve İran'dan, Suriye ile İran'ın dar kafalı yönetimleri ne diyor, Türkiye'nin başında bir bela olsun da bu bölgemizdeki...

MAHMUT YILBAŞ (Van) - Şunun için sormuştum, İran ile Türkive arasındaki ilişkilerin sertleşmesinden bir savaş ihtimalinin ortaya çıkmasında en fazla rol İran'la PKK arasındaki ilişkiden kaynaklanıyor. Bu konuda bir etüdünüz, bir incelemeniz var mı?

DOĞU PERİNÇEK - Var efendim Ayrıca, ben, bunu 1989 ve 1991 yılında Abdullah Öcalan'la görüşme yaptığım zaman ona da söyledim ve açıklattım da zaten. "Biz, İran tarafından korunuyoruz" diye -benim orada kitabım var size göndereyim- Abdullah Öcalan kendi ağzıyla söylüyor zaten İran'ın kendilerini koruduğunu.

YAŞAR TOPÇU (Sinop) - Şimdi, burada, sizi teyiden bir ilave yapabilir miyim? Şimdi, benim çözemediğim yorumlarınızı büyük bir dikkatle dinliyorum. Yeri geldikçe de yazıyorum. Şimdi, diyorsunuz ki, bu İran'a yapılacak harekât olayından da benim başından beri haberim vardı.

DOĞU PERİNÇEK - Hayır benim haberim yoktu.

YAŞAR TOPÇU (Sinop) - Hayır, benim haberim vardı da nasıl önüne geçildi de Tempo Dergisinin anlattığı gibi değil.

DOĞU PERİNÇEK - Sizin haberiniz var, onu siz düzeltirsiniz.

YAŞAR TOPÇU (Sinop) - Önemli olan sizin ifadeniz. Biz burada sizi dinliyoruz. Ben Komisyonun üyesiyim. Şunu söyleyeceğim: Dediniz ki, Amerika'nın, PKK'yı, PKK'nın İran'daki varlığını ve Türkiye'ye karşı oradan hasmane eylemlerini düzenlediği...

DOĞU PERİNÇEK - Düzenledi demedim ben. Ben dedim ki, İran dar kafalı anlayışları yüzünden, Türkiye'yi, burada, Amerika'nın bir uzantısı olarak gördüğü için, İsrail'in en yakın müttefiki olarak gördüğü için ve Amerika'nın Kuzey Irak'taki Kürt devleti planına Türkiye her an girebileceği için Türkiye'yi aşağı doğru balon yapan, sarkma ihtimali olan bir güç olarak değerlendiriliyor. Türkiye, İran'dan ve Suriye'den baktığımız zaman.

YAŞAR TOPÇU (Sinop) - Benim sözüm o değil. Sayın Valimizin sözüne ilaveten diyorum ki, İran'daki PKK varlığı ve oradaki hasmane hareketler Amerika olayı mıdır? Siz dediniz.

DOĞU PERİNÇEK - Hayır demedim, ben öyle bir şey demedim. Ama. Amerika bundan memnun; yani, Amerika doğrudan doğruya bunu planlıyor falan diye bir şey demiyorum; ama, bu, Amerika'nın çok işine geliyor; çünkü neden, Amerika'nın Foreign Affairs, Foreign Reports, Mediterrane Quarter gibi Dışişleri Bakanlığı, Savunma Bakanlığı, Pentagon ve CIA'ye yakın yarı resmî organlarını biz izliyoruz. Size bunların İngilizce nüshalarını takdim edebilirim. Buralardan izlediğimiz tespitlerimize göre, sürekli bir Tüırkiye-İran çatışması senaryosu var oralarda. Yani "Türkiye ile İran savaşacak." Niye savaşsın Türkiye ve İran? "Su savaşları olacak." Niye su savaşları olsun? Aslında, Türkiye'nin çıkarları ve bölge ülkelerinin çıkarları açısından bu savaşların olması için hiçbir neden yok. Hatta, Türkiye ile İran'ın çatışması, bence, olağanüstü bir manipülasyonla, bir kışkırtmayla tamamen yapmacık olarak gerçekleşebilir. Çünkü, İran ile Türkiye arasında hiçbir önemli sorun yok. İstikrar kesbetmiş bir sınır var, ilişkiler var, önemli bir ticaret hacmi var; ama, PKK, burada, dediğiniz gibi İran'ın PKK'yı himaye etmesi önemli bir gerçek, Türkiye'nin bundan haklı rahatsızlıkları var. Öte yandan, İran'da diyor ki, "Türkiye'de Halkın Mücahitlerini himaye ediyor." "Van'da Halkın Mücahitlerine üs vermiş" diyor. Böyle şeyler var. Tabiî, bu iki devlet de yanlış yapıyor; Türkiye de yanlış yapıyor, İran da yanlış yapıyor. Bu iki devletin şunu yapması lazım: Bizim dış ticaret hacmimizi nasıl 10 milyar dolara çıkartırız;. ondan sonra nasıl işbirliğimizi geliştiririz; nasıl, bu Kürt meselesinin bölgede Amerika tarafından kullanılmasını birlikte sırt sırta verir, önleriz, ortadan kaldırırız diye kafa kafaya vermesi lazımken, ikisi de Amerika'dan gelen gütmelerle diyelim ve kışkırtmalarla ve Türkiye'nin Amerika'ya aşırı bağımlılığı ve Türkiye Devleti içinde Amerikancıların aşırı yerleşmesi ve düğüm noktalarını ele geçirmeleri yüzünden böyle bir cepheleşme ortaya çıkıyor.

DURMUŞ FİKRİ SAĞLAR (İçel) - İzin verir misiniz bir şey sormak istiyorum..."İran'la Türkiye arasında ciddî bir sorun yok" dediniz doğru olarak; ama, İran kaynaklı Türkiye'de bazı suikastlar olduğunun doğrultusunda bilgileriniz var. Mesela Çetin Emeç, Uğur Mumcu...

İŞÇİ PARTİSİ GENEL BAŞKANI DOĞU PERİNÇEK - Biraz sonra konuşacağız.

DURMUŞ FİKRİ SAĞLAR (İçel) - Onu anlatacaksınız, o başka; oraya onu nasıl bağlıyorsunuz?

İŞÇİ PARTİSİ GENEL BAŞKANI DOĞU PERİNÇEK - Oraya da geleceğiz. Şimdi, onlara biraz sonra konuşacağız. Oralarda Özer Çiller falan var, onların çıkarları var; onları biraz sonra konuşacağız. Ben, isterseniz, kendi analizimi bozmadan devam edeyim.

BAŞKAN - Bozmadan devam edin; hatta, soruları sonradan soralım.

İŞÇİ PARTİSİ GENEL BAŞKANI DOĞU PERİNÇEK - Soruları buyurun. iyi oluyor, açılıyor. Birinci olay Azerbaycan darbesi; arkasından Çeçenistan'a asker ve silah yollamak; arkasından Türkiye ile İran arasında çatışmalar kışkırtmak; dördüncüsü Çin'in Uygur bölgesine bundan iki üç ay önce sabotaj timleri gönderiliyor. Şimdi, diyeceksiniz ki, bu Doğu Perinçek bize gazete kupürleri veriyor; bu gazetede yazıyor. Gazete kupürü; ama doğru. Bunu, biz istihbar ettik; bize bildiren de, açık söylüyorum, Genelkurmay istihbaratıdır.

MEHMET BEDRİ İNCETAHTACI (Gaziantep) - Türk Genelkurmayı?..

İŞÇİ PARTİSİ GENEL BAŞKANI DOĞU PERİNÇEK - Evet, Türkiye Genelkurmayı istihbaratı. Ben, zaten bütün kaynaklarımı her zaman açıklıyorum ve ben kimseyle direkt temas halinde değilim; ama, ben arkadaşlarıma, çok esaslı, 25-30 yıl içinde yetişmiş, bu konularda bilgili Türkiye Devletinin bile elinde belki o derece uzman, esaslı insanlar yoktur; bir kadromuz var; onlara şu talimat verilmiştir İşçi Partisi tarafından "size biri bilgi getirdiği zaman diyeceksiniz ki, kimden geliyor bu bilgi; ben dedikodu, fiskos falan kabul etmem; bana söyleyeceksin ki, ben bunu araştırayım" ve ben bunu açıklarım. Bakın, ben ısrarla televizyon konuşmalarımda, basın toplantılarınıda Genelkurmay istihbaratındansa Genelkurmay istihbaratı diyorum, bilmem; Dışişleri Bakanlığı istihbaratındansa Dışişleri Bakanlığı istihbaratı diyorum. Bir dergide okuduysam, Amerika'nın Foreign Reports Dergisinden aldım diyorum veya Rusya'nın bilmem ne dergisinden aldım diyorum; kaynak gösteriyorum ve o kaynaklara da "bilgi alınıp yayınlanmasına izin veriyor musunuz bu bilginin" sorulmaktadır. "Evet, veriyoruz." Peki yayınladığımız zaman bunu yalanlayacak mısınız; yalanlayacaksanız biz yayınlamayız. "Yalanlamacağız." Size soruyorum üç aydır benim Genelkurmay istihbaratı kaynaklı açıkladığım hangi bilgi yalanlanmıştır. Gitmiş hepsi; basın mensupları gidiyor, Genelkurmaya soruyor. Tümgeneraller, tuğgeneraller onlara şunu söylüyor: "Doğu Perinçek'in bütün söyledikleri yüzde yüz doğrudur." Siz de gidin lütfen sorun. Komisyorı olarak Genelkurmay Başkanlığına başvurun ve Doğu Perinçek'in size atfen söyledikleri doğru mudur, yanlış mıdır diye sorun. Ayrıca, siz onlardan resmî bilgi isteyin. Ben şu çağrıyı da yapıyorum Genelkurmaya: Bu bilgileri bu şekilde dışarı vermek yanlış; bu bilgileri Mecliste kurulan komisyona göndermelidir. Bu bilgileri, Yüce Divan savcılık makamı olan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına göndermelidir. Bu bilgileri, Hükümete göndermelidir ve normal süreçler işlemelidir. Devlet mekanizması çalışmalıdır. Sorulduğu için söylüyorum; Çin'in bu bölgesine bir sabotaj timleri gönderiliyor. Raşit Dostum burada köprü başı rolü oynuyor Afganistan'daki. Raşit Dostum'un çok sıkı CIA bağlantıları var. Amerika'nın oradaki adamı. Taliban bir adamı, o Kabil'i işgal eden. Amerika'nın diğer yedek kuvveti de işte bu Raşit Dostum ve bunlar gönderiliyor. Biz, bunu haber alıyoruz ve ben, Sayın Cumhurbaşkanına 18 Ekim tarihinde gittiğim zaman bir mektup bıraktım; o mektubun bir nüshasını dosyaya koydum; o dosyada, o mektupta şunu söyledim: Bakın, Uygur bölgesine sabotaj timleri gönderiliyor. Gönderen Yarbay Ankara'da bir JİTEM Yarbayı, vesaire falan filan, Raşit Dostum ilişkileri, orada hepsi yer alıyor. Bunu derhal durdurun. Ben, bunu, o zaman basına açıklamadım. Herhalde, Sayın Cumhurbaşkanı, bunu Genelkurmaya gönderiyor; bir müddet sonra biz basına da açıkladık ve derhal durdurun dedik bu tertibi. Genelkurmay Başkanı bizzat topluyor Genelkurmayda ve diyor ki "bu tertibi durduracaksınız; bu, yasadışı yeraltı faaliyetidir. Benim altımı mı
oyuyorsunuz" diyor ve durduruluyor. Şimdi, bu da, niye Çin Halk Cumhuriyeti ile Türkiye böyle bir şey içine girsin. Türkiye'nin kendi içinde bir ulusal sorun var. Bilmem bir Kürt meselesi var; kendi içinde Alevî-Sünnî sorunları var; yani, devamlı, biz, birilerine sen de benim sorunlarını karıştır diye bir malzeme mi yaratmak istiyoruz. Çok açıktır ki, burada Türkiye'nin hiçbir ulusal çıkarı yoktur, hiçbir. Güvenliği açısından, bağımsızlığı açısından vahim şeylerdir bunlar ve Çeçenlerin bir sorunu varsa, bilmem Türk halklarının bir sorunu varsa, bunlar, şiddet kullanılmadan, oralarda şiddet kışkırtılmadan yasal platformlarda ve o ülkenin iç meselesi olarak ele alınarak , çözülebilir. Nasıl Türkiye'nin Kürt meselesi iç meselesidir ve bu en temel bir tezdir. Türkiye, bütün dünyaya diyecektir ki, Kürt meselesi benim iç meselemdir; karışamazsınız; bunu ben çözerim. Yok Avrupalılar gelecek, yok insan hakları gelecek, yok Amerika gelecek, teftiş edecek; bu kabul edilemez ve biz, Birleşmiş Milletlerin üyesiyiz ve bütün ülkelerin sınırlarını meşru olarak kabul ediyoruz, bunları değiştirmek gibi Türkiye Devletinin bir faaliyeti de olamaz. Buna rağmen, işte Çin'in bilmem Uygur bölgesine sabotaj timleri gönderiliyor ve Genelkurmay bunu durduruyor. Burada da Çiller örgütü ve bu faaliyet vardır. Beşinci önemli dış tertip diyelim, Kuzey Irak'taki CIA faaliyetine bu örgütün karışmış olmasıdır.

MEHMET BEDRİ İNCETAHTACI (Gaziantep) - Abdullah Çatlı örgütü diyorsunuz?..

İŞÇİ PARTİSİ GENEL BAŞKANI DOĞU PERİNÇEK - Çiller örgütü. Abdullah Çatlı, Çiller örgütünün infaz şefi. Kuzey Irak'taki CIA tertiplerine...

BAŞKAN - Sayın Perinçek, bu bize verdiğiniz belgede diyorsunuz bir yerinde: "General Dostum'la Türkiye'nin bu ilişkileri ta Özal dönemine uzuyor ve orada JİTEM'in dört elemanı da şu anda Dostum'un karargâhında" diyorsunuz. Şimdi, diyorsunuz ki, Çiller özel örgütü bu...

İŞÇİ PARTİSİ GENEL BAŞKANI DOĞU PERİNÇEK - Turgut Özal tarafından kurulan örgütün devamı bu efendim; bugün ,Çiller, etrafında bir özel büroya dönüşmüştür; ama, bunun ilk kurucusu Turgut Özal'dır. Turgut Özal zamanında bir özel büro kuruluyor. Bu özel büronun başında Hiram Abas ve Mehmet Eymür var; yani, Abdullah Çatlı'yla 1981 yılında buluşan Hiram Abas var. Bu zaten o zamanlar basına çok yansıdı ve hatta Turgut Özal'ın bir planı var: MİT'i sivilleştirelim. Bu, tabiî, kamuoyuna böyle sempatik sloganlarla sunuluyor, MİT'in sivilleştirilmesi gibi; ama, aslında, bu, MİT'in CIA'laştırılması planıdır. MİT'in içindeki askerlerin temizlenmesi, askerler temizlenirken yurtsever bilmem ne unsurların da temizlenmesi ve MİT'in, tamamen, Hiram Abas'ın kişiliğinde, CIA'nın yüzde yüz kontrolü altına alınması tertibiydi. Bunu başaramadılar.

DURMUŞ FİKRİ SAĞLAR (İçel) - Hiram Abas'ı niye öldürdüler; bunun için mi öldürdüler?

İŞÇİ PARTİSİ GENEL BAŞKANI DOĞU PERİNÇEK - Bilemiyorum onu; bilemediğim bir şeyi söylemiyorum; ama, bence, o karanlık bir cinayet. Neden; taşeron örgüt tarafından öldürüldüğü çok açık. Yani, onu Dev-Sol öldürdü diye çıktı; ama, o taşeron bir örgüttür. Niye öldürdü falan; bilemiyorum. Bilmediğim konularda bir şey söylemeyeceğim; ama, bence, mesela bu soru anlamlı bir soru.

HAYRETTİN DİLEKCAN (Karabük) - Yalnız, müsaade ederseniz... Az önce, "bu Özal tarafından sivilleştirilmesi adına tamamen CIA kontrolüne verilmesi için MİT'in yapılan bir girişim" dediniz; fakat, 12 Eylülden sonra da -henüz 12 Eylül devam ediyor- generaller başta ve onların etkileri devam ediyor diye Amerika'nın "bizim oğlanlar" şeklinde ifade ediyorsunuz. Hem "bizim oğlanlar" Millî İstihbarat Teşkilatı da ihtilalin oluşması açısından kullanılan zemin hazırlayan bir pozisyonda, bu pozisyonun başında "bizim oğlanlar" var ve bu "bizim oğlanlar"ın sivilleşmeye dönük hareketinde, yine CIA'ın kontrolüne tamamen geçmesi gibi ilgili olarak değerlendiriyorsunuz. Ben, burada, kafamda kurguyu sağlayamadım.

İŞÇİ PARTİSİ GENEL BAŞKANI DOĞU PERİNÇEK - Bir çelişme var gibi; değil, Şöyle açayım efendim. Ordunun...

HAYRETTİN DİLEKCAN (Karabük)- Çünkü, büyük bir çelişki ortaya çıkıyor. Amerika ihtilali yaptırıyor; ihtilalin generaller başında ve MİT tamamen, ihtilali hazırlamak için altyapı oluşturan bir konumda ve bir sivil cumhurbaşkanı, böyle bir örgütü "sivilleştirelim" dediği zaman, tamamen CIA'nın kontrolüne girmesiyle ilgili bir hadise olarak değerlendiriyorsunuz. Kusura bakmayın kafamda o kurgu oluşmadı.

MEHMET BEDRİ İNCETAHTACI (Gaziantep) - Özür dilerim, aynı soruyu soracağım. Buradaki "our boys" generaller mi?

İŞÇİ PARTİSİ GENEL BAŞKANI DOĞU PERİNÇEK - Evet, generaller: ama, 5 general.

MEHMET BEDRİ İNCETAHTACI (Gaziantep) - Darbe yapan "your boys" generaller.


İŞÇİ PARTİSİ GENEL BAŞKANI DOĞU PERİNÇEK - "Our boys". Şimdi, efendim, bakın, bu soru bence son derece anlamlı ve çok teşekkür ederim böyle bir soru sordukları için. Şu bakımdan anlamlı: Bir kere "our boys" dedikleri o 5 general bile -0 5 generalin dışında olan Haydar Saltık dışında- büyük ölçüde kendilerini bu oldubittiler sonucu bu müdahaleyi yapmakla zorunlu gördükleri yapmakla zorunlu gördükleri bir ortamda bulmuşlardır. Haydar Saltık, Amerika'da darbecilik okulunda okumuş, Türk askerî hiyerarşisinin tepesinde olan tek adamdır ve darbe planlarını 1978'de hazırlamaya başlıyor; bir tek onun bilinçli olarak bu işin içinde olduğunu ben sanıyorum. O öyle; bilinçli yani; ama, diğer 5 general -Kenan Evren ve diğer 4 tanesinin başından, 1977'den itibaren, efendim biz Türkiye'yi istikrarsızlaştıralım; Abdi İpekçi'yi öldürtelim; ondan sonra diyelim ki, müdahale etmemiz lazım diye bir planın içinde olduklarını bilmiyorum. Kesin bilmiyorum. Daha çok benim gördüğüm -belki biri daha öyledir falan ama- bir istikrarsızlaştırma planıyla bunlar öyle bir ortama getirildiler ki, başka çare yok ortamına. Başka çare yok fikrini ben kendim savunmuyorum; onların değerlendirmesi bu. Burada, ama Haydar Saltık'ın -ben tarih önünde konuşuyorum, sanıyorum teybe de alınmaktadır, ileride ortaya da çıkacaktır...


..

BARIŞ GÖNENCİ


BARIŞ  GÖNENCİ



28.06.2004/Sayı:59
Yekta Güngör Özden


İktidarın çelişkili ve aykırı tutumlarıyla değişik boyutlara ulaşan dış ilişkilerin geleceği kuşkuyla değerlendirilmektedir. Irak sorunu “Kürt Federasyonu” gelişmesiyle ilgi odağı durumundayken Dışişleri Bakanı Gül’ün oluşuma “yeşil ışık yaktığı” söylemleri ABD yolundaki gidişin yeni bir örneğidir. ABD gülleri çağırmakta, karşılamakta ve ağırlamaktadır. Abdullah Gül’ü, Şişli Belediye Başkanı Mustafa Sarıgül izlemiştir. Yurda dönüşünde verdiği demeç ilginçtir. ABD’nin Türkiye sevdası yeni ilişkilerde renklenmektedir. Ama asıl irdelenmesi gereken konu AKP iktidarından beklenenlerdir. ABD Dışişleri Bakanlığı’nın Kerkük’le ilgili toplantısındaki konuşmalar Türkiye’ye verilen görevin çerçevesini, yaklaşımın nedenini, AKP iktidarının işlevini ortaya çıkarmaktadır. Daha doğrusu, önceleri belirtmeye çalıştığımız konum ve tutum doğrulanmıştır. AKP iktidarı ABD ile AB’nin isteklerini ne ölçüde yerine getirirse o ölçüde yakınlık ve destek görecek, içerde de o ölçüde kolaylık ve rahatlık bulacaktır. Dinci düzen “ılımlı islam” formülüyle yavaş yavaş gerçekleştirilecektir. Özellikle yargının sesi, silahlı kuvvetlerin etkisi geçersiz kılınarak, Cumhurbaşkanı’nın yetkileri budanarak. Yeni uyum paketlerinde hangi kurum ve görevlilerin nasıl paketlendiğine tanık olacağız. ABD ve AB her işimize karışmıyor, yalnz kendi işlerine gelenlere karışıyorlar. Bakanları, komiserleri, temsilcileri, sözcüleri, tüm yetkili ve görevlileri dil, örgütlenme vd. özgürlükleri bahane ederek baskı ve dayatmalarını sürdürüyorlar. Çoğunluğun asıl öğelerinden birini azınlık yapmak, ceza giyen suçluların serbest bırakılması için anayasal ve yasal değişiklikleri istemek, AB ülkelerinin kiminde olmayan, AİHM kararları doğrultusunda yargılamanın yenilenmesini zorlamak, Kıbrıs, Ege koşullarını getirmek, yeni koşullar düzenlemek bunlardan kimileri. Ama iş-çalışma yaşamı, sendikal özgürlük, üniversite özerkliği, yargı bağımsızlığı, sağlık ve ulaşım sorunları konusunda suspuslar. Hele yasama dokunulmazlığı konusunda büsbütün üçmaymunları oynuyorlar. Ahlaksız ve adaletsiz demokrasi olamaz. Yolsuzlukları belgelenmiş, dosyaları görevli yasama komisyonlarında bulunan kimselerin aklanmadan görev yapmaları onlara dokunmuyor. İçlerine sindirebiliyorlar. Kadrolaşma da böyle. Devlet iktidarı, iktidar partisinin değil, ulusundur. En aşağıdaki sıradan yukarıya doğru partizanların, partiye oy veren, yardım edenlerin, yandaşların görevlere yerleştirilidiği söylentisi bile ağır gölge düşürür. Yargıyı etkilemek, kendi gelecekleri için bağlandıkları ABD ve AB’nin sempatisini kazanmak uğruna yargıyı yıpratmak, kimi olaylarla iktidara sorumluluk getiriyor. Ankara DGM Savcısının basın yoluyla öğrenilen iddianamesindeki görüşlerden yargıya yönelik olanlar üzücü ve düşündürücüdür. Yargıya etki yapmak, isteklerine uygun sonuç almak için her zaman girişimde bulunan, bu kötülüklere araç olan kimseler bulunabilir. Ama yargımızın onuruna yaraşır düzeyini, durumunu, konumunu bozduğu savlanamaz, söylenemez. Yargıda görev alanların toplumsal ilişkilerinde özen göstermeleri ilkesini de kimse gözardı edemez. Yargı bağımsızlığı tümüyle gerçekleşmeden yakınmalar sürecektir. Ulusal yaşamın en sağlıklı, en demokratik güvencesi sayılan hukuku gerçekleştirmekle görevli yargının sorumluluğu büyüktür. Son yıllarda yargının ülkeyi nice sorundan kurtardığı ulusumuza nasıl umut verdiği de yadsınamaz bir gerçektir. Ya yargımız olmasaydı? Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşundan önce, Lozan’da hukuk devleti ve bağımsız yargı için verilen savaşım, sayfalar doldurur. Atatürk’ün yargı yetkisini ulusal egemenliğin zorunlu gereği, bağımsız yargıyı da devletin varlığının koşulu saydığına ilişkin anlamlı sözleri belleklerimizde özgün yerini korumktadır.

Amasya Genelgesi

Anadolu İhtilali’nin bayrağı 22 Haziran 1919’da Atatürk’ün yazıp arkadaşlarıyla birlikte imzaladığı Amasya Genelgesi ile açılmıştır. Yurdun tümlüğü ile ulusun birliğinin, bağımsızlığının tehikede olduğunun, ulusun bağımszılığını yine ulusun istenç ve kararının kurtaracağının dünyaya duyurulduğu günden bu yana 85 yıl geçmiştir. Günümüzde karşı karşıya olduğumuz tehlikeler 1919’unkinden daha az değildir. İç ve dış tehlikelerin, tehditlerin boyutu gün geçtikçe artmaktadır. Geleceğimizin içine düşmesi olası karanlık herkesi göreve çağırmaktadır. AB’ye eşit biçimde, onurlu konumda girmek varken ödünler vererek kapıları zorlamak varlığımızın saygınlığıyla bağdaşmayan sakıncalı bir tutumdur. Devletimize sahip çıkmak, Atatürk’ün soylu kanımızdan beklediklerini yeine getirmek, insanlık ve yurtaşlık borcumuzdur. Türkiye Cumhuriyeti’nin ABD ve AB’nin sömürgesi, uydusu ve uşağı olmadığını, olmayacağını kaç kez söyleyip yazdık. Laiklik ve Atatürkçülük konusunda yıllardır söyleyip yazdıklarımızı yadırgayanların şimdilerde özür diledikleri gibi ABD’nin çizdiği uluslararası ilişkiler için de haklıyız. Irak’ın kuzeyindeki PKK/Kongra-Gel militanlarının nasıl barındıkları, nasıl korundukları hergün daha iyi anlaşılmaktadır. ABD’nin bu konuda verdiği sözü tutmadığı bir yana terör yeniden tırmanışa geçmiştir. Tutuklu değil, hükümlü olan DEP’li eski milletvekillerinin gezilerinde açılan posterler, atılan sloganlar, yeşil-sarı-kırmızı renkli sözde bayraklar, yineleyen geniş af önerileri, çocuklar önde sertleşen yığınlar önümüze getirilecek önerilerin şimdiki belirtileridir. Yarınlarda uyum yasalarına, anayasa değişikliklerine zorlamaların sıraya konulması şaşırtıcı olmayacaktır. AKP milletvekillerinden kimilerinin eski DEP’lilerin demokrasi kahramanı gibi dolaşmalarına katlanamadıklarına ilişkin açıklamalarına da liderleri katlanamadı. Demokrasinin katlanma rejimi olduğunu nasıl anımsatmalı? AKP Hakkari milletvekili F.Ö.’nün Van Havaalanı VİP salonunda eski DEP’lilere “Bana düşen bir görev varsa emirlerinizi beklerim” dediği yalanlanmadı. Türk Bayrağı’nın yakılması, İstiklal Marşı’nın söylenmemesi katlanılacak olaylar mıdır? Yasama Organı Başkanı Nisan 2004’te “terörün ilacı dindir” demiş, Milli Eğitim Bakanı da ondan önce Ekim 2003’te “Rüşvet kanunla değil Allah korkusuyla önlenir” sözünü etmişti. Bu anlayışlarla yaklaşılan sorunlar elbet çözümlenemez. Cezaevlerindekilerin dini yok mu? Eğitim bozuklukları sürerse, yurttaşlık bilinci oluşmazsa, hukuk etkinliğini yitirirse, dincilik araç ve anahtar olursa yaşanacak aykırılıkların arkası kesilmez. Şeriat tehlikesi olmadığını yineleyip lakliğe ve laiklere sataşan madrabazlarla şarlatanlar, çıkarcılarla dönekler her gün gazete sayfalarına geçen haberlere baksınlar. Yakalanan bombacılar, basılan tarikat kampları, kara çarşaf uygulaması ve savunması, türbanlı protokol görüşmeleri, asaleten olmayınca vekaleten atamalar, emekliler teröre hedef kılınırken teröristlerin, yandaşlarının, hükümlülerin devlet konuğu düzeyinde kabulleri ilginç örneklerdir. Avrupa ülkelerindeki uygulamalar yaygınlaşırken, Fas’ta bir çok kamu ve özel kesim kuruluşunda türban takmanın yasaklanması, değiştikleri, demokratlaştıkları söylenenleri uyarmalıdır. Kaldı ki bilinen türban değil, sıkmabaş en çirkin biçimlerde kullanılmaktadır.

Barış, Yine Barış, Hep Barış

Irak ateşi her gün onlarca ölüyle sürerken ABD’nin Büyük Ortadoğu Projesi kendi çıkarı için açılımına yeni biçimler hazırlamaktadır. İstanbul’daki NATO zirvesi de bunun bir perdesidir. Yayılmacı ve sömürgeci emperyalizmin küreselleşme ve globalleşme oyunuyla giriştiği yöntemlerin şak şakçıları ekonomik ve toplumsal sorunların ayırdında değilken ABD Türkiye’den yeni olanaklar istemektedir. İstanbul ve Ankara’dan yükselen sesler ülkenin öbür kentlerinde de yankılanmaktadır. Demokratik tepkilerin uygar görünümlerle güç kazanması özlenmektedir. Terör gölgesinin düştüğü olaylar anlamını yitirir. NATO karşıtı gösterilerin Türkiye’nin barışseverliğini vurgulaması, emperyalizme boyun eğmeyeceğini göstermesi, savaşın yerine barışın, silahlanmanın yerine sağlığa ve eğitime katkının, bağımsızlığa, özgürlüğe, toprak tümlüğüne saygının yeğlenmesi ilke olmalıdır. El-Kaide Irak bağlantısına ilişkin bir kanıt bulunmadığının açıklanması da ABD’nin Irak’ı işgalindeki haksızlığı iyice belirginleştirmiştir. ABD doğru söylememiştir. Doğru davranmamıştır. Kendini dünyanın lideri sayarak devlet terörünün en ağırını işkence olaylarıyla sergilemiştir. Bir vahşet ve rezalet durumunu alan işkence olayları ABD’nin sözde demokrasisini açığa çıkartmıştır. Varlığı tartışılan, geleceğine ilişkin kuşkular giderek artan AB de ABD’nin izinde, dümen suyundadır. Türkiye için olmadık koşullar getiren AB’nin Kıbrıs tutumu bile barışçılıklarının yapaylığını göstermiştir. Atatürk’ün “Yurtta Barış, Dünyada Barış” sözünü ilke edinmiş laik Türkiye Cumhuriyeti’nin ABD ve AB boyunduruğuna girmeyeceği bilinmelidir. İktidarlar tersine olanak tanısalar, ödünler verseler. sözleri ve imzalarıyla ateşe yaklaşsalar ulusal sağduyu ergeç üstün gelecektir. Yaşamsal olmadıkça savaştan yana olunamaz. Savaş bir kıyım ve yıkımdır. Ölümle, öldürmekle bir yere varılamaz. Atatürk ve arkadaşlarının ölüm-kalım savaşı vererek, yoktan varettikleri devlet yapısı içindeki ülkenin tümlüğü , ulusun bağımsızlığı tarihin örnek mucizelerinden birisidir. 1922’den bu yana barış içinde yaşamayı temeldeki sağlam ve güçlü niteliğe borçluyuz. Günümüzün olanakları içinde güçlük çekenler, 1919 koşullarında kazanılan başarının sahiplerini her an minnetle ve şükranla anmalı, daha önce anlamalıdır. Atatürk’e ve Atatürkçülüğe karşı çıkanlar AB’ne girmemizin engeli olarak bu değerleri gösteren yabancılarla, onlara katılan sapkınlar Atatürk olmasaydı neler olacağını iyi düşünmelidir. Bugün Türkiye’nin demokratik hangi değeri varsa hepsini Atatürk ve arkadaşları sağlamıştır. Onlar yapılmasaydı ne bölgede barış olurdu ne de Anadolu’da Türkler. İç barış için kürtçülerden destek istemek durumuna düşmek kimseye dokunmuyor mu? Alt-üst kimlik tartışmaları, federasyon oluşumu, iki halkın varlığının anayasal güvenceye bağlanması gibi gerçekdışı, usdışı önerilerin birbirine eklenmesi ümmetçilerin ulusalcı olamayacağı görüşüne dayandırılmakta, ayaklananların, ulusal kurtuluşa karşı çıkanların heykel ve büstlerinin kamusal alanlara konulması istenecek ölçüde ileri gidilmektedir. Anlamsız önerileri getirenler kurtuluş ve kuruluş önderlerine bu ölçüde sahip çıkmamaktadır. Değişmenin çirkinliğine örnek oluşturanlar kişilik yoksunlarıdır.

Ekonomi bağlantılı sorunlar

Ekonominin yadsınmaz ağırlığı toplumun her alanında duyulmaktadır. Belirtilerin olumsuzluğunu medya saklamaktadır. Yaşam güçleşti. Yakınmalar artarken alaycı bir umursamazlık medya desteğiyle sürüyor. Devleti yönetmeye soyunanlar bir kurumu, kuruluşu yönetemiyor. Siyasal ambar ya da depo durumuna getirdikleri, arpalık sayılacak düzeyde yaklaştıkları varlıkları elden çıkarmayı özelleştirme yutturmacasıyla gerçekleştirmeye çalışıyorlar. Devletin öncülük, önderlik edecekleri dışında yönetimden çekilerek denetimde kalması gereken ekonomik bölümler olabilir. Bunların gerçekçi biçimde, yağma ve peşkeşe uzak yöntemlerle özelleştirilmesine kimse bir şey söyleyemez. Ama yaşamsal değerde olanların elden çıkarılması doğru değildir. Konu yalnız ekonomik ve siyasal yönlerden değil, iki yönden birlikte ele alınmalıdır. Partizanlık yaparak kuruluşları yararsız duruma düşürmektense yansız, ekonomik ve hukuksal yönetimlerle kazanımları arttırmaya çalışılmalıdır. Asgari ücrete simit parası gibi 15 milyon TL’lık zam, emeklilerle öğretmen, öğretim üyesi, hekim, teknik adamlara ve diplomatlara giderek eriyen aylıkları uygun bulmak beceri değildir. Milletvekili ödenek ve yolluklarını yeniden artırma girişimlerinin kimi dernek ve vakıf seçiklerine yön verecek duruma geldiği söylentileri üzücüdür. Petkim’de işten çıkarmalar sürerken Tüpraş’ın satışı Danıştay’ın son kararıyla durmuş sayılabilir. Bu da bir umuttur. ABD Savunma Bakan yardımcısı Wolfowitz’in Kürt Talabani’yle kucaklaşmasını Türkiye için nelerin habercisi olabileceğinin düşünüldüğü sırada birkaç umut ışığı mutluluk vermektedir. Başbakanın kendi partisinin milletvekillerini bile suçlayıp azarladığı bir dönemde, anamuhalefet partisinin görülmemiş Kurultay düzeni birbiriyle örtüşürken geleceğe ilişkin kaygılar artmaktadır.

Bu arada Sayıştay üyeliği için TBMM’ne sunulan adlara ilişkin karar geciktirilerek doğrudan iktidarın atamasını sağlayacak yollara girmek kurnazlığı sezilmektedir. Sayıştay’ı tümüyle ele geçirip bilinen tutumlarını daha rahat sürdürmek isteyen kimi siyasetçilerin oyunu önlenmelidir. Dinci yanlarını görevlerinde etkinleştiren kimilerinin yanında yeni siyasal militanlara olanak sağlanması Devleti güç durumlara düşürür.

Anadil adıyla gündeme getirilen bölme çabalarını demokratikleşme olarak tanıtmaya çalışanların yalanını başka ülkelerdeki örneklerle karşılamak yerine kışkırtanlar var. Ama bu tür özel yayınlara karşı olduğunu söyleyen Lazlar yanında Boşnakların ‘Ne mutlu Türküm diyene” özdeyişini yürekten desteklediklerini söyleyip Türklük kıvancını vurgulamaları övgüye değer bir tutumdur. Avrupa kendi terkettiği uygulamaları Türkiye için istemekte, bu amaçla destek ve yardımlarını kendi seçtiği bölgelere akıtmaktadır. Türkiye’nin karışması onları sevindirmektedir. Zana’larla ilgilendikleri ölçüde kimlerle ilgilenmişlerdir?

Medya çarpıklığı

Kendisinden dört-beş yıl önce 750 milyon TL. manevi tazminat aldığım, bir yazarının pasta ile ziyaretime geldiği bir gazete Atatürkçü Düşünce Derneği toplantısı nedeniyle benim hezimete uğradığımı yazarak yeni bir gerçekdışı sav ortaya atmış. Bir başka gazetenin muhabiri olduğunu söyleyen bir genç de durumu sordu, genişçe yazmak için görüşmeye geleceğini, şimdilik başka şey yazmayacağını söyledi, o da sözünde durmadı, bir şeyler yazdı. Okurlarımızı kişisel durumlarla yormaktan kaçınırım ama konu çok kimseyi ilgilendirdiği ve özel bir önem taşıdığı için değinmek zorunluluğu duydum. Ben 1998’de çok değerli kimselerin de öncülük ettikleri, aralarında bulundukları kimselerin ısrarlarıyla Atatürkçü Düşünce Derneği’nde görev kabul ettim ve Yönetim Kurulu’nca iki kez Genel Başkanlığa seçildim. Çok değerli üyelerle çalıştım. Tüzük değişikliğini 900 kişilik Genel Kurul’da sağlayarak ikişer yıllık iki dönemden fazla görevde kalmamayı kurallaştırdık. İkinci dönemde en fazla oyu almama, yine Genel Başkan olmam ısrarla istenmeme karşın geride kalarak bu görevi kabul etmedim. 2002’de tümüyle görevden ayrıldım ve bir daha görev almayı asla düşünmedim. İlgimi de bu anlayışa uygun düzeye indirdim. Tüzük değişikliği için düzenlenen olağanüstü genel kurula katılmadım. 12-13 Haziran 2004’te toplanan genel kurula da katılmadım. Bergama’nın dört köyünde kitaplık açılışlarına katılıp konuşmalar yaptım. Önceki genel başkanlardan biri olarak genel kurulu delegeliği görevimi savsaklamayıp katılanlara bir “Açık Mektup” yazarak görüşlerimi açıkladım. Ancak genel kurulun ilk günü basılı biçimde dağıtılması için ricada bulunduğum gençler bunu ikinci gün dağıttıkları kendi broşürlerinin içine koymuşlar. Bunu uygun bulmadığımı da kendilerine söyledim. Bağımsız biçimde görüşlerimi belirtmeyi yeğliyordum. Kimsenin yanında olmadım. Kimseyi desteklemedim. Beni kişisel olarak ilgilendirmeyen bir oluşumda görev almadım. Ancak uygun bulmadığım durumları vurguladım. Birkaç kişinin yeniden görev alarak uzun süre işbaşında kalması için Tüzük değişikliğini, emniyet görevlileri tersini söylese de bu yoldaki uygulamaların yanlış ve hukuka aykırı olduğunu, bir kamu görevlisinin bağımsız derneğin yönetimine gelmesinin yanlışlığını, siyasal partilerin ağırlık koymalarının ve kimi kişi ve kuruluşlarının güdümünde görülmenin sakıncalarını anlattım. Ödenti verilmedikçe, gereksiz üye yazılımı ve şube açılımı önlenmedikçe, çalışmayan şubeler kapatılmadıkça, disiplin kuralları işletilmedikçe, genel kurul delege sayısı azaltılmadıkça, etkin çalışmalar yapılıp Atatürk ve Atatürkçülük karşıtlığı giderilip önlenmedikçe, yeni yandaşlar kazanılmadıkça Derneğin ilgi yitireceğini anlattım. Uygar, demokratik, kardeşçe ilişkiler özlendiğini ve beklendiğini yazdım. Atatürk’ü algılayacak kafalara, özümseyecek yüreklere gereksinim var. Allah’ı, dini kullananlar gibi rozet takıp Atatürkçü olduğunu söylemekten başka bir şey yapmayanlardan herkes bıktı. Her yerde bulunabilecek mikroplar ADD’de bulunabilir. Gerici basına gerçekdışı bilgi verenlerin hangi tipler ve kimler olduğunu hangi kurgucu ve psikopattan kaynaklandığını kestirmek güç değil. Gerici basın beni övseydi üzülürdüm. Onlar yermeye çalıştığına göre oınlar için iyi görülmediğim ama genelde haktlı olduğum anlaşılmaktadır. Geçenlerde Prof. Dr. Aydın Aybay’ın yazısının başına koyduğu “Zıpırlar”a her yerde rastlamak olası.

Ben, bana düşeni yapmaya çalışırım. 9 Haziran 2004 günü ADD’nin Ankara’da düzenlediği bir etkinlikte yöneticilik görevimi yaptım. Türkiye’nin ABD’nin 52. eyaleti olmadığını, olmayacağını, laik Cumhuriyet karşıtlarının 3 Mart 1924 kayalarına başlarını vuracaklarını, irtica tehlikesi olmadığını söyleyen aymazların iktidarın tutumunu, niteliğini, karakterini gözardı ettiğini, Atatürkçülüğün Kemalizm temeline dayanmakla, eşanlamda kullanılmakla birlikte ondan daha kapsamlı olduğunu, donuk değil devingen ve sürekli kendini yenileyen özelliği bulunduğunu, Atatürk’ü anlamak ve anlatmak zorunda olduğumuzu vs. açılışta söyledim. Yurtdışındaki aynı adlı derneklerle hukuksal bağımız bulunmadığını, gönüldeş olduklarını söyledim. Daha neler söylenebilir. Şimdilik bu kadarını yeterli görüyorum. Üniversitedeki derslerimden, evimle dostlarımdan, kimi vakıflardaki sıradan çalışmalarımdan başka şeyle ilgilenmiyorum. ADD’nin başarısı beni sevindirir. Ama şimdiki yönetim düzenini, tutumu, yönetime gelenlerden kimilerinin önceki çalışmaları nedeniyle saptadığım aykırılığı asla uygun karşılamıyorum. Hele vakıf, dernek ve şirket tüzük ve ana sözleşmelerinin onaylanmadan partilerdeki gibi hemen uygulanmasını, seçilmek için herşeyin geçerli sayılmasını, ilkesizliği, tutarsızlığı, düşkünlüğü kimseye yaraşır görmüyorum.

Toplumsal ve kişisel olumsuzluklar

İzmir Büyükkent Belediye Başkanı Ahmet Piriştina’nın zamansız yiritilmesinden büyük üzüntü duydum. Onu Tanrı’nın ışıklar içinde yatırmasını, yakınlarına dayanma gücünü vermesini diliyorum. Ne yazık ki toplumumuz değerbilir değil. İnsanlarımızı ölünce anıyoruz, arıyoruz. Toprağa verinceye kadar iyiliğinden söz ediyor, mezarlıktan çıkınca yine unutuyoruz. Atatürk’ün değerini bildik mi? Şimdi karalanan kimilerini yitirince neler söyleyip öveceklerdir. Görev konumu, yetki, eski gücü insanımızı daha çok yaklaştırıyor. Bunlardan yoksun olunca ya da uzak kalınca aranma, saygı unutuluyor. Gönderilen mektuplara, kartlara, kitaplara, aram telefonlarına teşekkürü gereksiz gören kimsenin uygarlığı savunulamaz. Dostluk, arkadaşlık, kardeşlik iyi günlerle sınırlı kalırsa insanlık zarar görür. İnsanlığı unutanların insan olmas ıtartışılır. Makamdan, mevkiden, rütbeden, etiketten yana olanların yavanlığı ve yapaylığı açıktır.

Kişilik, nitelik üstünlüğüyle gerçekleşir. Kişiliğe saygı, saygın olmanın koşuludur. Varlıklı, güçlü, gösterişli olmak kişilik için koşul ya da gerek değildir. Günümüzde yakınlık ölçüsü geçici ve geçersizdir ama önemsenen odur. Etiket düşkünleri, üstünlük bağımlıları, protokol göstericileri kişisel kusurlarına yenik düşenlerdir. Ahlak değerlerine önem vermeyen, sözüne güvenilmeyen, kendi ahmaklığını ve aptallığını başkalarına yükleyenlerden hiçbir yarar beklenemez. Toplum asalakları durumundaki bu kişiler konuşmayı düşünmediğiniz insan kılıklı yaratıklardır. Parti parti dolaşıp istediği biçimde kapılanamayan sinamekiler kofluklarını başkalarını eleştirip suçlayarak gizler. Okuduğunu anlamaktan aciz böyleleri kendi demagogluğunu çağdaş bir demokrata yakıştırarak ortalıkta dolaşır. Kimileri üstelik nasıl aldığına şaşılacak bilimsel ünvan da taşır. Yalanın kuyruklusunu uydurur, kendi de inanır. Müfterinin ürünü iftiradır. Üstelik kendi ürünüyle beslenir. Böyleleri toplumun kiri, pası, küfüdür, atığıdır. Zamanımızda insanı utandıran böyle çürüklere daha fazla rastlandığı söylenmektedir. Her olay bir sınavdır. Kimilerini daha iyi tanıma olanağı vermektedir. Önceleri neredeydi, kimlere yanaştı, kim elinden tutup tanıttı, şimdi kimlerin yanında, önceleri ne yapıyor, neler söylüyordu, şimdi neler yapıp neler söylüyor? Nasıl değişti? Küçülme, kararma, silinme. İşte tükeniş, işte bitiş, işte son. Deneyimli, eğitimli, bilgili, çalışkan, onurlu ve dürüst insanları dışlayıp soyguncuya, hortumcuya, hırsıza, ahlaksıza ilgi gösterildiği, seçimlerde iyilerle kötüler arasındaki yarışın kötüleri öne geçirdiği yanlış mı? Aday saptamasından başlayarak. Sorumluluk herkesin. DEP’lilerin şımarması neyin göstergesi? Aklandılar mı, bağışlandılar mı? Özür dilediler mi? Düzeldiler mi? Hayır. ABD’de Türkiye için açıklanan görüşler, yapılan değerlendirmeler, hep içimizdeki dağınıklığın ve çözülmüşlüğün sonucudur.

Kaypaklığın, karıştırıcılığın, algılayamadığı gerçekleri yalan biçiminde sunmaktan, yakınlarının ününü kullanmaktan, isim yapmak, şöhret olmak için oraya buraya kapılanmaktan başka yeteneği, becerisi, ahlak değerleri, kişisel nitelikleri olmayan kimi iki yüzlü, dönek ve çıkarcıyla birlikte olmaktansa yalnız kalmak yeğdir. Bir yere gelmek, kendinden söz ettirmek için boş sözler, yeni sözcüklerle, konuşma öykünmeleriyle ortaya çıkmak, dalkavukluk ederek adını ve fotoğrafını yayımlatmak, medyatik olmak hiçbir şey kazandırmaz. Çok şey yitirtir. Okuduğunu anlamayan, anlamak istemeyen bağnazların yakınlığı gönendirmez, aşağılatır. Kişisel düşüklüklerle yozlaşanlar uzak kalmanın esenliğiyle yaşam anlam kazanır ve aydınlanır. Ira (Karakter) yüceliği böylece doğrulanır.

Kitap en yakın dosttur, gerçek arkadaştır. Zamanın tadını duyuran en yararlı araçtır. Bergama’nın Demircidere, Pınarköy, Narlıca ve Çamköy’ünde Recai Şeyhoğlu (emekli öğretmen, sendikacı) ve annesi Rasime Şeyhoğlu’nun katkılarıyla birer kitaplık açıldı. Köylü yurttaşlarımızın mutluluğu coşkularıyla yansıyordu. BERKSAV’ın desteğiyle gerçekleşen açılışla aydınlanma yolunda önemli adımlar atıldı. Okulu olmayan köyde kitaplık bulunmasının anlamı da büyüktür.

Bu arada Salim Taşçı’nın Ümit Yayınları arasında yer alan “Satılık Dünya” adı kitabı düşündüren, güldüren, üzen çelişkileri, aykırılıkları, bozuklukları açarak bizleri uyarıyor. Toplumsal belleğin yurttaşlık bilincinin önemi bir kez daha ortaya çıkıyor. Tatlı bir anlatımla hemen okunan kitabı nedeniyle ağaçsever, orman kurucusu Taşçı’yı kutluyorum.

Önemli bir kitap da Alptekin Gündüz’ün hazırlayıp Piramid yayınlarının topluma kazandırdığı “En Sevdiği Güneşti, Dr. Suphi Baykam’ın Fırtınalı Yaşamı”dır. 1953’te CHP Gençlik Kolları Genel Yönetim Kurulu’nun ilk oluşumunda birlikte iki yıl çalıştığım Başkan Suphi Baykam’ın öğrencilik yıllarından yitirdiğimiz güne kadar süren yaşamını başarılı bir anlatımla bilgiye sunan, merak edilen, tartışılan kimi durumları açıklayan kitabıyla Alptekin Gündüz siyasal yaşamın bir kesitine ışık tutmuş, kimi gerçekleri açıklamış, özellikle gençleri uyarmıştır. Siyasetin önemi, siyasetçinin sorumlulukları, başarının anahtarı, başarısızlığın nedenleri, arkadaşlık, dostluk, güven ve demokratikleşme ile halkı inme konularında örnekler sıralanmaktadır. Yaşamın hem ders, hem derslik olduğu Baykam’ın yaşam öyküsüyle vurgulanmaktadır. Tanınmış ressam ve siyasetçi Bedri Baykam’ın yolunu çizen babasının anıları yalnız ailesinin değil, dostlarının da ortak rengidir. Suphi Baykam’ı iyi duygularla anıyor, Alptekin Gündüz’ü de içtenlikle kutluyorum.

Yapısı, amacı, tutumu değişmiş görünen NATO’ya karşıtlığın giderek haklılık kazandığı bir dönemde ABD’nin dünya bekçiliğine soyunmuş görünen bencilliği başta Avrupa, her ülkeyi düşündürmektedir. Patrikhane’nin ekümenlik girişimleri Heybeliada Ruhban okulu ödünüyle gelişme aşamasında görülmektedir. Yabancıların yarattıkları sorunun yabancılar yararına çözümü AKP iktidarının yeni bir ödünüdür. Bunu başka ödünlerin izleyeceği kanısı da giderek yaygınlaşmaktadır. Bu olayları kötüye kullanarak teröre başvurmanın sorumluluğu asla hafife alınamaz. Laik Türkiye Cumhuriyeti terör belasını da içteki barış, dıştaki saygınlık ve onur getirici tutumlarla mutlaka yenecektir.

http://www.turksolu.com.tr/59/ozden59.htm


..